Frans Kuyper (boekdrukker)

Nederlands schrijver en boekdrukker

Frans Kuyper (Latijn: Franciscus Cuperus) (Amsterdam, 1629Rotterdam, 21 oktober 1691) was een boekdrukker, uitgever, schrijver, theoloog en boekverkoper werkzaam te Amsterdam vanaf 1653 en na 1670 te Rotterdam tot aan zijn dood. Kuyper was een remonstrant, collegiant en aanhanger van het socinianisme.

Frans Kuyper
Algemene informatie
Geboren 1629
Amsterdam
Overleden 21 oktober 1691
Rotterdam
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Land Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden
Beroep boekdrukker, uitgever, schrijver, theoloog en boekverkoper
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Leven en werk bewerken

 
Titelpagina van Joachim Oudaan's Roomsche Mogentheid, uitgegeven door Frans Kuyper

Kuyper studeerde in Amsterdam onder Simon Episcopius en werd in 1650 aangenomen als proponent bij het Remonstrantse Broederschap. Hij trouwde op 28 november 1651 met Elisabeth van Wamelen.[1] In 1652 werd hij als predikant in Vlaardingen aangesteld. Hij weigerde echter kinderen te dopen vanwege zijn geloofsovertuiging. Hierdoor ontstonden moeilijkheden: er was niet altijd een predikant te vinden en doopouders kwamen vaak onverwachts en wilden niet wachten. Daarom nam hij in 1653 ontslag.[2] Hij verhuisde naar de omgeving van de Haarlemmerpoort (Amsterdam) en begon daar zijn carrière als boekverkoper.[3]

Kuyper hielp, net als verschillende andere remonstranten zoals zijn oom Daniël van Breen, bij de verspreiding en verkoop van uit Polen afkomstige sociniaanse werken in de Republiek. Deze werken waren sinds de tweede helft van de zeventiende eeuw verboden door de Staten-Generaal van de Nederlanden en werden daarom anoniem uitgegeven.[4] Kuyper gaf sociniaanse werken uit onder de schuilnaam Irenicus Philalethius, gevestigd in Irenopolis (Vredestad) of Eleutheropolis (Vrijstad), die als schuilnamen dienden voor Amsterdam en Rotterdam. Zijn bekendste werk als uitgever is de achtdelige folio Bibliotheca fratrum Polonorum quos Unitarios vocant (Nederlands: Bibliotheek van de Poolse broeders genaamd de Unitariërs), een verzameling van de werken van de belangrijkste sociniaanse theologen.[5] In 1664 ontstond er conflict binnen de collegianten, wat leidde tot een splitsing. De ene helft werd geleid door Kuyper en de andere helft door Johannes Bredenburg. Kuyper beschuldigde zowel Bredenburg als de collegiant Spinoza van atheïsme. Kuyper keerde zich in verschillende werken tegen hen, zoals in het driedelig werk Den philosopherenden boer.[6] Pas na zowel Kuyper's als Bredenburg's dood in 1691, verenigden de collegianten zich weer. Kuyper schreef naast kritische werken ook vijf kerkelijke liederen, samengebundeld in het boek Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen (1681) van Claes Stapel. Kuyper stierf op 21 oktober 1691 in Rotterdam door een ongeval. Terwijl hij op zoek was naar milstenkruid, een ingrediënt voor Kuyperbalsem, werd hij dodelijk getroffen door een draaiende molenwiek.[7]

Uitgegeven werken bewerken

Geschreven werken bewerken

Vertaalde werken bewerken

  • Henry More, Korte en bondige weederlegging van het wiskunstig bewijs van B.D. Spinosa, met welke hij zijn atheïstische gronden heeft gepoogd te bekrachtigen
  • Charles Drelincourt (1663), De staet van de geboden tot des Heeren avontmaal (vertaald uit het Frans)
  • Daniël van Breen (als Danielis Brenii, 1666), Verklaring over d'Openbaaring des apostels Johannes (vertaald uit het Latijn)