Maurice Wyckaert

kunstenaar

Maurice Wyckaert (Brussel 15 november 1923 - 17 juli 1996) was een Belgisch kunstschilder. Hij behoorde zowel tot de neo-expressionisten als tot de abstracte schilders. Hij was ook graveur en grafisch ontwerper.

Levensloop bewerken

Wyckaert studeerde van 1940 tot 1950 aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel, aan de Kunstacademie in Sint-Joost-ten-Node en aan het Vrije Atelier in Sint-Lambrechts-Woluwe. Zijn eerste werken waren stillevens in de trant van Jean Brusselmans.

Daarop begon hij zich te interesseren voor de luministische ideeën van William Turner en James Ensor.

Vanaf 1955, onder de invloed van Oosterse kalligrafie, begon hij over te stappen op een lyrische abstractie. Hij verbeeldde op vrije en abstracte wijze landschappen, in aantrekkelijke kleurencombinaties.

In 1958 sloot hij vriendschap met de Deense schilder Asger Jorn en samen stichtten ze de Situationistische Internationale, langs waar ze hun revolutionaire, sociale en artistieke, opinies kenbaar maakten. In 1960 werd hij door de Situationistische Internationale aangeduid om hun Vierde Declaratie voor te lezen in het Institut des arts contemporains.

Tijdens een verblijf in Albisola, Italië, ontdekte hij de kracht van de door de zon overgoten landschappen en dit beïnvloedde sterk zijn werk. In 1965 vestigde hij zich in Nukerke en schilderde hij abstracte landschappen in een vogelperspectief en met eigenzinnige kleuren.

Zijn aanzienlijke bekendheid kwam er vanaf 1960, door zijn olieverfschilderijen, zijn gravures en litho's.

Hij was:

  • medestichter van het kunsttijdschrift De Meridiaan,
  • medestichter van het Brussels Internationaal KunstencentrumTaptoe (1955). Hij exposeerde er, samen met onder meer Karel Appel, Pierre Alechinsky en Roger Raveel,
  • lid van de Beweging Présence (1949),
  • lid van de Situationistische Internationale,
  • lid van de Internationale Beweging voor een Imaginair Bauhaus.

Hij was bevriend met verschillende leden van de CoBrAgroep, die hij ook beïnvloedde.

Hij werd door de stad Brussel aangesteld voor de decoratie van het metrostation Jacques Brel.

Eerbetoon bewerken

  • Jules Raeymaekersprijs van de Koninklijke Academie,
  • genomineerd door de Jeune Peinture de Belgique (1957),
  • genomineerd op de Biënnale van Sao Paolo (1961).

Literatuur bewerken

  • Luc LORMANS, De olieverfschilderkunst van Maurice Wyckaert 1947-1967, licentiaatsthesis (onuitgegeven), Rijksuniversiteit Gent, 1985.
  • Marc RICHIR, L'orée du Monde, Maurice Wyckaert, in: Esprit, 1986.
  • Freddy DE VREE, Maurice Wyckaert, Tielt, Lannoo, 1986, ISBN 90-209-1388-3.
  • Willy VAN DEN BUSSCHE, Max LOREAU, Marc RICHIR, Patrick GROOTERS, Maurice Wyckaert: traité du paysage, Brussel, Marcatorfonds, 2001, ISBN 978-90-6153-465-5.
  • Gérard BERREBY & Danielle ORHAN (éds), Maurice Wyckaert. L'Œuvre peint (1947-1996), Parijs, Éditions Allia, 2012, ISBN 978-2-84485-597-8.

Externe link bewerken