Bosnisch voetbalelftal (mannen)

nationaal voetbalteam

Het voetbalelftal van Bosnië en Herzegovina is een team van voetballers dat Bosnië en Herzegovina vertegenwoordigt in internationale wedstrijden en competities, zoals de kwalificatiewedstrijden voor het WK en het EK. De ploeg speelt zijn thuiswedstrijden doorgaans in het Asim Ferhatović Hasestadion in Sarajevo of in Bilino Polje in Zenica.

Bosnië en Herzegovina
Vlag van Bosnië en Herzegovina
Bijnaam Zlatni ljiljani, Zmajevi
Kledingsponsor Kelme
FIFA-ranglijst 74 Gedaald 3 (4 april 2024)
Hoogste ranking 13e (augustus 2013)
Laagste ranking 173e (september 1996)
Associatie FS BiH
Bondscoach Vlag van Bosnië en Herzegovina Sergej Barbarez
Stadion Asim Ferhatović Hasestadion,
Sarajevo
Bilino Polje, Zenica
Meeste interlands Edin Džeko (134)
Topscorer Edin Džeko (65)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Iran Iran 1–3 Bosnië en H. Vlag van Bosnië en Herzegovina (1992-1998)
(Teheran, Iran; 6 juni 1993)
Grootste overwinning:
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en H. 7–0 Estland Vlag van Estland
(Zenica, Bosnië en H.; 10 september 2008)
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein 1–8 Bosnië en H. Vlag van Bosnië en Herzegovina
(Vaduz, Liechtenstein; 7 september 2012)
Grootste nederlaag:
Vlag van Argentinië Argentinië 5–0 Bosnië en H. Vlag van Bosnië en Herzegovina
(La Plata, Argentinië; 14 mei 1998)
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en H. 0–5 Portugal Vlag van Portugal
(Zenica, Bosnië en H.; 16 oktober 2023)
Wereldkampioenschap
Optredens 1 (eerste keer: 2014)
Beste resultaat Eerste ronde (2014)
Thuis
Uit

Geschiedenis bewerken

Begin bewerken

Bosnië-Herzegovina was, samen met Kroatië, Servië, Macedonië, Slovenië en Montenegro een van de zes federale republieken die deel uitmaakten van het voormalig Joegoslavië. De teams uit Kroatië en Servië domineerden, clubs uit Bosnië en Herzegovina werden gezien als de beste van de overige republieken. Op de ranglijst aller tijden van de Joegoslavische competitie waren van de top 10 er 5 Servisch, 2 Kroatisch en 3 Bosnisch (#7 Sarajevo, #8 Željezničar en #9 Velež). De landstitels die niet door clubs uit Kroatië en Servië werden gewonnen, werden gewonnen door de Bosnische clubs Sarajevo en Željezničar. Bosnische spelers, van Dušan Bajević tot Safet Sušić, waren niet alleen vertegenwoordigd in het Joegoslavische nationale elftal maar speelden ook een belangrijke rol in hun succes.

Oprichting en de jaren negentig bewerken

De oorlog van 1992-1995 bracht alle voetbalactiviteiten tot een halt. Veelbelovende talenten vertrokken naar het buitenland, anderen werden ingezet voor de oorlog. In 1993 ontstond een nationale selectie maar door logistieke problemen werd nauwelijks gevoetbald. In 1992 werd de nationale voetbalbond opgericht die vier jaar later werd erkend door de FIFA en twee jaar later door de UEFA.

Fuad Muzurović werd de eerste bondscoach. Het samenbrengen van de door de oorlog over de wereld uitgewaaierde talenten bleek een uitdaging. Ook kwamen sommige spelers in aanmerking om voor meerdere landen te spelen en vanwege de etnische spanningen en politieke onrust konden of wilden sommige spelers niet uitkomen voor Bosnië en Herzegovina, zoals Mario Stanić (Parma, Chelsea) en Risto Vidaković (Rode Ster, Real Betis). De eerste wedstrijd van dit nieuwe voetballand werd in en tegen KRC Genk gespeeld. Dit was een benefietwedstrijd en dit was de eerste keer dat de nieuwe selectie samen kwam. De keuze viel Op KRC Genk omdat hun toenmalig coach Alesic bevriend was met bondscoach Maruzovic. Op 6 juni 1993 speelde de ploeg de eerste officieuze interland. Tegenstander was Iran, dat met 3-1 werd verslagen in Teheran. De eerste officiële interland speelde de ploeg op 30 november 1995 tegen Albanië, dat in Tirana met 2-0 te sterk was. De doelpunten kwamen op naam van Anesti Qendro en Enkelejd Dobi.

