Internationale Federatie van Spoorwegpersoneel

De Internationale Federatie van Spoorwegpersoneel (in het Esperanto Internacia Fervojista Esperanto-Federacio, afgekort IFEF) werd opgericht in 1948. IFEF is een van de verenigingen die zijn aangesloten bij de Wereld-Esperantovereniging UEA (sinds 1953) en is ook lid van de FISAIC (Fédération Internationale Internationale des Sociétés Artistiques et Intellectuelles de Cheminots).

De federatie overkoepelt de nationale Esperantoverenigingen van spoorwegpersoneel. Haar doelen zijn de verspreiding van de internationale taal Esperanto en de toepassing ervan onder spoorwegpersoneel. Hun motto is: La reloj ligas la landojn, Esperanto la popolojn. (De sporen verbinden de landen, Esperanto de volkeren.)^[1]

Geschiedenis

In maart 1909 deed de Franse chemicus Armand Berlande in het tijdschrift Esperanto (het orgaan van de Wereld Esperantovereniging) een oproep om een Esperantovereniging op te richten voor het spoorwegpersoneel. Op het vijfde Wereldcongres van het Esperanto in Barcelona, in september 1909, werd hier gevolg aan gegeven. De Internacia Asocio de Esperantistaj Fervojistoj, IAEF, werd opgericht en zou actief blijven tot de jaren 1930.

Na de Tweede Wereldoorlog, op 4 augustus 1948 in Amsterdam, werd de opvolger IFEF opgericht tijdens een congres van de Sennacieca Asocio Tutmonda. Het jaar daarop, in mei 1949, had het eerst IFEF-congres plaats in Aarhus (Denemarken).

Tijdschrift

De IFEF publiceert een bulletin getiteld Internacia Fervojisto (NL: 'Internationale Spoorwegmedewerker') dat in het bijzonder gaat over de activiteiten van de IFEF-federatie (terminologisch werk, technische vergaderingen, congressen, enz.), nieuws uit de spoorwegwereld, nieuws uit het Esperanto-wereldje, enz.

Terminologisch werk

De federatie staat in contact met de Internationale Spoorwegunie en neemt met name deel aan de RailLexic, een spoorweglexicon van ongeveer 16.000 technische termen in 23 talen 4.^[2]