Gebruiker:Stunteltje/Kladblok/Finnjet (schip, 1977)

Stunteltje/Kladblok/Finnjet (schip, 1977)
Geschiedenis
Besteld	5 december 1973
Werf	Wärtsilä Hietalahti scheepswerf in Helsinki, Finland.
Kiellegging	20 mei 1975
Tewaterlating	28 maart 1976
Gedoopt	28 april 1977 door Annikki Mattila, de vrouw van Enso-Gutzeit CEO Olavi J. Mattila.
In de vaart genomen	28 april 1977
In dienst	13 mei 1977
IMO-nummer	7359632
Portaal	Maritiem

In het begin van de jaren 1970 werd een studie gemaakt over de toekomstige ontwikkeling van het aantal passagiers op de veerdienst tussen Finland en West-Duitsland. De studie geprojecteerd opmerkelijke groei met 300.000 tot 800.000 passagiers naar verwachting een oversteek te maken in 1980, met de meest waarschijnlijke aantal geraamd op 500.000. Op het moment dat Finnlines en Finland Stoomvaart Maatschappij werden onderhouden van een gezamenlijke dienst op de route met twee schepen gebouwd in de tweede helft van de jaren 1960 (MS Finnhansa (1966) en MS Finlandia (1967), respectievelijk), beide in staat is het vervoer van maximaal 100.000 passagiers per jaar. Op basis van de ramingen gemaakt Enso-Gutzeit, een van de eigenaren van Finnlines, begonnen met het plannen van een nieuwe, grotere en snellere veerboot voor de service. Oorspronkelijke plannen gemaakt in 1971 opgeroepen voor een schip met 800 passagiers ligplaatsen (slechts 300 op het moment dat de Finnhansa gehad), maar deze werden verlaten ten gunste van een nog groter schip. [12] De plannen voor het nieuwe schip, codenaam Finnjet, [1] werden 12 ontwikkeld binnen de komende twee jaar. []

Project Finnjet werd ontwikkeld tot een veel groter schip dan de Finnhansa of Finlandia. Finnjet was 1.500 passagiers ligplaatsen en het schip worden aangedreven door twee gasturbines in plaats van de traditionele dieselmotoren. (Vergeleken met 20 knopen (37 km / h; 23 mph) van de Finnhansa [13]) Dankzij de gasturbines ze dienst snelheid van 30,5 knopen (35.1 mph 56.5 km / h) hebben, waardoor het mogelijk snijd de doorlooptijd tussen Helsinki en Travemünde vanaf 36 uur tot slechts 22 uur. Geavanceerde laadsystemen ontwikkeld voor het schip betekende haar haven doorlooptijd zou zijn slechts twee uur. Deze factoren gecombineerd betekende dat Finnjet een jaarlijkse passagiers capaciteit van meer dan 300.000 zou hebben. [12] [14]

Als tijdelijke maatregel te dekken voor de stijgende passagiersaantallen Thomesto Oy, een ander lid van de Finnlines consortium, kocht de 1966 gebouwde MS Finnpartner (1973) en plaatste het in Finnlines verkeer in 1973. [12] Op 5 december 1973 Enso-Gutzeit een order geplaatst voor project Finnjet met de Wärtsilä Hietalahti scheepswerf in Helsinki, Finland. De kosten van het schip is geschat op dat tussen de 200-300 miljard Finse markka, [1] [12] [14] waardoor ze de grootste investering op dat moment aan de Finse toerisme. [14] Op het moment Finnjet was in feite gepland als de eerste van een paar identieke zusters. De build contract opgenomen een optie voor een tweede schip dat werd aangeboden aan de Finland Stoomvaart Maatschappij als een onderdeel van de gezamenlijke dienst tussen Finland SS Co en Finnlines, maar Finland SS Co besloten om de optie te gebruiken. [15]

