Gebruiker:ErwinFCG/partijen

Huidige politieke partijen bewerken

Vertegenwoordigd in het parlement bewerken

Na de verkiezingen van 2019 zijn er negen partijen vertegenwoordigd in de Volksvertegenwoordigingsraad.[1]

Logo Partij Ideologie Zetels Opmerkingen
    Democratische Partij (Partai Demokrat) Demokrat Pancasila
Centrisme
54 / 575
Partij van oud-president Susilo Bambang Yudhoyono.
  Gerindra ("Groots Indonesië Beweging", Gerakan Indonesia Raya) Gerindra Pancasila
Conservatisme
Populisme
78 / 575
    Golkar ("Functionele Groepen", Golongan Karya) Golkar Pancasila
Anticommunisme
Liberalisme
85 / 575
Officieel tot 1999 geen partij maar een consortium van organisaties. Tussen 1966 en 1998 de beweging van het Nieuwe Orde-regime van president Soeharto.
    NasDem (Partai NasDem) NasDem Pancasila
Liberalisme
59 / 575
  Nationale Mandaatpartij (Partai Amanat Nasional) PAN Pancasila
Islamitische democratie
44 / 575
  Partij van het Nationale Ontwaken (Partai Kebangkitan Bangsa) PKB Pancasila
Nationalisme
Modernistische islam
58 / 575
Partij van oud-president Abdurrahman Wahid.
    Partij voor Rechtvaardigheid en Welvaart (Partai Keadilan Sejahtera) PKS Islamisme
50 / 575
  Strijdende Indonesische Democratische Partij (Partai Demokrasi Indonesia Perjuangan) PDI-P Pancasila
Nationalisme
Marhaenisme
128 / 575
Partij van president Joko Widodo en oud-president Megawati Soekarnoputri.
    Verenigde Ontwikkelingspartij (Partai Persatuan Pembangunan) PPP Pancasila
Islam
Conservatisme
19 / 575

Vertegenwoordigd op provinciaal niveau bewerken

Naast de negen bovenstaande partijen zijn er elf partijen die geen zetels in de Volksvertegenwoordigingsraad hebben behaald, maar wel zetels in de provinciale parlementen van een of meerdere provincies van Indonesië.[1]

Logo Partij Ideologie Provincies Opmerkingen
    Atjehse Partij (Partai Aceh) PA Islam
Separatisme
Atjeh
  Atjehse Regionale Partij (Partai Daerah Aceh) PDA Islam
Separatisme
Atjeh
  Berkarya ("Werkende Partij", Partai Berkarya) Berkarya Pancasila
Nieuwe Orde-nostalgie
Jambi, Banten, West-Nusa Tenggara, Molukken, Noord-Molukken, Papoea
  Garuda-partij (Partai Garuda) Garuda Pancasila Noord-Molukken, Papoea
  Indonesische Eenheidspartij (Partai Persatuan Indonesia) Perindo Pancasila
Populisme
15 provincies[2]
  Indonesische Partij voor Rechtvaardigheid en Eenheid (Partai Keadilan dan Persatuan Indonesia) PKPI Pancasila Atjeh, West-Kalimantan, West-Papoea
    Indonesische Solidariteitspartij (Partai Solidaritas Indonesia) PSI Pancasila
Progressivisme
Sociaaldemocratie
Banten, Jakarta, Yogyakarta, Noord-Sulawesi, Bali, Oost-Nusa Tenggara
  Maan en Ster-partij (Partai Bulan Bintang) PBB Islamisme Bangka-Belitung, Oost-Java, Noord-Kalimantan, Zuidoost-Sulawesi, West-Nusa Tenggara, Noord-Molukken
  Nanggroë Atjeh-partij (Partai Nanggroe Aceh) PNA Islam
Separatisme
Atjeh
  Onafhankelijke Stem van het Atjehse Volk (Partai Suara Independen Rakyat Aceh) SIRA Separatisme Atjeh
  Partij Geweten van het Volk (Partai Hati Nurani Rakyat) Hanura Corporatisme 26 provincies[3]

Overige politieke partijen bewerken

Historische politieke partijen bewerken

Nederlands-Indië bewerken

1945 tot 1973 bewerken

Tussen de Indonesische onafhankelijkheid in 1945 en januari 1973 bestond er een groot aantal politieke partijen in Indonesië. Aan de verkiezingen van 1955 deden meer dan dertig partijen mee, en bij de verkiezingen van 1971 waren er tien partijen. De onderstaande lijst geeft de belangrijkste partijen uit deze periode weer en is geen compleet overzicht. In januari 1973 werden alle overgebleven oppositiepartijen door president Soeharto samengevoegd in twee partijen, waardoor er maar drie partijen overbleven.

