Gebruiker:Evie128/Kladblok
| Irene Fortuyn | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Geldrop, 20 maart 1959 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Jaren actief | 1983-heden | |||
| RKD-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Irene Fortuyn
bewerkenIrene Droogleever Fortuyn (Geldrop, 20 maart 1959)[1] is een Nederlands beeldend kunstenares, onderzoeker en docent. Ze staat bekend om haar installatiekunst en beeldhouwwerk in de stedelijke openbare ruimte. Met haar man Robert O’Brien vormde ze tot zijn overlijden in 1988 het kunstenaarsduo Fortuyn/O’Brien.[2] Fortuyn is sinds 1990 docent op de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. In 2000 begon ze daarnaast als afdelingshoofd binnen de Design Academy Eindhoven, waar ze sinds 2020 de rol van studioleider binnen het departement Studio Urgencies op zich neemt.[3]
Opleiding
bewerkenFortuyn volgde kunstopleidingen aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (1977-1982) en aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam (1982-1983). Ze zette haar studieloopbaan voort aan de Universiteit van Amsterdam (1983-1986), waar ze filosofie studeerde.[2] Van 2009 tot 2014 werkte Fortuyn aan haar promotieonderzoek bij PhDArts, een samenwerkingsverband tussen de Universiteit Leiden en de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag dat PhD-trajecten aanbiedt voor beeldend kunstenaars en ontwerpers.[4] In haar doctoraalscriptie ‘Portret van het Nederlandse landschap’ analyseert Fortuyn de visuele relatie tussen de concepties die mensen van Nederland hebben en de daadwerkelijke fysieke realiteit van het Nederlandse landschap.[5]
Loopbaan
bewerkenFortuyn/O’Brien
bewerkenZie ook Fortuyn/O'Brien
Met haar echtgenoot Robert O’Brien (Bromyard, 7 december 1951 – Amsterdam, 16 april 1988)[6], een Britse beeldhouwer en schilder, vormde Fortuyn vanaf 1983 het kunstenaarsduo Fortuyn/O'Brien. In hun gezamenlijke oeuvre staat de relatie tussen kunst en de openbare ruimte centraal, waarbij de spanning tussen natuur en cultuur een rode draad vormt.[7] Waar zij zich met hun vroege werk vooral richtten op de relatie tussen het kunstobject en zijn locatie, beoogden zij met later werk tastbare sociale interventies te plegen in de openbare ruimte.[8] Het duo exposeerde onder andere op Sonsbeek ’86 en de Biënnale van Venetië in 1988. Na het overleiden van O’Brien bleef Fortuyn onder de naam Fortuyn/O’Brien doorwerken. In 1991 hield ze onder deze noemer een overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam[9][10], en nam ze in 1992 deel aan DOCUMENTA IX.[11]
Solo
bewerkenIn haar werk op eigen naam borduurt Fortuyn naadloos voort op de thema’s die in het oeuvre van Fortuyn/O’Brien centraal staan. Kenmerkend is het grondige onderzoek dat aan haar kunstprojecten voorafgaat - zij het naar het (sociaal-maatschappelijke) karakter van de locatie waar het werk geplaatst zal worden, of de benodigde materialen om de juiste spanning tussen object en zijn plek in de ruimte te bewerkstelligen.[2] Veel van Fortuyns werk heeft een sociaal of participatief karakter, en is in de openbare ruimte te vinden. Haar werk is geëxposeerd in verschillende musea en tentoonstellingsruimtes, waaronder het M HKA te Antwerpen, Galerie Diane Stigter in Amsterdam, het Institute of Contemporary Art in Philadelphia en De Paviljoens in Almere.[2]
KETTER&Co
bewerkenIn 2006 richtte Fortuyn de in Amsterdam gevestigde stichting KETTER&Co op, een multidisciplinair samenwerkingsverband bestaande uit kunstenaars, ontwerpers en onderzoekers dat zich bezighoudt met vraagstukken in de sociale, stedelijke en maatschappelijke ruimte. De stichting initieert zelfstandig haar projecten, waarbij ze al dan niet landelijke en lokale overheden, onderwijsinstellingen en plaatselijke ondernemers betrekt.[12] Fortuyn is tot op heden creatief directeur van de stichting.
Werken (selectie)
bewerkenFortuyn/O’Brien
bewerken· The twenty-four men in white (1988), 4-delig, beeldenpark van het Kröller-Müller Museum in Otterlo.
· Passanten (1995), Stadhuis Spui in Den Haag.
Solo
bewerken· Reserve (1993), Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen.[13]
· Wilhelminapark (integraal ontwerp, 1994-1998), Slotervaart.[14]
· Gebakken Land (2005), Berkel en Rodenrijs.[15]
· Het Onbevattelijke (2011), De Wolden.[16]
Externe links
bewerkenReferenties
bewerken- ↑ Ontdek beeldhouwer, installatiekunstenaar, lid van kunstenaarsduo Irene Fortuyn. rkd.nl. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ a b c d Hollandse Meesters - Irene Fortuyn. hollandsemeesters.info. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ dae.wiki. www.designacademy.nl. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ (en) Call for Applications: PhD programme in visual art and design • PhDArts. Leiden University. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ Onderzoeksgroep 2014 – 2015. KABK. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ Ontdek beeldhouwer, schilder Robert O'Brien (1951-1988). rkd.nl. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ Fortuyn.O'Brien. web.archive.org (31 januari 2010). Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ SKOR - kunst en publieke ruimte - Kunstwerk: Wilhelminapark, 1998. web.archive.org (3 april 2015). Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ IRENE FORTUYN --- MARBLEPUBLIC 1991 ---. archive.irenefortuyn.nl. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ Een dubbelzinnig parcours; Fortuyn-O'Brien in het Stedelijk Museum in Amsterdam. NRC. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ (27 juni 2021). Lijst van deelnemers aan documenta. Wikipedia.
- ↑ OVER ONS. Mijnsite. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ Reserve. Irene Fortuyn. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ Wilhelminapark. Irene Fortuyn. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ Gebakken Land. Irene Fortuyn. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
- ↑ Het Onbevattelijke. Irene Fortuyn. Geraadpleegd op 6 februari 2022.