Wikipedia

Jerney Kaagman

Nederlands zangeres

Christina Henriette (Jerney) Kaagman (Den Haag, 9 juli 1947) is een Nederlandse zangeres, die bekend werd van de band Earth & Fire. Ze was verder onder meer voorzitter van Stichting Conamus (later Stichting Buma Cultuur geheten) en van de BV Pop, evenals jurylid van het televisieprogramma Idols.

Jerney Kaagman
Jerney Kaagman tijdens een optreden van Earth & Fire voor Toppop in 1973
Algemene informatie
Volledige naam Christina Henriette Kaagman
Geboren 9 juli 1947
Geboorteplaats Den Haag
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Jaren actief 1969 - heden
Genre(s) Pop
Beroep Zangeres
Vakbondbestuurder
Directrice
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Actief geweest in Earth & Fire
Functie(s) Zangeres
In deze formatie 1969 - 1983
1987 - 1990
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Leven en werkBewerken

Kaagman volgde de middelbare meisjesschool aan het Voorburgse Huygenslyceum en was lid van het schoolkoor en van de schoolband The Rangers. Daarna volgde ze een secretaresseopleiding.

In september 1969 werd ze gevraagd als zangeres bij de Haagse popgroep Earth & Fire. Ondertussen deed ze mee aan het televisieprogramma Beat behind the dikes, waarin ze mee zong in de supergroep "Holland" die de eenmalige single Hans Brinker symphony (1971) uitbracht.

Met Earth & Fire bereikte Kaagman tweemaal kortstondig de hoogste positie in de Top 40 en de Top 30, en wel met Memories (1972) en Weekend (1979). Nadat de band in 1983 uit elkaar was gegaan, maakte ze twee soloalbums. In 1987 maakte Earth & Fire een korte comeback.

Kaagman was vanaf 1987 voorzitter van de muzikantenvakbond BV Pop. In de jaren negentig werd ze PR-manager bij Radio Noordzee Nationaal en in 2000 werd ze directeur bij de stichting Conamus, inmiddels Stichting Buma Cultuur. Op 1 maart 2009 legde ze deze functie neer.[1] Op 26 december 2008 maakte ze op Radio 1 bekend na haar vertrek via de politiek voor de muziekindustrie onder meer beleid te willen maken tegen het downloaden van illegaal op internet geplaatste muziek.

Van 2002 tot 2008 was Kaagman jurylid van het talentenjachtprogramma Idols.

PrivéBewerken

 
Kaagman in 1984

Kaagman woonde sinds 1974 samen met Bert Ruiter, basgitarist bij Focus en Earth & Fire, en producer.[2] Hij overleed in 2022.

Op 17 oktober 2012 maakte Kaagman in een interview met Weekend bekend dat ze de ziekte van Parkinson heeft. Ze zei dat ze een voorbeeld wilde zijn voor anderen door openlijk uit te komen voor haar ziekte.[3] Kaagman woont nog steeds zelfstandig in haar woning in Blaricum, en krijgt thuiszorg.[4]

ErkenningenBewerken

DiscografieBewerken

 
In 2008

AlbumsBewerken

SinglesBewerken

  • 1984 - "Allright, here I am"/"Willow tree"
  • 1984 - "I will love you endlessly"/"Misery"
  • 1984 - "My mystery man"/"Misery"
  • 1985 - "I'll take it"/"Misery"
  • 1986 - "Victim of the night"/"Theme from V.O.N."
  • 1987 - "Running away from love"/"Dance to the music"
  • 1988 - "Queen of hearts"/"You've got to believe"
  • 1988 - "Don't say it"/"I don't wanna talk about it"
  • 1989 - "Love you more"
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
"All right here I am" 1984 14-04-1984 22 5 #33 in de Nationale Hitparade
"My mystery man" 1984 15-12-1984 tip -

VariaBewerken

  • Kaagman poseerde naakt in de Nederlandstalige Playboy van mei 1983.
  • Op 1 juli 2021 vond er in het kader van de release van het door Rob de Nijs en Ernst Daniël Smid geschreven lied over hun strijd tegen de ziekte Parkinson een hereniging plaats tussen Kaagman en oud-Idols deelnemers Jim Bakkum en Jamai Loman.[7]

Externe linkBewerken

PublicatieBewerken

  • Fred & Dick Hermsen: Earth and Fire - De biografie 1969-1983. Rijswijk, Eburon, 2006. ISBN 9789059721289
Zie de categorie Jerney Kaagman van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerney_Kaagman&oldid=64000808"