Indigokarmijn

chemische verbinding

Indigokarmijn of indigotine I is een natuurlijke, wateroplosbare blauwe kleurstof uit de indigoplant. De stof is als voedingsadditief geregistreerd als E-nummer E132. Het is een blauwpaars poeder.

Indigokarmijn
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van indigokarmijn
Algemeen
Molecuulformule C16H8N2Na2O8S2
IUPAC-naam Zie voetnoot[1]
Andere namen Saksisch blauw, indigotine, murabba, indigokarmijn F, dinatriumindigotine-5,5'-disulfonaat
Molmassa 466,35286 g/mol
SMILES
Zie voetnoot[2]
InChI
Zie voetnoot[3]
CAS-nummer 860-22-0
EG-nummer 212-728-8
PubChem 5284351
Wikidata Q410120
Beschrijving Blauwpaars poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302
EUH-zinnen geen
P-zinnen geen
VN-nummer 3143
LD50 (ratten) (oraal) 2000 mg/kg
Fysische eigenschappen
Smeltpunt > 250 °C
Goed oplosbaar in water, ethanol
Nutritionele eigenschappen
ADI 5 mg/kg lichaamsgewicht
Type additief kleurstof
E-nummer E132
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde
Indigokarmijn
(pH-indicator)
onder pH 11,4 boven pH 13
11,4 13

Toepassingen bewerken

Indigokarmijn wordt hoofdzakelijk als pH-indicator en redoxindicator gebruikt. De stof kleurt blauw bij een pH lager dan 11,5 en geel bij een pH van 14. In het omslaggebied, tussen pH 11,5 tot 14, kleurt de stof groen.[4] Indigokarmijn wordt ook als kleurstof gebruikt voor textiel, in voedsel, tabletten en capsules, in de microscopie en voor diagnostische doeleinden (testen van de nierfunctie).

Indigokarmijn geeft blauwe muisjes hun kleur.

Toxicologie en veiligheid bewerken

Indigokarmijn is gevaarlijk bij inhaleren of als het ingeslikt wordt. Het irriteert de huid en ogen. Van deze kleurstof is bekend dat allergische reacties kunnen optreden, zoals huiduitslag (urticaria), jeuk, bronchoconstrictie, hypo- of hypertensie en bradycardie.

Externe link bewerken