Frédéric de Kerchove
Frédéric Marie de Kerchove, ook De Kerchove-De Naeyer, (Gent, 29 mei 1805 - Bellem, 28 september 1880) was een Belgisch senator.
Levensloop bewerken
De Kerchove was een zoon van generaal-majoor François de Kerchove (1774-1847) en van Rosalie van Pottelsberghe de la Potterie (1778-1842). Hij trouwde met Elise de Naeyer (1812-1898).
De Gentse familie de Kerchove kreeg zijn eerste adelbrieven in 1640. Na de afschaffing van de adel in 1795, vonden verschillende leden van deze notabele familie het niet nodig om de voorgeschreven adelserkenning aan te vragen, noch onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, noch onder het Koninkrijk België, nodig om opnieuw de adellijke status te verwerven. Dit was het geval voor François en Frédéric de Kerchove. Pas in 1884 verkreeg Eugène de Kerchove d'Exaerde (1844-1931), zoon van Frédéric, adelserkenning.
Andere kinderen in het gezin de Kerchove - de Naeyer waren:
- Alice Marie de Kerchove (1838-1877) die trouwde met Jacques Albert Bernard Joseph Ghislain d'Udekem d'Acoz (1828-1900) en een betovergrootmoeder werd van koningin Mathilde.
- Robert de Kerchove (1846-1942), stichter en eerste abt van de Abdij van Keizersberg.
Frédéric de Kerchove promoveerde tot doctor in de rechten aan de Rijksuniversiteit Gent (1828). Hij woonde hoofdzakelijk in Bellem op het kasteeldomein van familie De Naeyer en was er 1863 tot 1878 gemeenteraadslid.
In 1874 werd hij verkozen tot katholiek senator voor het arrondissement Gent en bleef het mandaat uitoefenen tot in 1880.
Literatuur bewerken
- Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent dela noblesse belge, Annuaire 1991, Brussel, 1991.
- Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement Belge, 1831-1894, Brussel, 1996.