Gebruiker:Emmenaar/Kladblok

Dit is het persoonlijke kladblok van Emmenaar.

Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden.

Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen met wat meer Wikipedia-ervaring) en mag dus geen onoorbare dingen bevatten, zoals auteursrechtschendingen.

Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren.

Enkele handige links

• Spiekbriefje
• Snelcursus

Andere testplaatsen

• De algemene zandbak
• De probeerpagina van de snelcursus
• De sjabloonzandbak

Geschiedenis van FC Emmen

Hier wordt de geschiedenis van FC Emmen beschreven. FC Emmen is opgericht op 21 augustus 1925 onder de naam Noordbarge Emmen Combinatie (NEC). Een jaar na de oprichting ging de club verder onder de naam VV Emmen. Na de toetreding tot het profvoetbal werd de officiële naam Stichting Betaald Voetbal Emmen, hoewel in de praktijk veelal werd gesproken van Betaald Voetbal Organisatie (BVO) Emmen, of simpelweg Emmen. In mei 2005 werd de naam veranderd in FC Emmen.

Proloog

De club werd opgericht op 21 augustus 1925, onder de naam Noordbarge Emmen Combinatie (NEC). Aanleiding was het verdwijnen van alle drie lokale voetbalclubs, enkele maanden eerder. Een jaar na de oprichting ging de club verder onder de naam VV Emmen. In 1955, een jaar na de invoering van het betaald voetbal, had Emmen al de mogelijkheid om toe te treden tot de profs. Op een ledenvergadering werd echter besloten dat niet te doen. Nadat in 1971 het naburige SC Drente uit het betaald voetbal werd weggesaneerd, bleef er de behoefte aan betaald voetbal in Drenthe. In het begin van de jaren tachtig was het amateurvoetbal in Emmen over het hoogtepunt heen. De publieke belangstelling was tanende en de club had grote moeite zich in de top van het amateurvoetbal te handhaven. Toen de KNVB dan ook met een nieuwe overgangsregeling naar het betaalde voetbal op de proppen kwam, had Emmen daar wel oren naar. In 1983 toonde Emmen samen met RBC Roosendaal belangstelling maar de tijd van voorbereiding was te kort zodat werd besloten nog een jaartje te wachten. In november 1984 werd een werkgroep in het leven geroepen om het pad te effenen. Voorzitter daarvan werd Dik Kreijkes die in het dagelijkse leven burgemeester van Odoorn was geweest. Het kostte Emmen vervolgens enige moeite om op sportieve gronden toegelaten te worden omdat de selectie van de hoofdklasse kwalitatief danig was uitgehold. De KNVB kwam Emmen uiteindelijk tegemoet met een versoepelde regeling zodat in het seizoen 1985/86 het betaalde voetbal in Emmen van start kon gaan.

Valse start (1985-1989)

Met Theo Verlangen als trainer en Edu Nandlal als eerste contractspeler, begon Emmen aan het eerste seizoen met een thuiswedstrijd tegen FC Den Haag. Het werd een nipte 1-0 nederlaag tegen een ploeg die uiteindelijk ongeslagen kampioen zou worden. Toch miste Emmen de kwaliteit om een rol van betekenis te spelen en eindigde als voorlaatste. In financieel opzicht tekenden zich donkere wolken af omdat de salariskosten bijna vijftig procent hoger dan begroot uitvielen. In het tweede jaar zat het met de begroting niet goed. Er dreigde een bankroet, omdat de bank geen krediet wilde verlenen om een financieringstekort af te dekken. De gemeente Emmen ging uiteindelijk akkoord met een garantiestelling, waardoor een lening van 390.000 gulden werd verkregen. Voorzitter Kreijkes trad aan het eind van het seizoen af en werd opgevolgd door Geert Weggemans.

Eerste succes (1989-1990)

In vergelijking met het eerste seizoen was het toeschouwersaantal in 1988/89 meer dan gehalveerd. Het bestuur gooide daarom het roer radicaal om en trok een aantal spelers met eredivisie ervaring aan. De investeringen wierpen vruchten af met als resultaat een periodekampioenschap en deelname aan de nacompetitie waarin de promotie op een haar na werd gemist.