De Sliškovićsaga bewerken

Het eerste decennium van het elftal was een turbulente. Diverse managers kwamen en gingen. Zowel het land als de opzet van het voetbal werden herhaaldelijk gereorganiseerd. In 2002 werden de kleinere competities samengevoegd in een geünificeerde competitie; de Premier Liga. Langzamerhand werden de lokaal getrainde Bosnische Servische en Kroatische spelers geïntegreerd in het nationale elftal. In het buitenland bereikte een veelbelovende generatie volwassenheid. Spelers als Elvir Bolić (Fenerbahce), Elvir Baljić (Real Madrid), Hasan Salihamidžić (Bayern München), Sergej Barbarez (HSV), Mirsad Hibić (Atlético Madrid) en Muhamed Konjić (Monaco).

Deze generatie bereikte haar piek onder de leiding van Blaz Slišković (2002-2006); kwalificatie voor de eindronde van het EK 2004 werd net gemist; Winst in de slotwedstrijd, thuis tegen Denemarken, zou goed zijn geweest voor kwalificatie, maar het werd een gelijkspel waardoor het team was uitgeschakeld. De kwalificatie voor het WK 2006 werd ook in de slotwedstrijd verspeeld; dit keer uit tegen Servië in een beladen duel.

De campagne voor het EK 2008 verliep minder succesvol. Het team eindigde als vierde in de groep.

Schorsing bewerken

Op 1 april 2011 maakten de FIFA en de UEFA bekend dat Bosnië voorlopig uitgesloten was van deelname aan internationale wedstrijden. Aanleiding waren de statuten van de nationale voetbalfederatie, de NFS BiH, die niet conform de reglementen van de overkoepelende voetbalbonden zouden zijn. Bosnië kreeg tot dinsdag 29 maart om de noodzakelijke wijzigingen door te voeren, maar slechts 22 van de 54 stemgerechtigden bleken tijdens een vergadering voor verandering van de bestaande statuten te zijn. Door de schorsing mocht de nationale ploeg voorlopig geen duels spelen en waren clubs uit Bosnië uitgesloten van internationale competities.[1] Op 30 mei 2011 werd de schorsing opgeheven nadat nieuwe statuten waren aangenomen.

Euforie bewerken

Op 15 oktober 2013 wist Bosnië en Herzegovina zich dankzij een 1-0 uitoverwinning op Litouwen voor het eerst in de geschiedenis te plaatsen voor het WK voetbal. Het enige doelpunt in Kaunas kwam in de 68ste minuut op naam van Vedad Ibišević. De plaatsing leidde tot een golf van euforie in het Balkanland. "Voetbal zonder bijsmaak", kopte de toonaangevende krant Oslobođenje in een commentaar[2] Daarmee verwees het dagblad naar de eerdere verdeeldheid in het land, een gevolg van de traumatische Joegoslavische Burgeroorlog van midden jaren negentig. Met name bondscoach Safet Sušić kreeg veel lof toegezwaaid.

Prestaties op eindrondes bewerken

Wereldkampioenschap bewerken

Wereldkampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1998 Niet gekwalificeerd
   2002 Niet gekwalificeerd
  2006 Niet gekwalificeerd
  2010 Niet gekwalificeerd
  2014 Groepsfase 3 1 0 2 4 4 (Kwal.)
  2018 Niet gekwalificeerd
  2022 Niet gekwalificeerd

Europees kampioenschap bewerken

Europees kampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
   2000 Niet gekwalificeerd
  2004 Niet gekwalificeerd
   2008 Niet gekwalificeerd
   2012 Niet gekwalificeerd
  2016 Niet gekwalificeerd
  2020 Niet gekwalificeerd
  2024 Niet gekwalificeerd

UEFA Nations League bewerken

UEFA Nations League
Jaar Div. Eindpositie Wed. W G V DV DT Res.
2018–19 B 13e 4 1 0 3 5 1  
2020–21 A 15e 6 0 2 4 3 11  
2022–23 B 18e 6 3 2 1 8 8  

Interlandwedstrijden bewerken

1995 – 1999 bewerken

2000 – 2009 bewerken

2010 – 2019 bewerken

2020 – 2029 bewerken

FIFA-wereldranglijst[3] bewerken

1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
  152   99   96   75   78   69   87   59   79   65   59   51   61   51   44   20   27   19   29   22   27   37   34   49   55   61   57   69

Bondscoaches bewerken

  Zie Lijst van coaches van het Bosnisch voetbalelftal (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Huidige selectie bewerken

