The Groundhogs

The Groundhogs
	Tony McPhee tijdens een optreden van The Groundhogs, Londen 1991
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1963
Oorsprong	Verenigd Koninkrijk, Londen
Genre(s)	bluesrock, hardrock, Britse blues, psychedelische rock
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

The Groundhogs^[1]^[2]^[3]^[4] is een Britse rockband, in Londen opgericht in 1963 en genoemd naar de song Groundhog Blues van John Lee Hooker.

Bezetting bewerken

Oprichters

John Cruickshank (zang, 1963/64)
Tony McPhee (gitaar, zang)
Peter Cruickshank (basgitaar, 1963–1974, 2003/04)
Bob Hall (piano, 1963–1965)
Dave Boorman (drums, 1963–1965)

Huidige bezetting

Tony McPhee (gitaar, zang)
Joanna Deacon (zang, sinds 2011)
Dave Anderson (basgitaar, sinds 2007)
Carl Stokes (drums, sinds 2011)

Geschiedenis bewerken

The Groundhogs werden door Champion Jack Dupree en in 1964 door John Lee Hooker gecontracteerd als begeleidingsband voor hun optredens in het Verenigd Koninkrijk. Hooker hielp hen ook aan een single, die werd uitgebracht in de Verenigde Staten maar commercieel geen succes had. Met Hooker namen The Groundhogs in het Verenigd Koninkrijk het album Live at the A-Go-Go Club op. In 1965 maakte de band enkele eigen opnamen, die echter of niet werden uitgebracht of zonder noemenswaardig succes bleven.

Met het afnemen van de Britse bluesboom wijzigden The Groundhogs eind 1965 hun stijl en veranderden in een soulband met blazerssectie. Ze namen nummers als I'll Never Fall in Love Again op. Wegens het uitblijven van succes werd de band uiteindelijk ontbonden, en Tony McPhee ging werken als sessiemuzikant voor onder anderen Champion Jack Dupree.

Uit de band ontstond in 1966 Herbal Mixture^[5], die opschoof richting psychedelische muziek, maar commercieel weinig succes had.

Tony McPhee formeerde de band opnieuw. Na het eerste album in 1968 werd de muziekstijl zienderogen geëlektrificeerd. De klassieke bezetting, nu bestaand uit McPhee, Peter Cruickshank^[6] en Ken Pustelnik^[7] (drums) speelde vier albums in, waarvan Split de Britse hitlijst haalde (#5). The Rolling Stones contracteerde de band als voorprogramma voor de Britse tournee in 1971.

De band werd nooit zo bekend als andere toenmalige powertrio's, zoals Cream en Taste. Tony McPhee geldt echter als een van de voortreffelijkste Britse bluesgitaristen. Zijn vaak met Jimi Hendrix vergeleken stijl, met omvangrijke solo's en ongewone soundeffecten, kenmerkte de sound van de band. De teksten waren aanvankelijk vaak politiek gemotiveerd, zoals Thank Christ for the Bomb.

In 1972 werd Pustelnik vervangen door Clive Brooks^[8]. De band werd in 1976 ontbonden. McPhee speelde echter in de daaropvolgende periode met wisselende muzikanten, maar ook met de oorspronkelijke bezetting in clubs en op festivals onder de naam Groundhogs en Tony McPhee's Groundhogs. De band heeft een trouwe schare fans en is nog altijd actief.

Discografie bewerken

Als The Groundhogs bewerken

1968: The Groundhogs with John Lee Hooker and John Mayall
1968: Scratchin' the Surface (studioalbum)
1969: Blues Obituary (studioalbum)
1970: Thank Christ For The Bomb (studioalbum)
1971: Split (studioalbum)
1972: Who Will Save the World? The Mighty Groundhogs (studioalbum)
1972: Hogwash (studioalbum)
1974: Solid (studioalbum)
1976: Crosscut Saw (studioalbum)
1976: Black Diamond (studioalbum)
1984: Hoggin' The Stage (live)
1985: Razor's Edge (studioalbum)
1986: Moving Fast, Standing Still
1987: Back Against the Wall (studioalbum)
1988: Extremely Live
1988: Hogs On The Road (live)
1990: No Surrender (live)
1993: Groundhog Night… Groundhog Live
1996: Who Said Cherry Red
1998: Live at Leeds 71 (live)
1998: Hogs in Wolf’s Clothing (studioalbum)
1999: The Muddy Waters Song Book (studioalbum)
1999: UK Tour '76
2001: Live At The Astoria
2005: Joker's Grave (2cd-Set, bevat de albums Solid en Live At The Astoria, Eagle Rock/Membran)
2014: Live at Anti WAA Festival 1989 (cd, Nibelung Records)

Als Tony McPhee & the Groundhogs bewerken

1973: Two Sides of Tony (TS) Mc Phee (Tony McPhee solo)
1989: No Surrender
1993: Foolish Pride (Tony McPhee solo)
1997: Bleaching the Blues (Tony McPhee solo)

Dvd's en video's bewerken

1999: Live At The Astoria (video)
2005: 60/40 Split (dvd)
2014: Live at Anti WAA Festival 1989 (dvd, Nibelung Records)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) The Groundhogs. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.
↑ (en) Groundhogs hometown, lineup, biography. Last.fm. Geraadpleegd op 04-01-2022.
↑ (en) The Groundhogs Biography. OLDIES.com. Geraadpleegd op 04-01-2022.
↑ (en) Groundhogs. Musician Biographies (21 april 2021). Geraadpleegd op 04-01-2022.
↑ (en) Herbal Mixture. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.
↑ (en) Peter Cruickshank. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.
↑ (en) Ken Pustelnik. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.
↑ (en) Clive Brooks. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel The Groundhogs op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) The Groundhogs. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.

[2] (en) Groundhogs hometown, lineup, biography. Last.fm. Geraadpleegd op 04-01-2022.

[3] (en) The Groundhogs Biography. OLDIES.com. Geraadpleegd op 04-01-2022.

[4] (en) Groundhogs. Musician Biographies (21 april 2021). Geraadpleegd op 04-01-2022.

[5] (en) Herbal Mixture. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.

[6] (en) Peter Cruickshank. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.

[7] (en) Ken Pustelnik. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.

[8] (en) Clive Brooks. Discogs. Geraadpleegd op 04-01-2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]