Gebruiker:MuseaBruggeEva/Kladblok

Triënnale Brugge is een hedendaagse kunst en architectuurfestival dat tijdens de zomermaanden in Brugge te zien is. Gestart als een traditionele overzichtstentoonstelling van actuele kunst in de 1968 is het nu een gratis openluchttentoonstelling van monumentale installaties en constructies van internationaal gerenommeerde kunstenaars en architecten in het Brugse stadsbeeld.

TRIENNALE BRUGGE 2018 - StudioKCA, Skyscraper (the Bruges Whale), foto Matthias Desmedt


Twintigste eeuw | De eerste Triënnales voor actuele kunst in Brugge bewerken

Voorgeschiedenis bewerken

Raaklijn bewerken

Om Brugge, dat een middeleeuws, pittoresk imago met zich meedraagt, ook op de kaart van de hedendaagse kunstwereld te zetten, besloten enkele gedreven kunstliefhebbers in de late jaren '50 van twintigste eeuw om actie te ondernemen. Het Onafhankelijk Cultureel Forum Raaklijn, een groep enthousiaste Bruggelingen, verzamelde zich rond Herman Sabbe, Paul de Wispelaere en Jan van der Hoeven. Dankzij Raaklijn stellen zowel Luc Peire en Victor Servranckx in Brugge tentoon in 1958. De groep breidt stelselmatig uit met onder andere Marc Braet en Renaat Ramon, kunstschilder Gilbert Swimberghe en Gaby Gyselen, diensthoofd Cultuur bij de provincie West-Vlaanderen. Hun werking en programmatie is volledig onafhankelijk, maar organisatorisch wordt uitgekeken naar een meer structurele samenwerking met officieel instanties.

Bryggium bewerken

De tentoonstelling Bryggium in 1966 wordt een eerste grote overzichtstentoonstelling van internationale hedendaagse kunst in Brugge, samengesteld door graaf Philippe d'Arschot de Schoonhoven, georganiseerd door de Stad zelf. Vooral schilderijen, maar ook sculpturaal werk was er toen in de Stadshallen aan het Brugse Belfort te zien. Achtentwintig beeldende kunstenaars, waaronder Hugo Claus, Roger Raveel, Asger Jorn en Maurice Wyckaert presenteerden er hun werk.

1968 | Eerste Triënnale voor Plastische Kunst in België bewerken

In de Brugse stadshallen organiseren het Stadsbestuur van Brugge samen met de Provincie West-Vlaanderen tussen 11 juli en 8 september 1968 een overzicht van de plastische kunst in België. Het erecomité (met o.m. Achiel Van Acker, Gaston Eyskens en Frans Van Mechelen, naast tal van andere hoogwaardigheidsbekleders en politici zoals Fernand Traen) en het selectiecomité met Karel Geirlandt en Emile Langui hebben de intentie om zonder enige voorkeur een overzicht geven van de kunst in België. Willy Van den Bussche, conservator Provincie west-Vlaanderen,is een van de leden van het uitvoerende comité. De tentoonstelling bestaat uit bruiklenen bij particulieren en musea, en uit nieuw voor de tentoonstelling gemaakt werk van 86 deelnemers, waaronder Panamarenko, Rik Slabbinck, Pol Spilliaert, Gilbert Swimberghe, Bram Bogart, Marcel Broodthaers, Roger Raveel en Pierre Alechinsky.

1971 | Tweede Triënnale bewerken

Het selectiecomité legt voor deze editie een leeftijdsgrens vast: deelnemers moeten geboren zijn na 1920. Toch kunnen 84 kunstenaars hun werken presenteren in de Brugse Stadshallen tussen 15 juli en 15 september. de selectie is in de eerste plaats louter informatief bedoeld, zo schrijven de samenstellers in de catalogus: "...mensen kunnen nu zomaar even binnenwandelen, al was het maar uit nieuwsgierigheid om de robotfoto van het versnipperde kunstgebeuren van de jongste jaren in België te komen bekijken." Bij wijze van uitzondering presenteert deze Triënnale ook een werk in de openbare ruimte: "De Zwanen van Brugge" van Roger Raveel, die al meteen voor controverse zorgen en tot driemaal toe van de Reie worden weggeplukt en teruggezet. Jef Cornelis legt de derde tewaterlating vast op film voor het BRT-programma Zoeklicht[1]. Naast conservator Willy Van den Bussche voor de Provincie West-Vlaanderen werkt Dirk De Vos, conservator bij de Stad Brugge mee aan deze tweede editie. Dit team geeft ook de derde Triënnale vorm en tegelijk kopen ze voor hun respectievelijke werkgever een selectie van de tentoongestelde actuele werken aan.