Na verdere verfijning van de plannen om het schip door de werf, [14] de kiel van Project Finnjet werd gelegd op 20 mei 1975. In een traditionele ceremonie werden munten op de kiel gegooid om het schip veel geluk wensen. Deze munten werden vervolgens gelast op de kiel. [16] In 1975 was het duidelijk dat de groei voorspellingen op basis waarvan de plannen van Finnjet was gemaakt openlijk positief was geweest. [12] Op het moment dat Finnlines en Finland Stoomvaart Maatschappij werden de onderhandelingen over de vorming van een gemeenschappelijke dochteronderneming van hun vrachtdragende operaties. [15] om het succes van Finnjet zorgen, Enso-Gutzeit en Finnlines waren enthousiast naar Finland Stoomvaart Maatschappij ertoe zich terug te trekken uit het Finland-Duitsland personenvervoer volledig. Dit was succesvol, en als onderdeel van de overeenkomst van de vorming Finncarriers als een gemeenschappelijke dochteronderneming van Finnlines en Finland Stoomvaart Maatschappij laatstgenoemde trok zich terug uit het Finland-Duitsland passagiersdienst, de verkoop van hun Finlandia te Finnlines (in ruil voor de ro-ro-vrachtschip MS Finncarrier). [12] [15]

De bouw van Finnjet was niet zonder ongelukken, zoals op 24 maart 1976 werd een brand uitbrak in de boegschroef kamer, maar was snel onder controle. Op 28 maart 1976 werd het schip gelanceerd vanaf het droogdok zonder ceremonies. [2] Zoals "Finnjet" was slechts een werknaam gegeven aan het schip, andere namen werden door Enso-Gutzeit als de uiteindelijke naam van het schip beschouwd. Het benoemen van het schip na Urho Kekkonen, president van de Republiek Finland op het moment, werd beschouwd. [17] Uiteindelijk werd de naam van het project Finnjet werd gekozen als de officiële naam van het schip.

Gelijktijdig met de werkzaamheden aan het schip zelf werk werd uitgevoerd in de haven van Helsinki uitgevoerd om het grote schip tegemoet te komen. De Kustaanmiekka zeestraat die leidt naar Helsinki South Harbour moest worden verbreed, zodat Finnjet veilig konden varen doorheen. [17] Een voormalig pakhuis aan Katajanokka, Helsinki werd herbouwd als een ferry terminal die uitsluitend worden gebruikt door Finnjet (vandaag dezelfde terminal is gebruikt door Viking Line).

Finnjet zich haar eerste proefrit tussen 9 en 12 december 1976. [2] testen gasturbines van het schip bleek dat de oorspronkelijke rompconstructie de waterdruk door de 30,5 knopen niet konden weerstaan (56,5 km / h; 35.1 mph) dienstsnelheid, en terug te keren naar de scheepswerf verschillende delen van het schip moest worden versterkt. [18] op 1 maart 1977 zeilde het schip vanuit Helsinki naar Kiel in Duitsland, waar ze werd drydocked en haar billen geschilderd. Op de terugreis van Kiel Ook bezocht ze Travemünde voor de eerste keer. De tweede test cruise van het schip werd op 14 maart 1977 uitgevoerd [2] Op 28 april 1977 Finnjet werd geleverd aan Finnlines in een ceremonie in het Finnjet terminal in Katajanokka, Helsinki. Het schip werd officieel gedoopt als een deel van dezelfde ceremonie door Annikki Mattila, de vrouw van Enso-Gutzeit CEO Olavi J. Mattila. De werkelijke doopplechtigheid vond plaats op het autodek van het schip. [2] [19]

Dienst geschiedenis [bewerken]

Deze sectie bevat een lijst van referenties, maar de bron onduidelijk, omdat het onvoldoende inline citaten. Gelieve te helpen om dit artikel te verbeteren door de invoering van nauwkeuriger citaties. (December 2008) 1977-1987 [bewerken] De Finnjet 's maidentrip was oorspronkelijk gepland om echter afwijken van Helsinki op 1 mei 1977, dit werd vertraagd door een motor officieren staking. Eindelijk het schip verliet op haar eerste reis op 13 mei 1977, na een laatste turbine proefrit was uitgevoerd op 12 mei 1977 uitgevoerd [2]

