Moskovsko-Petrogradskaja-lijn

De Moskovsko-Petrogradskaja-lijn (Russisch: Московско-Петроградская линия) (lijn 2) is een lijn van de metro van Sint-Petersburg. De lijn loopt van het noorden naar het zuiden van de stad, telt 18 stations en heeft een lengte van 30,1 kilometer, waarmee het de langste metrolijn van de stad is. De reistijd van eindpunt naar eindpunt bedraagt ongeveer 43 minuten. Het eerste deel van de lijn opende in 1961, als tweede lijn van het net. Sindsdien heeft de Moskovsko-Petrogradskaja-lijn zich ontwikkeld tot de drukste lijn van de metro van Sint-Petersburg. De lijn is genoemd naar twee stadsdelen die hij verbindt: Petrograd (in het noorden) en Moskovski (in het zuiden). De Moskovsko-Petrogradskaja kreeg als eerste Petersburgse metrolijn stations met automatische schuifdeuren tussen de perronhal en de sporen. Op metrokaarten wordt de lijn aangeduid met de kleur blauw.

metrolijn

Moskovsko-Petrogradskaja
Московско-Петроградская

Moskovsko-Petrogradskaja-lijn
Statistieken
Geopend 29 april 1961
Lengte 30,1 km
Aantal stations 18
bovengronds: 2
ondergronds: 16
Overige lijnen
       
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer

Geschiedenis bewerken

Traject Openingsdatum
Technologitsjeski institoet - Park Pobedy 29 april 1961
Petrogradskaja - Technologitsjeski institoet 1 juli 1963
Park Pobedy - Moskovskaja 25 december 1969
Moskovskaja - Koeptsjino 25 december 1972
Oedelnaja - Petrogradskaja 6 november 1982
Prospekt Prosvesjtsjenieja - Oedelnaja 19 augustus 1988
Parnas - Prospekt Prosvesjtsjenieja 22 december 2006

Eén station werd, net als het bovenliggende plein, hernoemd na de val van de Sovjet-Unie: Plosjtsjad Mira (Plein van de Vrede) kreeg zijn pre-revolutionaire naam Sennaja plosjtsjad (Hooiplein) terug.

Stations bewerken

Alle stations op de Moskovsko-Petrogradskaja-lijn bevinden zich in diepe tunnels, behalve de bovengrondse eindpunten Koeptsjino en Parnas. Beide zijn tevens de enige stations met twee zijperrons beschikt, de overige stations hebben een eilandperron. Vier stations (Petrogradskaja, Park Pobedy, Moskovskaja en Zvjozdnaja) zijn uitgerust met automatische schuifdeuren tussen de perronhal en de sporen; dit stationstype wordt aangeduid als "horizontale lift". Op drie stations kan overgestapt worden op een andere metrolijn, op twee stations bestaat er een overstapmogelijkheid op het voorstadsnet van de spoorwegen (de beide stations Oedelnaja zijn niet fysiek met elkaar verbonden maar liggen wel direct naast elkaar).

Station Overstappunt Foto Geopend Opmerkingen
Parnas   22 december 2006
Prospekt Prosvesjtsjenieja   19 augustus 1988
Ozerki   19 augustus 1988
Oedelnaja   Oedelnaja   6 november 1982
Pionerskaja   6 november 1982
Tsjornaja retsjka   6 november 1982
Petrogradskaja   1 juli 1963 Horizontale lift
Gorkovskaja   1 juli 1963
Nevski prospekt   Gostinyi Dvor   1 juli 1963
Sennaja plosjtsjad   Spasskaja
  Sadovaja
  1 juli 1963 Geopend als Plosjtsjad Mira in juli 1992 omgedoopt in Sennaja plosjtsjad
Technologitsjeski institoet     29 april 1961
Froenzenskaja   29 april 1961
Moskovskieje vorota   Zastavskaja vanaf 2026   29 april 1961
Elektrosila   29 april 1961
Park Pobedy   29 april 1961 Eerste horizontale lift
Moskovskaja   25 december 1969 Horizontale lift
Zvjozdnaja   25 december 1972 Horizontale lift
Koeptsjino   Koepstjino   25 december 1972

Binnen een overstapcomplex hebben de stations per lijn een andere naam, met uitzondering van Technologitsjeski institoet, waar overgestapt kan worden aan de andere zijde van het perron.

Materieel bewerken

De dienst op de Moskovsko-Petrogradskaja-lijn wordt uitgevoerd met zesrijtuigtreinen. De lijn beschikt over één depot: Moskovskoje (№ 3), gelegen achter het station Koeptsjino. Het depot Vyborgskoje (№ 6), nabij station Parnas, bevindt zich weliswaar op lijn 2, maar bedient de Pravoberezjnaja-lijn. De meeste van de 56 treinstellen van de lijn behoren tot het Sovjetstandaardtype 81-714/717. Sinds 1965 worden de treinen op de lijn automatisch bestuurd; de machinist hoeft enkel het vertreksein te geven en toe te zien op de veiligheid.