1974 | Triënnale 3 - informatieve tentoonstelling van hedendaagse kunst in belgië bewerken

Voor de derde Triënnale van hedendaagse kunst in België wijkt de organisatie uit naar de recent afgebroken Beurshalle op het Beursplein in Brugge. Van 22 juni tot 1 september 1974 presenteren 44 kunstenaars hun werk. Onder hen o.m. Marcel Maeyer, Pjeroo Robjee, die tijdens de openingsavond een performance gaf, Jacques Verduyn, Paul Van Hoeydonck, die toen al zijn Fallen Astronaut op de maan had laten afleveren tijdens de vlucht van Apollo 15, Marthe Wéry, Roger Wittevrongel, en het in Brugge bekende kunstenaarsduo Livia Canestraro en Stefaan Depuydt. De gemeenteraadsverkiezingen in 1976 zorgen ervoor dat er geen Triënnale in 1977 komt. Voortrekker en Brugs CVP-schepen Fernand Traen wordt bestuurder in de Haven van Zeebrugge en bergt daarmee zijn visionaire ideeën op over een Brugge waar hedendaagse kunst een gelijkwaardige plek krijgt, naast de Vlaamse Primitieven.

Eenentwintigste eeuw | Hedendaagse kunst en architectuur in de historische binnenstad van Brugge bewerken

Triënnale Brugge 2015: Wat als... de 5 miljoen bezoekers aan de stad besluiten er te blijven? bewerken

Door de zegen van SP-A in Brugge bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012, krijgt de stad Renaat Landuyt als nieuwe burgemeester. Als toenmalig Minister van Werkgelegenheid en Toerisme stond hij mee aan de wieg van de Beaufort kunsttriënnale aan zee in 2003 met Willy Van den Bussche als artistiek directeur. De impact van een dergelijk grootschalig en laagdrempelig kunstevenement in de openbare ruimte was hem niet ontgaan. Dus stelde hij directeur Musea Brugge Till-Holger Borchert en curator/programmator hedendaagse beeldende kunst Michel Dewilde aan als curatoren voor de eerste Triënnale Brugge van de eenentwintigste eeuw. De openbare ruimte zou van mei tot oktober 2015 worden ingenomen door monumentale installaties van internationale hedendaagse beeldende kunstenaars én architecten met als uitgangspunt de voor culturele aantrekkingspool Brugge cruciale vraag :"Wat als... de 5 miljoen bezoekers die Brugge per jaar aandoen, besluiten er te blijven?". In april 2015, net voor de Triënnale van start ging, werd het thema dankzij de Europese vluchtelingencrisis brandend actueel.

De installaties en kunstwerken van Daniel Dewaele, Vibeke Jensen, HeHe, Song Dong, Tadashi Kawamata, Rainer Ganahl, Atelier Bow-Wow, Studio Mumbai, Vermeir & Heiremans, Anna K. Senstadt, Nicols Grenier, Romy Achituv, Nathan Coley, O + A werden verspreid over de historische binnenstad van Brugge, wat voor verrassende visuele effecten zorgde. Tegelijkertijd liepen nog drie aanvullende tentoonstellingen in De Bond, het Arentshuis en het Brugse Stadhuis. De Canal Swimmer's Club van Atelier Bow-Wow, het tijdelijke zwemplatform aan de Carmersbrug, maakte het mogelijk om opnieuw in de Brugse reien te zwemmen. dankzij het mooie zomerweer werd dit een erg populaire en veelgebruikte extra openbare ruimte.

 
Dankzij de Canal Swimmer's Club van Atelier Bow-Wow was het tijdelijk mogelijk om in de Brugse Reie te zwemmen, foto Jan D'Hondt

Triënnale Brugge 2018: Liquid City | Vloeibare Stad bewerken

Van 5 mei tot en met 16 september 2018 is Brugge opnieuw het decor voor hedendaagse kunst en architectuur in de historische binnenstad. Deze editie start met het begrippenkader van Zygmunt Bauman, de Pools-Britse socioloog en filosoof die de hedendaagse samenleving als liquid, vloeibaar en dus in continue verandering, omschrijft. Door die snelle veranderingen voelen mensen zich ongemakkelijke en zelfs bedreigd. De ander opnieuw ontmoeten kan leiden tot inzicht en begrip, waardoor dat gevoel van bedreiging en de openbare ruimte leent zich goed als ontmoetingsplek. Door de toevoeging van een kunstwerk of architecturale constructie komt de toenadering mogelijk sneller. Architecten en kunstenaars hebben volgens Bauman een bijzondere verantwoordelijkheid om dergelijke openbare ontmoetingsplekken zo gastvrij mogelijk vorm te geven. Jarosław Kozakiewicz, Wesley Meuris, Renato Nicolodi, NLÉ - Kunle Adeyemi, OBBA, John Powers, raumlabor, Rotor, Ruimteveldwerk, Tomás Saraceno, selgascano, Monir Shahroudy Farmanfarmaian, StudioKCA en Peter Van Driessche van Atelier4 namen de uitdaging aan om een gastvrij en dialoog stimulerend ontwerp te maken voor een specifieke plek in de Brugse binnenstad. Opvallende structuren zijn het selgascano pavilion aan de Coupure, The Floating Island aan de Langerei en Skyscraper (the Bruges Whale) in de reien aan het Jan Van Eyckplein.

 
OBBA creëert een nieuwe tijdelijke wandelweg op het water aan de Langerei, foto Matthias Desmedt

Volledig overzicht installaties en programma is hier terug te vinden.