Gebruiker:Flamenc/Kladblok2
Carme Junyent i Figueras (Masquefa, 4 februari 1955) is een Catalaanse taalkundige, gespecialiseerd in taalsociologie, Afrikaanse talen, minderheidstalen en het taalgebruik bij immigranten in het hedendaagse Catalonië.[1]
| Carme Junyent i Figueras | ||||
|---|---|---|---|---|
-04.jpg)
| ||||
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Geboren | Masquefa, 1955 | |||
| Werkzaamheden | ||||
| Vakgebied | taalkunde, minderheidstalen, taalantropologie | |||
| Universiteit | Universiteit Barcelona | |||
| Proefschrift | La classificació de les llengües d'Àfrica: el bantu i una hipòtesi (més) sobre la seva expansió. (1992) | |||
| Bekende werken | Les llengües d'Àfrica (1986) El futur del català depèn de tu (2020) | |||
| ||||
Als twaalfjarige had ze al interesse voor vreemde, voor haar exotische klinkende talen en leerde stiekem Russisch, een nogal gewaagde onderneming in 1967 in het franquistisiche Spanje. Als de nonnen het toch ontdekten heeft ze zich uit de slag kunnen trekken met een verhaal dat ze missionaris wilde worden om de Russische communisten te bekeren.[2]
Na haar master heeft ze zich verder gespecialiseerd aan de universiteiten van Marburg, Keulen en Californië.[2] Ze heeft in 1992 gedoctoreerd in de filologie met een thesis over de classificatie van de Afrikaanse talen.[3] In hetzelfde jaar heeft ze de Studiegroep Bedreigde Talen (GELA, volgens de Catalaanse afkorting) opgericht.[4]
In 2020 werd haar boek [vertaald] De toekomst van het Catalaans hangt van jouw af een bestseller.[5][6] Daarin beschrijft ze het fenomeen dat Catalanen bijna automatisch overschakelen op een andere taal (Spaans of Engels) als ze met een onbekende in contact komen. Een combinatie van vriendelijkheid, die dodelijk is voor de taal en minderwaardigheidscomplex.[7] In reactie op dit boek is de maatschappelijke beweging Mantinc el català ontstaan.
Samen met een zeventigtal vrouwelijke collega's heeft ze in 2021 een verzameling essays en pamfletten gepubliceerd onder de titel (vertaald) We zijn vrouwen, we zijn taalkundigen, we zijn met veel en we zeggen ‘genoeg’.[8] Daarin reageert ze tegen de mode van de zogenaamde genderneutrale, politiek correcte taal.[9] Daarin verdedigt ze de these dat het niet de taal of het woordgeslacht is dat de bron is van de discriminatie en onderdrukking van de vrouwen. Al in 1977, toen ze swahili studeerde, een taal met zestien geslachten (waarbij mannen en vrouwen hetzelfde grammaticale geslacht hebben) kwam ze tot die conclusie: “Als de onderdrukking van vrouwen even groot is in een totaal anders gestructureerde taal, dan kan de grammatica daarvan niet de oorzaak zijn”.[2]
Erkenning bewerken
- In 2019 kreeg ze het ereteken Creu de Sant Jordi, de grootste onderscheiding van de Generalitat de Catalunya «voor haar werk en verdediging van taalkundige diversiteit in Catalonië en in de wereld»[10]
Externe links bewerken
- Voor een uitgebreide wetenschappelijke bibliografie zie: M. Carme Junyent. Dialnet. Universiteit Rioja. Geraadpleegd op 21 februari 2023.
- (ca) Grup d'Estudi de llengües amenaçades (GELA) [Studiegroep Bedreigde Talen]. Geraadpleegd op 21 februari 2023.
Bronnen, noten en/of referenties
|