De volgende spelers werden opgeroepen voor de EK-kwalificatiewedstrijden tegen   Oekraïne 21 maart 2024.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de EK-kwalificatiewedstrijd tegen   Oekraïne op 21 maart 2024.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
Ibrahim Šehić 55 0   Al-Khaleej FC
Nikola Vasilj 8 0   FC St. Pauli
Kenan Pirić 7 0   AEK Larnaca
Verdediging
Sead Kolašinac 58 0   Atalanta Bergamo
Eldar Ćivić 28 1   Ferencvárosi
Dennis Hadzikadunic 26 0   Hamburger SV
Anel Ahmedhodžić 22 1   Sheffield United
Jusuf Gazibegović 15 0   Sturm Graz
Amar Dedić 13 1   Red Bull Salzburg
Adnan Kovačević 13 0   Raków Częstochowa
Renato Gojković 4 1   FK Orenburg
Nihad Mujakić 1 0   Ankaragücü
Middenveld
Miralem Pjanić 115 18   Sharjah
Gojko Cimirot 48 0   Al-Fayha FC
Rade Krunić 33 4   Fenerbahçe
Haris Hajradinović 8 1   Kasımpaşa
Amar Rahmanović 8 1   Krylja Sovetov
Benjamin Tahirović 6 0   Ajax
Dal Varešanović 2 0   Çaykur Rizespor
Ivan Bašić 1 0   FK Orenburg
Aanval
Edin Džeko   134 65   Fenerbahçe
Smail Prevljak 27 6   Hertha BSC
Ermedin Demirović 24 1   FC Augsburg
Nemanja Bilbija 6 0   Zrinjski Mostar
Saïd Hamulić 6 0   Lokomotiv Moskou
Haris Tabaković 1 0   Hertha BSC

Statistieken bewerken

  • Bijgewerkt tot en met de EK-kwalificatiewedstrijd tegen   Oekraïne (1-2) op 21 maart 2023.; in onderstaand overzicht zijn ook de officieuze en niet door de FIFA erkende wedstrijden meegenomen.[4]

Van jaar tot jaar bewerken

Jaar Wedstrijden Doelpunten Punten
Duels Winst Gelijk Verlies   Voor   Tegen Saldo
1995 1 0 0 1 0 2 –2 0.000
1996 6 2 1 3 5 10 –5 0.833
1997 11 5 1 5 16 13 +3 1.000
1998 6 1 2 3 6 14 –8 0.667
1999 9 3 3 3 14 9 +5 1.000
2000 7 3 1 3 7 8 –1 1.000
2001 21 10 6 5 33 25 +8 1.238
2002 6 0 2 4 5 14 –9 0.333
2003 7 4 2 1 9 5 +4 1.429
2004 6 2 3 1 5 4 +1 1.167
2005 10 4 2 4 12 11 +1 1.000
2006 8 1 2 5 22 13 +9 0.500
2007 9 3 0 6 11 16 –5 0.667
2008 9 4 1 4 20 14 +6 1.000
2009 11 5 2 4 17 15 +2 1.091
2010 9 3 3 3 15 16 –1 1.000
2011 12 5 3 4 15 14 +1 1.083
2012 9 5 1 3 20 7 +13 1.222
2013 9 6 0 3 21 10 +11 1.333
2014 11 4 2 5 12 13 –1 0.909
2015 9 5 5 2 17 10 +7 1.333
2016 9 5 2 2 18 11 +7 1.333
2017 7 4 1 2 18 9 +9 1.286
2018 12 5 5 2 9 4 +5 1.250
2019 10 4 1 5 20 17 +3 0.900
2020 8 0 2 6 4 14 -10 0.250
2021 13 2 6 5 10 15 -5 0.770
2022 8 4 2 4 9 9 0 1.250
2023 10 3 0 7 9 20 -11 0.600
2024 1 0 0 1 1 2 -1

