David Nalbandian

tennisser uit Argentinië

David Nalbandian (Unquillo, 1 januari 1982) is een voormalig tennisser uit Argentinië. De naam Nalbandian is een Armeense naam van Perzische oorsprong en betekent hoefsmid. De grootvader van David Nalbandian is een immigrant uit Armenië en zijn moeder is van Italiaanse afkomst.[1]

David Nalbandian
David Nalbandian
Persoonlijke informatie
Bijnaam King David, El Rey David
Nationaliteit Vlag van Argentinië Argentinië
Geboorteplaats Unquillo, Argentinië
Geboortedatum 1 januari 1982
Woonplaats Unquillo, Argentinië
Lengte 1,80 m
Gewicht 79 kg
Profdebuut 2000
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 11.123.125 US dollar
Coach Luis Lobo
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 383–192
Titels 11
Hoogste positie 3e (20 maart 2006)
ATP Finals winst (2005)
Olympische Spelen 3e ronde (2008)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2006)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2004, 2006)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2002)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2003)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 49–53
Titels 0
Hoogste positie 105e (5 oktober 2009)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2006)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2006)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2006)
Laatst bijgewerkt op: 17 juni 2012
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Loopbaan bewerken

Nalbandian bereikte eenmaal in zijn carrière de finale in een grandslamtoernooi: in 2002 bereikte hij als een relatief onbekende de eindstrijd op Wimbledon. In die finale verloor hij van de Australiër Lleyton Hewitt. Zijn hoogste ranking was de derde plaats. Op alle grandslamtoernooien reikte hij minimaal tot de halve finale.

In 2005 won hij de finale van de Tennis Masters Cup van de wereldranglijst­aanvoerder Roger Federer (6-7, 6-7, 6-2, 6-1, 7-6). Het betekende het einde van Federers recordreeks van 24 opeenvolgende gewonnen finales.

In 2012 werd Nalbandian in de finale van het ATP-toernooi van Londen, een voorbereidingstoernooi op Wimbledon, gediskwalificeerd. Nalbandian miste een bal en verloor daardoor zijn opslagbeurt, waarna hij uit frustratie een reclamebord kapotschopte. Het kapotte reclamebord raakte een lijnrechter tegen zijn onderbeen, met een snijwond tot gevolg.

Nalbandian stond bekend als een zeer veelzijdig speler en een 'shotmaker', een pure tennisser. Zijn sterkste wapens waren zijn voetenwerk en de dubbelhandige backhand langs de lijn. Puur op talent was hij in staat om, als hij in vorm was, van de allerbeste tennissers te winnen. In 2007 won hij de Masters­toernooien van Madrid en Parijs achter elkaar; hij versloeg in beide toernooien tweemaal zowel Roger Federer als Rafael Nadal, die destijds samen de tenniswereld domineerden. Nalbandian was echter niet de meest gedisciplineerde en mentaal sterkste tennisser, en kon ook niet op alle ondergronden zo goed uit de voeten als op indoor hardcourt.

Overigens versloeg Nalbandian in Madrid tevens Novak Djokovic. Dit is tot dusver de enige keer dat het een tennisser gelukt is om de zogenaamde "Grote Drie" van het mannentennis in één toernooi te verslaan.[2]

Op 1 oktober 2013 kondigde Nalbandian zijn afscheid aan van het professionele tennis. Als belangrijkste reden hiervoor gaf hij schouderproblemen op.[3] Hij staat bekend als een van de beste tennissers zonder grandslamtitel ooit.[4]