Magere jaren (1990-1995)

De zomer van 1990 was een hete wat Emmen betrof. Toen de rookwolken waren opgetrokken was Alle Pijlman als voorzitter Geert Weggemans opgevolgd. Er werden halverwege het seizoen managers aangesteld die de sportieve teloorgang echter niet konden stoppen. Emmen eindigde teleurstellend als twaalfde. Trainer Ben Hendriks werd vervolgens weggewerkt. Positief was eigenlijk alleen de komst van Michel van Oostrum. Sportief gezien was Emmen terug bij af. En de begroting was wederom een bron van grote zorgen. Op formele gronden werd zelfs ontslag aangevraagd voor Michel van Oostrum, Lee Payne en Patrick Bosch om zodoende een lager contract aan te kunnen bieden. SC Cambuur kocht Van Oostrum van Emmen, wat de financiële zorgen enigszins verlichtte.

Sportief succes (1995-2003)

Onder trainer Azing Griever raakte Emmen weer in hogere sferen. Met veelscorende spitsen als Tony Alberda, Martin Drent, Jan de Jonge] en de teruggekeerde Michel van Oostrum. De toeschouwersaantallen stegen naar ongekende hoogte met een gemiddelde van 5704 per wedstrijd. De nacompetitie was wederom geen succes, wat een bekend verhaal zou worden. Kort na de opening van de Gamma tribune in oktober '97 kwamen de eerste berichten over spanningen op de begroting en in maart was zelfs sprake van een dreigend faillissement. De gemeente sprong bij met een bedrag wegens achterstallig onderhoud.

Voor het eerst werd bij Emmen - waar voorzitter Alle Pijlman was opgevolgd door Rieks Kamps - een trainer gedurende het seizoen ontslagen. In oktober '98 werd Azing Griever weggestuurd na onvrede in de spelersgroep. Jan de Jonge nam de ploeg over en voerde Emmen van de achtste naar de tweede plaats waar het tien weken verbleef. Het seizoen werd besloten met de derde positie en een zoals gebruikelijk mislukte nacompetitie.

Het laatste vette jaar was 1999. Een opvallend seizoen omdat voor het eerst live uitzendingen van eerste divisiewedstrijden door de nieuwe zender FOX werden verzorgd; Emmen was zeven keer te bewonderen. Emmen had kwalitatief aan kracht ingeboet met het vertrek van spelers als Mika Nurmela, Martin Drent, Peter Uneken en Roy Stroeve. Toch werd nog de vijfde plaats bereikt met uiteraard deelname aan de nacompetitie.

Na vijf vette jaren reikte Emmen dit seizoen niet hoger dan de elfde plaats. Trainer Jan de Jonge, die al eerder had aangekondigd het volgend seizoen geen hoofdtrainer meer te willen zijn, werd in februari uit zijn functie ontheven. Na een korte interim-periode met Henk Reuvers en Albert Koops maakte de reeds voor het komend seizoen aangetrokken Hennie Spijkerman het seizoen af.

Onder trainer Spijkerman ging het in het vernieuwde stadion met de sportieve prestaties weer de goede kant op want via de vijfde plaats keerde Emmen na een onderbreking van een jaar terug in de nacompetitie. De begroting voor het volgend seizoen was evenwel niet sluitend te krijgen. De club stevende af op een tekort van drie miljoen gulden en er moest drastisch worden bezuinigd. Eind juni 2002 ging de gemeenteraad akkoord met een lening van 1.8 miljoen euro waardoor de licentie veilig kon worden gesteld.

Emmen maakte er ondanks de financiële zorgen een fantastisch jaar van. Na wekenlang op de eerste plaats te hebben vertoefd, werd de competitie afgesloten met de tweede plek. Veel aandacht trok spits Donny de Groot die maar liefst dertig competitiegoals scoorde. Iedereen keek vervolgens reikhalzend uit naar de nacompetitie want het gevoel heerste dat het deze keer weleens tot succes zou kunnen leiden. Het werd echter opnieuw een teleurstelling.