Finnjet 's geschat brandstofverbruik voor de 22-uur reistijd is 300 ton brandstof; ca. 350.000 liter totale of 16.000 liter per uur. Aanvankelijk Finnjet was niet een zeer winstgevende schip en na een paar jaar in dienst waren er geruchten dat ze zou worden verkocht. Het schip was besteld in hetzelfde jaar als het begin van de oliecrisis van 1973, die zijn hoogtepunt rond de tijd van de lancering van het schip bereikt. Nog een andere enorme sprong van de olieprijs deed zich in de buurt van het begin van het decennium. Om haar winstgevendheid te verhogen, werd het schip omgebouwd tot een gecombineerde diesel-elektrische en gas voortstuwing met de toevoeging van diesel-elektrische generatoren in 1981 in de Amsterdamse Droogdok Maatschappij, Amsterdam. De wijziging mag het schip werken bij lagere snelheden, het gebruik van goedkopere brandstof tijdens de wintermaanden. Op weg naar de werf werd ze de grootste schip te hebben doorgegeven via het kanaal van Kiel in die tijd. Een jaar later 75% van de aandelen van Finnjet 's werden verkocht aan Effoa (een van de eigenaren van Silja Line), en Finnjet Line werd opgericht als een joint venture van Finnlines en Effoa de Finnjet bedienen. Vanaf november 1985 Finnjet gemaakt van 24 uur (later 22 uur) backtracking cruises vanuit Helsinki tijdens het winterseizoen. De laatste partij van deze cruises in oktober-december 1995 omvatte een korte stop in Tallinn. In januari 1986 werd nog een grote renovatie uitgevoerd bij Wärtsilä Helsinki, met de nieuwe Commodore-class hutten toegevoegd in plaats van de oude zonnedek. Kort na de refit van de Denemarken-gebaseerde DFDS een aanbod gedaan aan de Finnjet kopen, maar het aanbod werd geweigerd. In plaats daarvan, in juni van hetzelfde jaar Finnlines hun resterende aandelen van de Finnjet verkocht aan Effoa. In het begin van 1987 werd het schip geschilderd in kleuren Silja Line's en opgenomen in de vloot van Silja's. Echter, de technische verantwoordelijkheid voor de exploitatie van de Finnjet bleef met Finnlines tot mei 1989 (dit was van weinig belang als Finnlines werd bijna volledig in handen van Effoa op het moment).

Een model van de Finnjet in de Effoa / Silja Line livery zij droeg 1987-1990. 1987-2005 [bewerken] Nadat het schip een deel van de Silja Line vloot was geworden, verder renovaties bij Howaldtswerke-Deutsche Werft Kiel (HDW) in 1987, 1988 en 1989 zagen bijna alle openbare ruimtes van het schip herbouwd. In 1990 fuseerde Effoa met zijn collega-Silja Line partner Johnson Line naar EffJohn vormen. In 1991 werd een zeer grootschalige reconstructie gepland, waar het schip zou zijn verlengd met 20 meter (66 voet), hutten vergroot, een nieuw buitenzwembad toegevoegd, en een groot deel van de bovenbouw gebouwd om een slanker uiterlijk. Helaas is het plan bleek te duur te zijn en was verlaten; de fondsen die waren ingezameld voor deze reconstructie ging naar de wederopbouw van MS Svea en MS Wellamo in Silja Karneval en Silja Festival.