Logo Partij Actief Ideologie Opmerkingen
    Arbeiderspartij (Partai Buruh) PB 1949–1956 Marxisme
Nationalisme
Voortzetting van de Indonesische Arbeiderspartij.
    Communistische Partij van Indonesië (Partai Komunis Indonesia) PKI 1914–1966 Communisme
Marxisme-leninisme
Verboden tussen 1927 en 1945. Opnieuw verboden na de Supersemar in 1966.
  Groots Indonesië Vereniging (Persatuan Indonesia Raya) PIR 1948–1959 Nationalisme In 1954 in twee facties gesplitst.
  Indonesische Arbeiderspartij (Partai Buruh Indonesia) PBI 1945–1948 Marxisme Later voortgezet als Arbeiderspartij.
    Indonesische Christelijke Partij (Partai Kristen Indonesia) Parkindo 1945–1973 Pancasila
Protestantisme
Gefuseerd in de Indonesische Democratische Partij (1973).
  Indonesische Islamitische Vereniging Partij (Partai Syarikat Islam Indonesia) PSII 1947–1973 Islam
Socialisme
Afsplitsing van Masjoemi (1947). Gefuseerd in de Verenigde Ontwikkelingspartij (1973).
    Indonesische Nationale Partij (Partai Nasional Indonesia) PNI 1946–1973 Nationalisme
Marhaenisme
Pancasila
Bestond ook al in Nederlands-Indië (1927-1931). Gefuseerd in de Indonesische Democratische Partij (1973).
    Indonesische Socialistische Partij (Partai Sosialis Indonesia) PSI 1948–1960 Democratisch socialisme Afsplitsing van de Socialistische Partij. Verboden in 1960.
    Katholieke Partij (Partai Katolik) PKRI
PK
1925–1973 Pancasila
Christendemocratie
Opgericht als vereniging in 1923. Tot 1945 PPKD, 1945-1949 PKRI, vanaf 1949 PK. Gefuseerd in de Indonesische Democratische Partij (1973).
    Masjoemi ("Vergadering van Indonesische Moslimraden", Majelis Syuro Muslimin Indonesia) Masjoemi 1945–1960 Modernistische islam Opgericht als organisatie in 1943. Verboden in 1960.
    Murba (Proletariërspartij, Musyawarah Rakyat Banyak) Murba 1948–1973 Nationaalcommunisme
Trotskisme
Gefuseerd in de Indonesische Democratische Partij (1973).
    Nahdlatul Ulama NU 1952–1973 Traditionalistische islam Als organisatie actief sinds 1926. De politieke partij is gefuseerd in de Verenigde Ontwikkelingspartij (1973).
  Socialistische Partij (Partai Sosialis) PS 1945–1948 Socialisme In 1948 splitste de Indonesische Socialistische Partij zich af. Later dat jaar hief de PS zich op.

Nieuwe Orde (1973-1998) bewerken

De eerste verkiezingen tijdens de periode van Nieuwe Orde, het regime van president Soeharto, vonden plaats in 1971. Bij die verkiezingen deden tien politieke partijen mee. Omdat Soeharto het aantal oppositiepartijen te groot vond, werden onder druk van het regime in januari 1973 alle oppositiepartijen samengevoegd in twee partijen: de islamitische Verenigde Ontwikkelingspartij (PPP) en de nationalistische, niet-islamitische Indonesische Democratische Partij (PDI). Van 1973 tot het einde van de Nieuwe Orde in 1998 bestonden daarom alleen regimebeweging Golkar (officieel destijds geen politieke partij) en de twee oppositiepartijen.

Logo Partij Actief Ideologie Opmerkingen
    Golkar ("Functionele Groepen", Golongan Karya) Golkar 1964–heden Pancasila
Anticommunisme
Liberalisme
Officieel tot 1999 geen partij maar een consortium van organisaties. Tussen 1966 en 1998 de beweging van het Nieuwe Orde-regime van president Soeharto.
  Indonesische Democratische Partij (Partai Demokrasi Indonesia) PDI 1973–2003 Pancasila
Marhaenisme
Fusie van Parkindo, PK, Murba, IPKI en PNI. In 1999 splitste de PDI-P zich af.
    Verenigde Ontwikkelingspartij (Partai Persatuan Pembangunan) PPP 1973–heden Pancasila
Islam
Conservatisme
Fusie van NU, Parmusi, PSII en Perti.

Reformasi bewerken