Alexandrie Alexandra
Alexandrie Alexandra is een discolied gecomponeerd in 1977 door Jean-Pierre Bourtayre en Claude François, met tekst geschreven door Étienne Roda-Gil en uitgevoerd door Claude François.
| Alexandrie Alexandra | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nummer van: Claude François | ||||
| Van het album: Magnolias For Ever | ||||
| Uitgebracht | 15 maart 1978 | |||
| Opname | Oktober 1977 | |||
| Genre | Disco | |||
| Duur | 04:33 | |||
| Label | Disques Flèche | |||
| Schrijver(s) | Etienne Roda-Gil | |||
| Componist(en) | Claude François en Jean-Pierre Bourtayre | |||
| ||||
Het werd uitgebracht in december 1977 op het album Magnolias for Ever en vervolgens in 45 toeren op 15 maart 1978, de dag van de begrafenis van de zanger, die accidenteel stierf op 11 maart 1978.
Het werden meer dan 800.000 exemplaren in Frankrijk verkocht en blijft een van de grootste successen van Claude François. Het lied blijft, met Magnolias for Ever, een van de liedjes van Claude François die 45 jaar na de uitgave nog steeds frequent in de Franse nachtclubs wordt afgespeeld.
Achtergrond bewerken
Kort voor de creatie en opname van Alexandrie Alexandra was Lamont Dozier, artiest van Tamla Motown, in Frankrijk voor de promotie van zijn nieuwe album. Claude François ontmoette hem tijdens het televisieprogramma Musique en Music van Jacques Martin. Dozier en François kwamen goed overeen, en Claude François nodigde hem uit voor een diner bij hem thuis in Dannemois, om hem voor te stellen aan Jean-Pierre Bourtayre. Ze bespraken muziek tijdens de maaltijd, waarna Claude François Lamont Dozier uitnodigde om aan de piano te gaan zitten. Vervolgens speelde hij de inleiding van zijn nummer Going Back to My Roots (een titel die later populair zou worden door de groep Odyssey in 1981). Dit intro inspireerde vervolgens de muzikale structuur van de titel Alexandrie Alexandra.
De muziek is van Jean-Pierre Bourtayre en Claude François, en de teksten van Étienne Roda-Gil. De teksten roepen het geboorteland Egypte van Claude François op: de islamitische sluier (“sluiers op meisjes”), de Nijl, de vuurtoren van Alexandrië, de legendarische sirenes, maar ook de barracuda. Het nummer is ook beroemd om zijn choreografie, waarbij de armen tegen de romp worden gebogen en vervolgens naar voren worden gegooid alsof ze iets willen vangen.
Op vrijdag 17 februari 1978, tijdens een afspraak op zijn kantoor aan de Boulevard Exelmans 122 in Parijs, vroeg Claude François aan Jeff Barnel om de tekst van het lied in het Arabisch te vertalen. Claude François heeft door zijn vroegtijdige dood echter nooit de kans gehad om het lied in het Arabisch te zingen.
Er zijn twee versies van dit nummer: de eerste, die verscheen op 45 toeren en die het meest verspreid is, en een tweede, aanwezig op het album, die vooral de elektrische gitaar benadrukt aan het begin van het nummer. Deze tweede versie wordt gebruikt in zijn clip voor RTL TV in december 1977, waar het beeld vrijwillig vervaagd wordt (Claude liet Vaseline op de lens van de camera smeren).
Opname bewerken
Het nummer werd tegelijkertijd met de rest van het album opgenomen, namelijk in oktober 1977 (je kunt ook enkele beelden van de opname zien in het programma "I want to be you", uitgezonden in december 1977). Orkestraties en koren worden opgenomen in Trident Studios in Londen. Het mixen van de 45-toerenversie vindt plaats op 9 februari 1978 onder leiding van geluidstechnicus Bernard Estardy in de CBE-studio's in Parijs.
Uitgave bewerken
De titel werd in december 1977 uitgebracht op het album Magnolias for Ever. Claude eiste dat de 45 toeren-versie zou worden uitgebracht op woensdag 15 maart 1978 (in een versie die nogal verschilt van de 33 toeren qua orkestratie, 12 seconden korter; het is deze versie die we vinden op de verschillende integralen en compilaties op Claude François). Het is toevallig op de datum van zijn begrafenis. Op de B-kant vinden we het nummer Ève. De hoes van de 45 rpm was de laatste hoes gemaakt en gesigneerd door Claude François.
De 45-toerenplaat werd uitgebracht in Canada, en ook in Madagaskar en België met een andere hoes.
Herwerkingen bewerken
In 1998 werd een technomixversie van Alexandrie Alexandra uitgebracht, die op de 45e plaats in de Top 50 kwam. Voor de 40e verjaardag van het nummer werd in december 2017 een lange versie van 8 min 10 s uitgebracht in digitale versie. Daarnaast werden begin 2018 twee digitale formaten uitgebracht:
- een uitgave met twee titels met de lange versie en de instrumentale versie
- een enkele editie met een nieuwe versie van 5 minuten
Op dezelfde datum kwam ook een limited edition 45-toeren vinyl maxi uit met de drie bovengenoemde versies naast de originele versie uit 1977.
De lange versie verscheen ook op de bloemlezing Claude François For Ever, uitgebracht in februari 2018. Bezorgd om de ziel van het origineel te behouden, wilde Claude François Jr de productie van deze versie toevertrouwen aan Slim Pezin, co-arrangeur met Raymond Donnet van de originele opname. Alle instrumenten en vocalen die in deze nieuwe mix te horen zijn, zijn afkomstig van de originele multitrack-tape uit 1977. Deze 40-jarig jubileummix laat de koperblazers en violen in stereo horen, terwijl ze tot dan toe in mono waren vanwege de 24 tracks waartoe producties destijds beperkt waren, vandaar de sensatie van een breder en voller geluidsspectrum.