Vanaf 1992 Finnjet werd gebruikt om toezicht te houden oppervlaktelaaginformatiecel chlorofyl, de temperatuur en het zoutgehalte in de wateren ze zeilde door voor onderzoek door het Finse Instituut voor Zeeonderzoek. [20] Een nieuwe transmissiesysteem in 1994 geïnstalleerd (opnieuw bij HDW Kiel) verhoogde de top snelheid tot 33 knopen (61 km / h) en toegestaan voor een gemengde werking van turbines en dieselmotoren. [8] september van hetzelfde jaar Estonia, Finnjet voormalige fleetmate, zonk tijdens een zware storm op de Noord-Oostzee. Finnjet was een van de veerboten gebruikt om te zoeken naar overlevenden van de ramp gebied, maar ze moest snel vertrekken toen auto's gedragen op haar bovenste autodek begon te bewegen in de zware zeeën, het creëren van een andere potentieel gevaarlijke situatie. In 1997 werd Finnjet aangemeerd bij Götaverken Cityvarvet, Göteborg en herbouwd met een grotere belastingvrije winkel in voorbereiding op haar nieuwe itenaries waar ze geserveerd op het Helsinki-Travemünde route alleen tijdens de zomermaanden, de rest van het jaar zeilen op de Helsinki-Tallinn route. Oorspronkelijk werd de haven in Tallinn was Muuga, maar toen het schip-weg van de oude haven van Tallinn werd gereconstrueerd in 1998, Finnjet verhuisde er vanaf het begin van januari 1999. Tussen 1997 en 2000 segmenten voor de Finse comedyserie Huuliveikot werden doodgeschoten aan boord van de Finnjet .

In 1999 werd het zomer-route veranderd naar Helsinki-Tallinn-Rostock. In de herfst van datzelfde jaar het Finse Instituut voor Zeeonderzoek geïnstalleerde nieuwe apparatuur voor de bewaking van de kwaliteit en algen water. In 2001 werd het schip aangemeerd met aanpassingen aan de turbines en schroefas. Deze en een nieuwe bodem verf liet haar toe om haar topsnelheid nogmaals te verhogen, tot 33,5 knopen (62,0 km / h; 38,6 mph). [8] In het midden van mei 2002, slechts enkele dagen na Finnjet's 25ste verjaardag cruise, Finse krant Helsingin Sanomat meldde het schip te koop was. Op het moment dat de informatie die dacht vals te zijn, maar later rapporten geven aan de Finland-based Eckerö Line achtte het kopen van haar rond die tijd. In april 2004 riep Finnjet in Helsinki voor de laatste keer, waarna ze vertrokken naar een andere refit in Aker Finnyards, Rauma in voorbereiding op haar nieuwe Sint-Petersburg - Tallinn - Rostock route. Tijdens de refit meeste van haar interieurs werden volledig herbouwd, nieuwe roeren werden geïnstalleerd en brug vleugels bedekt. De nieuwe route werd geloofd hele jaar winstgevend, maar dit bleek niet het geval te zijn. Na de eerste zomerseizoen Finnjet up voor de winter 2004/2005 werd gelegd. De route werd uiteindelijk beëindigd na het zomerseizoen 2005 en het schip werd te koop aangeboden.

2005-2008 [bewerken]

GTS Finnjet toen ze werd de huisvesting voor de studenten, docenten en medewerkers van de Louisiana State University Health Sciences Center. Tijdens de winter van 2005-2006, werd Finnjet gecharterd aan de faculteit geneeskunde van de Louisiana State University Health Sciences Center in New Orleans om huisvesting te bieden aan studenten, docenten en medewerkers ontheemd door de orkaan Katrina. Ze werd afgemeerd aan de westelijke oever van de rivier de Mississippi aan de overkant van Baton Rouge, aan de voet van de Horace Wilkinson Bridge.

Op 6 juni 2006, aan het einde van haar charter, Finnjet verliet Baton Rouge voor Freeport, in de Bahama's. Tegelijkertijd is geslaagd voor haar eigendom van Silja Line naar hun (dan-) moedermaatschappij Sea Containers. Het schip had alle Silja Line markeringen op geschilderd en werd reflagged van Fins naar Bahamaanse register. Tijdens de volgende maanden, een aantal geruchten opgedoken over het toekomstige gebruik van het schip. Deze omvatten een verkoop aan een in Florida gevestigde bedrijf als een casino-schip, [21] een verkoop aan Moby Lines, [22] een charter of verkoop aan de St. Kitts en Nevis-gebaseerde cruisemaatschappij Royal Zante Cruises, [23] [24] [25] en een charter naar Venezuela gevestigde bedrijf voor twee jaar met ingang van juni 2007. [26] op 28 oktober 2007 Finnjetweb.com gemeld dat Finnjet was om te worden verkocht aan een-Bahama gebaseerde, VS-gecontroleerde vennootschap die gepland om haar weer op te bouwen tot 's werelds grootste, meest luxueuze casino-cruiseschip, in staat van catering voor sommige 3100 gasten;. [27] plannen voor de wederopbouw waren naar verluidt worden getrokken door de Finse Deltamarin [28]