Neerwaartse spiraal (2003-2012)

In september 2003 kreeg de nieuwe bestuursstructuur vorm middels de benoeming van de Raad van Commissarissen. Voorzitter werd oud-gedeputeerde van provinciale staten Henk Weggemans. Op het speelveld wilde het aanvankelijk niet vlotten. Begin oktober kreeg de pas tot technisch-directeur van Emmen benoemde Hennie Spijkerman een aanbod van FC Zwolle en stapte op. Alfons Arts en René Hake namen waar tot de benoeming van Jan Olde Riekerink die op 19 november voor anderhalf seizoen werd vastgelegd. De nieuwe trainer, later ook technisch-directeur, voerde de ploeg naar de achtste plaats en miste daardoor de nacompetitie. De financiële problemen werden gedurende het seizoen alsmaar groter. Uiteindelijk hield een reddingsplan van de gemeente Emmen de club overeind. Voorwaarde was wel dat het management moest aftreden.

Het seizoen 2004/05 was in sportief opzicht een rampjaar. De klassering bewoog zich grotendeels tussen de vijftiende en laatste plaats. Dieptepunt was de periode van net na de winterstop, toen uit acht opeenvolgende wedstrijden slechts twee punten werden gepakt. Emmen eindigde als laatste maar via een ingreep van de licentiecommissie werd die positie verruild met Fortuna dat in totaal een aftrek van zes punten kreeg toebedeeld. Tegen het eind van het seizoen werden de poppetjes in de nieuwe bestuursstructuur ingevuld met twaalf grotendeels onbekende personen in de raden van commissarissen en besturen van Stadion BV en Voetbal BV. De komst van Jan van Dijk als nieuwe trainer, een nieuw logo en de naamswijziging tot FC Emmen zorgde vervolgens voor oplaaiend enthousiasme voor wat betreft het komend seizoen.

Na het rampzalige seizoen 2004/05 was 2005/06 een verademing. Nieuwe trainer Jan van Dijk kreeg de mogelijkheid om aan een selectie te bouwen die zich kon mengen in de strijd om de prijzen. Hij kwam ook met een voor FC Emmen nieuw systeem op de proppen (3-2-3-2) waarmee in de eerste helft van de competitie menig tegenstander werd overdonderd. FC Emmen klom daardoor naar de derde plaats en had enkele malen de kans om dicht bij de eerste plaats te komen. In de loop van de competitie bleken echter steeds meer tegenstanders niet bereid te zijn zich willoos aan het systeem van FC Emmen over te leveren. Omdat FC Emmen geen aanpassingen wenste te doen en bleef volharden in een systeem dat niet goed meer werkte, kwamen de punten steeds moeizamer. Uiteindelijk werd met hangen en wurgen de zesde plaats bereikt. Toch een hele verbetering in vergelijking met een seizoen eerder, maar jammer genoeg slaagde FC Emmen er niet in de nieuw ingestelde play offs te halen.

Trainer Jan van Dijk had een fors aantal nieuwelingen tot zijn beschikking gekregen maar verloor al snel het zicht op de begeerde plaats in de play offs. Na drie achtereenvolgende nederlagen werd op 8 september 2006 het dieptepunt bereikt toen FC Emmen op de zestiende plaats belandde. De ploeg krabbelde daarna weer wat op maar zweefde de rest van het seizoen zo tussen de twaalfde en negende positie. Pech was er voor Jordi Hoogstrate die na een hoopvolle start half september thuis tegen Go Ahead Eagles geblesseerd raakte en de rest van het seizoen niet meer speelde. Halverwege het seizoen overkwam dat ook Niki Leferink. Intern verslechterde de stemming tussen de spelers en trainer Van Dijk en escaleerde tot een onhoudbare situatie die op 15 februari 2007 tot het ontslag van Jan van Dijk leidde. Nadat Alfons Arts een maand als interim had gefungeerd werd in Gerry Hamstra de opvolger gevonden. De lucht klaarde op zonder dat de positie op de ranglijst veranderde. Toch had FC Emmen tot en met de laatste dag kans op het halen van de play offs maar slaagde uiteindelijk niet.

In 2007 ging Fc Emmen internationaal. Met doelman Thomas Villadsen en aanvaller Morten Friis werden twee Denen in huis gehaald. Verder kwam een in Rusland geboren Duitser in de persoon van Edgar Bernhardt. De start in het eerste volledige seizoen onder trainer Gerry Hamstra ging volledig de mist in door uit met liefst 6-0 van Go Ahead Eagles te verliezen. FC Emmen herstelde zich moeizaam van die klap hoewel het in september een goede reeks had van vijf ongeslagen duels maar omdat vier daarvan gelijke spelen waren schoot het niet echt op. FC Emmen slaagde er maar niet in om in het linkerrijtje te komen en sloot de eerste helft af met de vijftiende plaats. Na de winterstop ging het een tikkeltje beter maar pas op de allerlaatste speeldag van de competitie werd voor het eerst het rechterrijtje verlaten. FC Emmen eindigde als negende, het had nog een theoretische kans op deelname aan de play offs maar daarbij bleef het.