Palmares bewerken

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 14 april 2002   ATP Estoril (1) Gravel   Jarkko Nieminen 6-4, 7-6 Details
2. 27 oktober 2002   ATP Bazel Tapijt (i)   Fernando González 6-4, 6-3, 6-2 Details
3. 1 mei 2005   ATP München Gravel   Andrei Pavel 6-4, 6-1 Details
4. 20 november 2005   Tennis Masters Cup, Shanghai Tapijt (i)   Roger Federer 6-7, 6-7, 6-2, 6-1, 7-6 Details
5. 7 mei 2006   ATP Estoril (2) Gravel   Nikolaj Davydenko 6-3, 6-4 Details
6. 21 oktober 2007   ATP Madrid Hardcourt (i)   Roger Federer 1-6, 6-3, 6-3 Details
7. 4 november 2007   ATP Parijs Hardcourt (i)   Rafael Nadal 6-4, 6-0 Details
8. 24 februari 2008   ATP Buenos Aires Gravel   José Acasuso 3-6, 7-6, 6-4 Details
9. 4 oktober 2008   ATP Stockholm Hardcourt (i)   Robin Söderling 6-2, 5-7, 6-3 Details
10. 18 januari 2009   ATP Sydney Hardcourt   Jarkko Nieminen 6-3, 6-7, 6-2 Details
11. 8 augustus 2010   ATP Washington Hardcourt   Marcos Baghdatis 6-2, 7-6 Details
Verloren finales
1. 30 september 2001   ATP Palermo Gravel   Félix Mantilla 6-7, 4-6 Details
2. 7 juli 2002   Wimbledon Gras   Lleyton Hewitt 1-6, 3-6, 2-6 Details
3. 10 augustus 2003   ATP Montreal Hardcourt   Andy Roddick 1-6, 3-6 Details
4. 26 oktober 2003   ATP Bazel (1) Tapijt (i)   Guillermo Coria Walk-over Details
5. 9 mei 2004   ATP Rome Gravel   Carlos Moyá 3-6, 3-6, 1-6 Details
6. 24 oktober 2004   ATP Madrid Hardcourt (i)   Marat Safin 2-6, 4-6, 3-6 Details
7. 31 oktober 2004   ATP Bazel (2) Tapijt (i)   Jiří Novák 7-5, 3-6, 4-6, 6-1, 2-6 Details
8. 25 februari 2008   ATP Acapulco Gravel   Nicolás Almagro 1-6, 6-7 Details
9. 26 oktober 2008   ATP Bazel (3) Tapijt (i)   Roger Federer 3-6, 4-6 Details
10. 2 november 2008   ATP Parijs Tapijt (i)   Jo-Wilfried Tsonga 3-6, 6-4, 4-6 Details
11. 10 januari 2011   ATP Auckland Hardcourt   David Ferrer 3-6, 2-6 Details
12. 17 juni 2012   ATP Londen Gras   Marin Čilić 7-6, 3-4, diskwalificatie Details
13. 17 februari 2013   ATP São Paulo Gravel (i)   Rafael Nadal 2–6, 3–6 details
Gewonnen challengers
1. 18 maart 2001   Salinas Hardcourt   Ronald Agénor 6-4, 6-2
2. 11 november 2001   Montevideo Gravel   Fernando González 6-2, 3-6, 6-3

Dubbelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Verloren ATP-finales heren dubbelspel
1. 23 februari 2003   ATP Buenos Aires Gravel   Lucas Arnold Ker   Mariano Hood
  Sebastián Prieto
2-6, 2-6 Details
Gewonnen challengers heren dubbelspel
1. 18 maart 2001   Salinas Hardcourt   Luis Horna   Daniel Melo
  Flavio Saretta
6-4, 0-6, 6-1

Resultaten grandslamtoernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 17 juni 2012

Toernooi 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 2R KF KF KF HF 4R 3R 2R 2R 2R 26-10
Roland Garros 3R 2R HF 4R HF 4R 2R 1R 20-8
Wimbledon F 4R KF 3R 3R 1R 3R 19-7
US Open 3R 1R HF 2R KF 2R 3R 3R 3R 3R 21-10
Winst-verlies 0-0 2-1 9-4 13-4 10-3 15-4 13-4 10-4 5-4 1-1 2-1 5-3 1-2 86-35
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals G W HF 6-6
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 1R 4R 4R 4R KF 4R 2R KF 17-9
Miami 1R 1R 1R 3R 3R HF 3R 2R 2R 3R 2R 10-11
Monte Carlo 3R 2R KF 3R 2R KF 3R KF 16-8
Rome 2R 1R F 1R HF 2R 2R 11-7
Madrid 3R F HF HF W 3R 1R 19-6
Montreal/Toronto KF F 1R 2R 1R 3R KF 1R 14-8
Cincinnati 1R KF 2R 2R 1R 3R 2R 8-7
Shanghai Geen Masters 1000 2R 1-1
Parijs 2R 2R W F 2R 12-4
Hamburg 1R HF 1R 1R Geen Masters 1000 4-4
Olympische Spelen
Olympische Spelen Niet gehouden Niet gehouden 3R Niet gehouden 2-1
Statistieken
titels per jaar 0 0 2 0 0 2 1 2 2 1 1 0 0 11
Totaal winst-verlies 34-14 44-19 44-17 31-18 44-16 14-7 28-10 22-12 20-11 376-181
Eindejaarsranking 245 47 12 8 9 6 8 9 11 64 27 64 n.v.t.

Mannendubbelspel bewerken

Toernooi 2003 2004 2005 2006
  Australian Open 1R
  Roland Garros 1R
  Wimbledon 2R 1R
  US Open

Externe link bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie David Nalbandian.