Broompentacarbonylrenium(I)

Broompentacarbonylrenium(I)
Structuurformule en molecuulmodel
	Molecuulmodel van broompentacarbonylrenium(I)
Algemeen
Molecuulformule	C5BrO5Re; Re(CO)5Br
IUPAC-naam	broompentacarbonylrenium(I)
Molmassa	406,16 g/mol
CAS-nummer	14220-21-4
Wikidata	Q2512764
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H311 - H315 - H319 - H331 - H335
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P261 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P311
Fysische eigenschappen
Sublimatiepunt	(bij 0,2 mmHg) 85-90 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Broompentacarbonylrenium(I) is een anorganische verbinding van renium. De verbinding wordt veel gebruikt als uitgangsstof voor andere reniumcomplexen.

Synthese bewerken

Broompentacarbonylrenium(I) is als carbonylcomplex commercieel beschikbaar. Ook de vorming ervan uit direniumdecacarbonyl en broom is eenvoudig en relatief goedkoop:^[1]

{\ce {Re2(CO)10 + Br2 -> 2ReBr(CO)5}}

De eerste synthese van de verbinding verliep via de reductieve carbonylering van renium(III)bromide:^[2]

{\ce {ReBr3 + 5CO + 2Cu -> ReBr(CO)5 + 2CuBr}}

Koper(I)bromide is in deze synthese een nevenproduct.

Reacties bewerken

Broompentacarbonylrenium(I) is een goed uitgangspunt in de bereiding van andere reniumcomplexen. Zo wordt met zink in azijnzuur het reniumhydride ReH(CO)₅ gevormd:^[3]

{\ce {ReBr(CO)5 + Zn + CH3COOH -> ReH(CO)5 + CH3COOZnBr}}

Broompentacarbonylrenium(I) reageert met tetraethylammoniumbromide in diglyme tot [NEt₄]₂[ReBr₃(CO)₃)], een belangrijke tussenstap naar reniumtricarbonyl-verbindingen.^[4]

Ook tijdens refluxen in water wordt het omgezet in een reniumtricarbonyl-verbinding:

{\ce {ReBr(CO)5 + 3H2O -> [Re(H2O)3(CO)3]Br + 2CO}}

Via deze route wordt de vorming van het tetraethylammoniumbromide als bijproduct voorkomen, wat een belangrijk voordeel tijdens syntheses is, omdat het vaak lastig te verwijderen is.^[5]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Steven P. Schmidt, William C. Trogler, Fred Basolo. (1990). Pentacarbonylrhenium Halides Inorganic Syntheses. 28 154-159 DOI:10.1002/9780470132593.ch42
↑ W. Hieber, Mitarbeitern, Hans Schulten. (1939). XXX. Mitteilung über Metallcarbonyle. Über Rhenium-Kohlenoxyd-Verbindungen Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie. 243 164–173 DOI:10.1002/zaac.19392430205
↑ Michael A. Urbancic, John R. Shapley. (1990). Pentacarbonylhydridorhenium Inorganic Syntheses. 28 165–168 DOI:10.1002/9780470132593.ch43
↑ R. Alberto, A. Egli, U. Abram, K. Hegetschweiler, V. Gramlich, P. A. Schubiger. (1994). Synthesis and reactivity of [NEt₄]₂[ReBr₃(CO)₃]. Formation and structural characterization of the clusters [NEt₄][Re₃(µ₃-OH)(µ-OH)₃(CO)₉] and [NEt₄][Re₂(µ-OH)₃(CO)₆] by alkaline titration J. Chem. Soc., Dalton Trans.. 2815–2820 DOI:10.1039/DT9940002815
↑ N. Lazarova, S. James, J. Babich, J. Zubieta. (2004). A convenient synthesis, chemical characterization and reactivity of [Re(CO)₃(H₂O)₃]Br: the crystal and molecular structure of [Re(CO)₃(CH₃CN)₂Br] Inorganic Chemistry Communications. 7 1023–1026 DOI:10.1016/j.inoche.2004.07.006

[1] Steven P. Schmidt, William C. Trogler, Fred Basolo. (1990). Pentacarbonylrhenium Halides Inorganic Syntheses. 28 154-159 DOI:10.1002/9780470132593.ch42

[2] W. Hieber, Mitarbeitern, Hans Schulten. (1939). XXX. Mitteilung über Metallcarbonyle. Über Rhenium-Kohlenoxyd-Verbindungen Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie. 243 164–173 DOI:10.1002/zaac.19392430205

[Urb-3] Michael A. Urbancic, John R. Shapley. (1990). Pentacarbonylhydridorhenium Inorganic Syntheses. 28 165–168 DOI:10.1002/9780470132593.ch43

[4] R. Alberto, A. Egli, U. Abram, K. Hegetschweiler, V. Gramlich, P. A. Schubiger. (1994). Synthesis and reactivity of [NEt₄]₂[ReBr₃(CO)₃]. Formation and structural characterization of the clusters [NEt₄][Re₃(µ₃-OH)(µ-OH)₃(CO)₉] and [NEt₄][Re₂(µ-OH)₃(CO)₆] by alkaline titration J. Chem. Soc., Dalton Trans.. 2815–2820 DOI:10.1039/DT9940002815

[5] N. Lazarova, S. James, J. Babich, J. Zubieta. (2004). A convenient synthesis, chemical characterization and reactivity of [Re(CO)₃(H₂O)₃]Br: the crystal and molecular structure of [Re(CO)₃(CH₃CN)₂Br] Inorganic Chemistry Communications. 7 1023–1026 DOI:10.1016/j.inoche.2004.07.006

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]