2008 was het jaar waarin de play offs gehaald moesten worden. Er werd een grote versterking aangetrokken. Met Joos Valgaeren werd een negentienvoudig Belgisch international in huis gehaald naast ervaren eerste divisiespelers als Sieme Zijm, Jesse Schotman en Niek Ripson. Spectaculair was ook de komst van Tim Matavz die door FC Groningen werd uitgeleend. De start was ook veelbelovend en na drie wedstrijden stond FC Emmen zelfs op de tweede plek. Daarna ontspoorde FC Emmen echter volledig met vijf nederlagen op rij waardoor het zelfs op de op één na onderste plaats belandde. Omdat de resultaten slecht bleven werd voor een trainerswisseling gekozen en eind oktober kwam Paul Krabbe voor de groep te staan. Ondanks een handvol versterkingen plus de komeetachtige ontwikkeling van Rick ten Voorde eindigde FC Emmen toch slechts op plaats dertien.

FC Emmen ging een samenwerkingsverband met SC Heerenveen aan waardoor nieuwe trainer Harry Sinkgraven de beschikking kreeg over spelers van de eredivisieclub die zich in Emmen verder konden ontwikkelen. De meeste huurlingen bleken het niveau van de Jupiler League nog niet aan te kunnen en mede daardoor leek FC Emmen een dramatisch seizoen tegemoet te gaan. Het stond wekenlang op de onderste plaats die in verband met de instelling van de Topklasse degradatie zou betekenen. Tijdens de winterstop vond een directiewisseling plaats en werd er ruimte geschapen voor het aantrekken van nieuwe spelers. Het degradatiegevaar werd vervolgens afgewend en FC Emmen finishte op plaats vijftien.

Na de goede tweede helft van het afgelopen seizoen was de stemming aanvankelijk redelijk optimistisch. Maar in de voorbereiding wilde het niet echt vlotten, wat tot gevolg had dat trainer Harry Sinkgraven voor de start van de competitie opstapte en Azing Griever het stokje tijdelijk overnam. Van de eerste negen wedstrijden onder zijn leiding won FC Emmen er slechts eentje, waarna René Hake als trainer werd geëngageerd. Hij voerde de ploeg van plaats vijftien naar de zevende positie, maar daarna kwam er zand in de motor. Ondanks vaak goed voetbal zakte FC Emmen steeds lager op de ranglijst hoewel het bijna tot het einde toe nog een kansje op deelname aan de play offs had. Dat kwam er echter niet uit en FC Emmen eindigde op een teleurstellende veertiende positie.

FC Emmen 2.0

In januari 2012 kreeg de ploeg van de KNVB twee keer drie punten in mindering omdat de club voor een tweede en derde niet voldaan had aan verplichtingen die vastgelegd waren in een plan van aanpak. Op 7 februari 2012 stelde de gemeente oud-bestuurder Ronald Lubbers aan om de club te behoeden voor het verliezen van de licentie voor het spelen van betaald voetbal. Daartoe moest Lubbers op 9 februari aantonen € 500.000 voor de club te hebben binnengehaald. Hij slaagde in deze missie, waarmee FC Emmen, in ieder geval voorlopig, gered is. Op 27 april maakt Ronald Lubbers de voorlopige resultaten van zijn Operatie Schoon Schip bekend. Naast trainer René Hake vertrekken ook interim-directeur Jacob Paas en de volledige Raad van Commissarissen. De participanten van het spelersfonds 'Trots van Drenthe' zien af van hun rechten op een totaalbedrag van bijna 2 miljoen euro en het fonds wordt opgeheven. Tevens besluit de gemeente de aflossing van één van de leningen voor 10 jaar op te schorten en doet zij haar prioriteitsaandelen in het stadion en de club over aan Ronald Lubbers. Hierbij verkrijgt Lubbers tevens de rechten om het stadion en de omliggende gronden verder te ontwikkelen.