Dominique Lang

Dominique Lang
	Zelfportret (ca. 1916)
Persoonsgegevens
Volledige naam	Dominick Lang
Geboren	Dudelange, 15 april 1874
Overleden	Schifflange, 22 juni 1919
Geboorteland	Luxemburg
Beroep(en)	schilder
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Dominick (Dominique) Lang (Dudelange, 15 april 1874 – Schifflange, 22 juni 1919) was een Luxemburgs kunstschilder.^[1] Hij wordt beschouwd als initiator van het Luxemburgse impressionisme.^[2]

Leven en werk bewerken

Dominique Lang werd geboren in een welvarend boerengezin, als zoon van Peter Lang en Magdalena Nilles.^[3] Hij kreeg les van Michel Engels aan het Athénée de Luxembourg en vervolgde vanaf 1895 zijn opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen. Vader Lang had liever gezien dat Dominique in zijn voetsporen volgde en weigerde bij te dragen in de studiekosten. Hij werd echter onder de hoede genomen door abt Bernard Frantz, die hem kopieën van oude meesters liet maken.^[4]

Lang schilderde landschappen en portretten. Hij werkte aanvankelijk in de stijl van de prerafaëlieten. Zijn werk werd niet bijzonder goed ontvangen en Lange raakte in een depressie. Hij maakte studiereizen naar Florence en Rome (1901-1902), Parijs (1903-1905) en München (1906). Hij was lid van de Cercle Artistique de Luxembourg (CAL)^[5] en nam deel aan de jaarlijkse tentoonstellingen van de vereniging. Hij won in 1904 met Frantz Seimetz de Prix Grand-Duc Adolphe. In München kwam hij in aanraking met het impressionisme. Hij liet zijn symbolische schilderijen los en richtte zich op het lichtere werk. Hij ging onder meer en plein air-schilderijen langs de Alzette maken. Vanaf 1911 gaf hij tekenles, eerst aan het Lycée de Jeunes Filles in Luxemburg, later aan de Industrie- en Handelsschool in Esch-sur-Alzette.

Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog raakte Lang opnieuw in een depressie. Hij overleed in juni 1919, op 45-jarige leeftijd. Een jury bestaande uit directeur-generaal van de Schone Kunsten N. Weiter, staatsarchitect Sosthène Weis en CAL-voorzitter Pierre Blanc kende hem een maand later opnieuw de Prix Grand-Duc Adolphe toe, "met de bedoeling de nagedachtenis van een kunstenaar van verdienste te eren en de hoge waarde van zijn werk te erkennen".^[6] In 1973 werd in Dudelange een galerie geopend die zijn naam kreeg.

Enkele werken bewerken

1899: zelfportret, collectie Musée National d'Histoire et d'Art (MNHA).
1900-1901: Doop van Christus, muurschildering in de kerk van Junglinster.
ca. 1901: kruisweg voor de kerk van Dudelange.
1904: Frühlingsboten, collectie MNHA.
1904: Le mort en visite, collectie MNHA.
1913: Le barrage, collectie MNHA.
1913: Matin d´hiver, collectie MNHA.
1915: Noyer au soleil de printemps, MNHA.
ca. 1916: zelfportret, privécollectie.
1917: Matin d'hiver', collectie MNHA.

Galerij bewerken

Zelfportret (1899)
Doop van Christus (1900-1901), Junglinster
kruiswegstatie (ca. 1901), Dudelange
Frühlingsboten (1904), MNHA
Le barrage (1913), MNHA
Le mort en visite (1904), MNHA
Noyer au soleil de printemps (1915), MNHA
Matin d'hiver (1917), MNHA

Literatuur bewerken

Joseph Petit en Jim Hoffmann (1953) Dominique Lang - Impressioniste luxembourgeois. Luxemburg: Raymon Mehlen.
René Waringo en Danièle Stammet (1994) Rétrospective Dominique Lang. Dudelange: Ville de Dudelange. Tentoonstellingscatalogus.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Jos Welter, red. (1993) Rétrospective : Cent ans d'art luxembourgeois 1893-1993. Luxemburg: Cercle Artistique de Luxembourg / Crauthem: Lux-Print. ISBN 2-919970-24-0
↑ (fr) Georgette Bisdorff, "La Collection Luxembourgeoise du Musée National d'Histoire et d'Art : Dominique Lang", ons stad, nr. 68 (2001), p. 32-33. Gearchiveerd op 1 juli 2022.
↑ Burgerlijke stand van Dudelange: geboorten 1874, akte n° 16.
↑ (fr) Dominique Lang, Centre de Documentation sur les Migratios Humaines.
↑ "Lang Dominique", in Lambert Herr (2001) Signatures, portraits et auto-portraits : artistes plasticiens au Luxembourg. Luxemburg: Éditions Saint-Paul. ISBN 2-87963-382-6. Gearchiveerd op 19 januari 2023.
↑ "Cercle Artistique", L'Indépendance luxembourgeoise, 12 juli 1919.

[JW-1] Jos Welter, red. (1993) Rétrospective : Cent ans d'art luxembourgeois 1893-1993. Luxemburg: Cercle Artistique de Luxembourg / Crauthem: Lux-Print. ISBN 2-919970-24-0

[GB-2] (fr) Georgette Bisdorff, "La Collection Luxembourgeoise du Musée National d'Histoire et d'Art : Dominique Lang", ons stad, nr. 68 (2001), p. 32-33. Gearchiveerd op 1 juli 2022.

[3] Burgerlijke stand van Dudelange: geboorten 1874, akte n° 16.

[CD-4] (fr) Dominique Lang, Centre de Documentation sur les Migratios Humaines.

[5] "Lang Dominique", in Lambert Herr (2001) Signatures, portraits et auto-portraits : artistes plasticiens au Luxembourg. Luxemburg: Éditions Saint-Paul. ISBN 2-87963-382-6. Gearchiveerd op 19 januari 2023.

[6] "Cercle Artistique", L'Indépendance luxembourgeoise, 12 juli 1919.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]