Finnjet gelegd op naar Freeport, maart 2007. Op 21 november 2007 werd het schip verkocht aan Cruiseschip Holdings Four, een dochter van de Holland-gebaseerde Club Cruise. Op 16 januari 2008 werd ze officieel omgedoopt Da Vinci, en zeilde naar de T. Mariotti scheepswerf in Genua, waar ze was om te worden verbouwd tot een cruiseschip. [1] [5] Maar het bleek dat de prijs van de conversie was veel hoger dan verwacht, [29] en als gevolg van Da Vinci werd verkocht voor schroot mei 2008 tegen een prijs van ongeveer $ 9.850.000 (€ 6.500.000). Op 6 mei 2008 vertrok ze in Genua voor Jeddah in Saoedi-Arabië, waar ze werd overgedragen aan haar nieuwe baasjes in medio mei. [6] Het schip was toen omgedoopt MV Koninkrijk.

Reddingspogingen en recycling 2008-2009 [bewerken] Tijdens mei 2008 Finnjet's chief designer Martin Saarikangas leidde een poging om Finnjet kopen als een behuizing schip voor de Finse steden Espoo of Turku. Na deze plannen niet haalbaar geacht werden, verdere inspanningen hebben plaatsgevonden om een nieuwe exploitant voor Finnjet vinden. [30] oorspronkelijke bouwer Finnjet's in Helsinki aangeboden hulp bij het herstellen of het omzetten van het vaartuig naar een nieuwe koper vereiste normen. Een potentiële Nordic koper voor het schip werd afgewend toen een Finse ondernemer verijdeld het werk van Saarikangas. "Finnjet is verloren", Martin Saarikangas verklaard en trok zich terug. [30]

Het schip aangekomen bij de sloop in Alang, India op vrijdag 13 juni 2008. Op donderdag, werd op 19 juni het schip strandde op Plot 109 van het Alang schroothoop. Hoewel gedeeltelijk strandde, sloop niet onmiddellijk start, wanneer een internationale lobbygroep geïnitieerd door voormalig Finnjet passagier Risto Kempas geslaagd om een halt toe te roepen in het breken bij faciliteit de Rishi Schip Breaker onderhandelen. De fijne algehele conditie van het schip had de breaker indruk in het overwegen van het schip met meer waarde wanneer hij naar het verkeer. [31] Verschillende partijen vervolgens gezocht naar potentiële kopers en het werk culmineerde in een Finse rederij verzenden van een team van drie man aan inspecteren Finnjet tijdens de augustus van dat jaar. Het team ontdekte alleen losse items, zoals matrassen, koelkasten, televisies en meubels waren verwijderd uit het schip, samen met enkele consoles in overeenstemming met de Indiase wetten. Echter, de vochtige Indische klimaat had Finnjet ingelegd compleet met schimmel in slechts drie maanden. [30] Ze had onbruikbaar voor de potentiële kopers en volledige breken geworden werd ingeleid op 12 september 2008. [32]

In het voorjaar van 2009 heeft de breaker ging record voor de Finse krant Helsingin Sanomat van het breken duurder dan de sloop waarde. [33] dikke stalen Finnjet's (Rautaruukki NVA-36) ijs versterkt romp met dubbele bodem, te sterke schotten en versterkte onbrandbaar gemaakt compartimenten [34] bleek een nachtmerrie voor de breaker zijn. Op september 2009 de resten van Finnjet stilgestaan op perceel 109. [35]