William Hewson
William Hewson (14 november 1739 - 1 mei 1774) was een Britse chirurg, anatoom en fysioloog. Hij is voornamelijk bekend geworden vanwege zijn onderzoek naar rode bloedcellen en het menselijk lymfevatenstelsel.
Biografie bewerken
Hewson werd geboren in Hexham in Northumberland. Vanaf 1753 studeerde hij in het ziekenhuis van Newcastle upon Tyne en geruime tijd later in Edinburgh (1761/62). Hij was een student, en later assistent, van de anatoom William Hunter. In 1769 ontving hij de Copley Medal, de wetenschapsprijs van de Royal Society, de Britse academie van wetenschappen.[1] Een jaar later werd hem het lidmaatschap van dit instituut verleend.
In 1770 trouwde Hewson met Mary Stevenson, een vriendin van Benjamin Franklin. Vanaf 1772 leidde hij een anatomische school in Londen. In 1774 overleed Hewson op 34-jarige leeftijd aan een bloedvergiftiging, die hij had opgelopen bij het snijden in een stoffelijk overschot.
Wetenschappelijk werk bewerken
De Copley Medal werd hem toegekend voor het aantonen van lymfevatenstelsels bij amfibieën en vogels, op basis waarvan hij een these opstelde over een vergelijkbaar systeem bij de mens. Hewson isoleerde als eerste fibrine, een eiwit dat een belangrijke rol speelt bij wondgenezing en bloedstolling. Ook toonde hij aan dat rode bloedcellen schijfvormig zijn en niet, zoals Antoni van Leeuwenhoek voordien betoogde, bolvormig.
Zie ook bewerken
| Bronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel William Hewson (surgeon) op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
|