Ammoniumdichromaat

chemische verbinding

Ammoniumdichromaat (NH4)2Cr2O7 is het ammoniumzout van dichroomzuur (H2Cr2O7). Het is een oranje tot rood kristallijn poeder, dat goed oplosbaar is in water. Het is een zeer giftige, oxiderende, milieugevaarlijke en mogelijk explosieve stof.

Ammoniumdichromaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ammoniumdichromaat
Structuurformule van ammoniumdichromaat
Ammoniumdichromaatpoeder
Ammoniumdichromaatpoeder
Algemeen
Molecuulformule (NH4)2Cr2O7
IUPAC-naam ammoniumdichromaat
Molmassa 252,1 g/mol
CAS-nummer 7789-09-5
EG-nummer 232-143-1
Wikidata Q422430
Beschrijving Oranje-rode kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OxiderendCorrosiefToxisch
Schadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar[1]
H-zinnen H272 - H301 - H312 - H314 - H317 - H330 - H334 - H340 - H350 - H360 - H372 - H410[1]
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P220 - P260 - P273 - P280 - P284[1]
Carcinogeen ja
EG-Index-nummer 024-003-00-1
VN-nummer 1439
ADR-klasse Gevarenklasse 5.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur oranje-rood
Dichtheid 2,15 g/cm³
Smeltpunt (ontleedt) 180 °C
Oplosbaarheid in water 360 g/L
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ontleding van ammoniumdichromaat

bewerken

Ammoniumdichromaat ontleedt bij verhitting boven 180°C, waarbij chroom(III)oxide, stikstofgas en waterdamp gevormd worden:

 

Deze reactie is exotherm en de vrijgekomen warmte zorgt dat de reactie zichzelf kan onderhouden bij een temperatuur boven 225°C.

De ontbinding is een populaire demonstratieproef in studentenlaboratoria. Wanneer men een hoopje ammoniumdichromaat verhit met de vlam van een bunsenbrander, ontstaat een reactie die op een vulkaanuitbarsting lijkt: het chroom(III)oxide (Cr2O3) vormt een groene kegel en de ontsnappende gassen (stikstof en waterdamp) blazen stofdeeltjes de lucht in.

Bij het uitvoeren van deze proef dient men wel een aantal veiligheidsvoorschriften te volgen, daar ammoniumdichromaat een giftige, kankerverwekkende stof is.

 
Vulkaanachtige ontleding van ammoniumdichromaatkristallen waarbij een grote hoeveelheid groen chroom(III)oxide ontstaat

Toxicologie en veiligheid

bewerken

Ammoniumdichromaat is een sterk oxiderende stof, die reageert met brandbare en reducerende stoffen (bijvoorbeeld zwavel of fosfor); de reactie kan hevig of explosief zijn. De stof reageert heftig met organische oplosmiddelen. De oplossing in water is een zwak zuur. De ontleding ten gevolge van verhitting kan explosief zijn.

Het is een corrosieve stof, die de ogen, de huid en de ademhalingswegen aantast. De stof kan opgenomen worden door de huid. De stof kan effecten hebben op de nieren en de lever.

Langdurige of herhaalde blootstelling kan de huid gevoelig maken. Het kan leiden tot astma en schade aan de ademhalingswegen of de nieren.

Ammoniumdichromaat is een kankerverwekkende stof voor de mens. De stof wordt ook gerekend tot de mutagene stoffen en tot de stoffen die voor de voortplanting giftig zijn.

Ammoniumdichromaat is zeer toxisch voor waterorganismen. Het kan op lange termijn effecten veroorzaken in waterig milieu.

Toepassingen

bewerken

Ammoniumdichromaat wordt onder andere gebruikt in pyrotechnisch materiaal; in (analoge) fotografie, bepaalde drukprocedés en de productie van lcd-schermen (ammoniumdichromaat maakt een oplossing van gelatine of andere colloïden lichtgevoelig). Het wordt gebruikt in de synthese van andere stoffen zoals chroom(III)oxide (een groen pigment).

bewerken