Emile Wambach
Emile (Emiel) Xavier Wambach (Aarlen, 26 november 1854 - Antwerpen, 6 mei 1924) was een Belgisch dirigent, componist en muziekpedagoog.
Emile Wambach | ||||
---|---|---|---|---|
Emile Wambach
| ||||
Geboren | 26 november 1854 | |||
Overleden | 6 mei 1924 | |||
Land | België | |||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Zijn vader was sinds 1854 fagottist bij het 10e Linie regiment in Aarlen. Wambach kreeg zijn eerste muzieklessen op zesjarige leeftijd aan de Antwerpse muziekschool, studeerde in 1866 aan het Brussels conservatorium en vervolgens aan de in 1867 door Peter Benoit te Antwerpen opgerichte Vlaamse Muziekschool. Hij was te Antwerpen kapelmeester (1894) van de kathedraal en leraar (1901) aan het conservatorium, waar hij in 1912 Jan Blockx als directeur opvolgde. Vanaf 1902 was hij tevens inspecteur van de Belgische muziekscholen.
Zijn opera Quinten Massys (1899) oogstte destijds veel succes. Wambach schreef vloeiende en elegante melodieën. Zijn composities omvatten oratoria, cantaten, kerkmuziek, lyrische drama's, koor-, orgel- en orkestwerken en liederen.
Oeuvre bewerken
- Ode aan Rubens, 1877, cantate
- Het Vaderland, 1880, cantate
- Mozes op de Nijl, 1881, oratorium
- Yolande, 1884, oratorium
- Concert Aria voor Bazuin (en Strijkorkest), 1884
- Kindercantate, 1885, cantate
- Te Deum, 1886
- Super Flumina, 1888
- Blancefloer, 1889, oratorium
- Schouwspeldans, 1892
- Ouverture in de oude stijl, 1894
- Grote Mis
- In Exitu Israel
- Melusina, 1894
- Heldencantate, 1898, cantate
- Quinten Massys, 1899, opera (libretto van Raf Verhulst)
- Stabat Mater, 1901
- Prinskesdag, 1905, cantate
- Aan Belgenland, 1905, cantate
- Jeanne d'Arc, 1909, oratorium
- 25 Oorlogsgedichten
- Huldezang, 1919, cantate
- Pie Jesu
- Invocatie tot Sint Michiel
- Cantate voor de Gelukzalige Zuster Theresia (onvoltooid)
Externe link bewerken
Voorganger: Frans Antoon Callaerts |
Kapelmeester van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal 1894 - 1912 |
Opvolger: Lodewijk De Vocht |