Tegenstanders bewerken

Tegenstander[5] Wed. W G V DV DT DS
  Albanië 5 2 2 1 5 4 +1
  Algerije 1 1 0 0 1 0 +1
  Andorra 2 2 0 0 6 0 +6
  Argentinië 3 0 0 3 1 9 –8
  Armenië 4 3 0 1 10 6 +4
  Azerbeidzjan 1 1 0 0 1 0 +1
  Bahrein 1 1 0 0 1 0 +1
  Bangladesh 1 1 0 0 2 0 +2
  België 8 3 1 4 13 19 –6
  Brazilië 2 0 0 2 1 3 –2
  Bulgarije 2 1 0 1 2 2 0
  Chili 1 1 0 0 1 0 +1
  Costa Rica 1 0 1 0 0 0 0
  China 1 0 0 1 0 3 –3
  Cyprus 4 2 0 2 8 7 +1
  Denemarken 6 2 2 2 8 7 +1
  Duitsland 2 0 1 1 2 4 –2
  Egypte 1 0 0 1 0 2 –2
  Estland 7 5 1 1 21 4 +17
  Faeröer 2 1 1 0 3 2 +1
  Finland 6 3 2 2 12 11 +1
  Frankrijk 6 0 3 3 4 8 –4
  Ghana 1 1 0 0 2 1 +1
  Georgië 1 0 0 1 0 1 -1
  Gibraltar 2 2 0 0 9 0 +9
  Griekenland 11 1 5 5 9 17 –8
  Hongarije 4 0 2 2 3 6 –3
  Ierland 3 0 1 2 1 4 –3
  IJsland 2 1 0 1 3 1 +2
  Indonesië 1 1 0 0 2 0 +2
  Iran 7 1 1 5 10 19 –9
  Israël 4 1 1 2 4 7 –3
  Italië 5 1 1 3 4 9 -5
  Ivoorkust 1 1 0 0 2 1 +1
  Japan 3 1 1 1 4 6 –2
  Jordanië 2 1 1 0 2 1 +1
  Kazachstan 2 1 1 0 4 2 +2
  Kroatië 4 0 0 4 6 14 –8
  Koeweit 1 1 0 0 1 0 +1
  Letland 2 2 0 0 9 1 +8
  Liechtenstein 10 9 1 0 35 3 +32
  Litouwen 6 4 1 1 10 5 +5
  Luxemburg 9 7 0 2 18 7 +11
  Mexico 2 1 0 1 2 2 0
  Macedonië 5 1 3 1 8 8 0
  Maleisië 2 1 1 0 3 2 +1
  Maleisië (officieus) 1 1 0 0 2 0 +2
  Malta 4 3 0 1 9 4 +5
  Mexico 2 0 0 2 0 3 –3
  Moldavië 2 0 1 1 2 3 –1
  Montenegro 4 1 3 0 2 1 +1
  Nederland 2 0 1 1 1 3 -2
  Nigeria 1 0 0 1 0 1 –1
  Noord-Ierland 3 2 1 0 5 2 +3
  Noorwegen 4 2 0 2 3 5 –2
  Oezbekistan 2 0 1 1 1 2 –1
  Oman 1 1 0 0 2 1 +1
  Oostenrijk 5 2 3 0 3 4 –1
  Polen 3 0 1 2 3 7 -4
  Portugal 6 0 1 5 2 16 –14
  Qatar 2 0 1 1 1 3 –2
  Roemenië 6 2 0 4 4 13 –9
  Senegal 1 0 1 0 0 0 0
  San Marino 2 2 0 0 6 1 +5
  Schotland 2 0 0 2 1 3 –2
  Servië 5 0 2 3 1 6 –5
  Slowakije 5 2 0 3 6 8 -2
  Slowakije (officieus) 1 1 0 0 1 0 +1
  Slovenië 4 4 0 0 10 4 +6
  Spanje 8 0 2 6 7 18 –11
  Tsjechië 2 1 0 1 4 3 +1
  Tunesië 1 0 0 1 1 2 –1
  Turkije 6 2 2 2 7 6 +1
  Oekraïne 3 0 1 2 2 5 -3
  Uruguay (officieus) 1 1 0 0 3 2 +1
  Verenigde Staten 3 0 1 2 3 5 –2
  Vietnam 1 1 0 0 4 0 +4
  Wales 4 2 2 0 6 2 +4
  Wit-Rusland 2 2 0 0 3 0 +3
  Zimbabwe 1 0 1 0 2 2 0
  Zuid-Afrika (officieus) 1 1 0 0 4 2 +2
  Zuid-Korea 2 1 0 1 3 3 0
  Zweden 1 0 0 1 2 4 –2
  Zwitserland 1 1 0 0 2 0 +2

Bekende spelers bewerken

  Lijst van spelers van het Bosnische voetbalelftal voor een lijst met spelers met minimaal zeven interlands achter hun naam

Zlatan Bajramović
Dragan Micevic
Sergej Barbarez

Mirsad Bešlija
Elvir Bolić
Adnan Čustović

Edin Džeko
Vedad Ibišević
Meho Kodro

Hasan Salihamidžić
Safet Sušić
Sejad Salihović

Haris Medunjanin
Miralem Pjanic

Externe link bewerken