Gabriël van Bourbon

Gabriel Antonio Francisco Javier Juan Nepomuceno José Serafin Pascual Salvador de Borbón y Wettin (Portici, 12 mei 1752 - El Escorial, 23 november 1788) was de vierde zoon van Karel III van Spanje en van Maria Amalia van Saksen.

Van de kinderen van Karel III, was Gabriel de meest intelligente en ijverige. Hij was ontwikkeld en was een uitstekend vertaler van Sallustius en een echte mecenas. Zijn muziekleraar was Padre Antonio Soler, die verschillende sonates voor harpsichord componeerde voor zijn talentrijke leerling, evenals concerten voor twee orgels die ze samen uitvoerden in de kerk van het Escorial.

Gabriel was grootprior van de Orden Hospitalaria de San Juan in Castilië en León. In 1771 gaf hij Juan de Villanueva de opdracht om de Casita del Infante te bouwen.

Hij huwde in 1785 met Mariana Victoria van Portugal, dochter van Maria I van Portugal. Het paar kreeg drie kinderen:

Peter Karel van Spanje (1786-1812), gehuwd met Theresia van Beira;
Maria Charlota (1787);
Karel (1788).

Bron bewerken

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Gabriel de Borbón op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.