Willem René van Tuyll van Serooskerken van Coelhorst
Willem René baron van Tuyll van Serooskerken, heer van Coelhorst (Utrecht, 18 juni 1781 - Parijs, 27 mei 1852) was een Nederlands politicus.
| Willem René van Tuyll van Serooskerken van Coelhorst | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| Geboren | Utrecht, 18 juni 1781 | |||
| Overleden | Parijs, 27 mei 1852 | |||
| Partij | financiële oppositie | |||
| Titulatuur | baron | |||
| Functies | ||||
| 1808-? | baljuw van Eemland | |||
| 1814-1824 | lid Provinciale Staten van Utrecht | |||
| 1816-1824 | lid Gedeputeerde Staten van Utrecht | |||
| 1824-1840 | lid Tweede Kamer der Staten-Generaal | |||
| Website | ||||
| ||||
Familie bewerken
Hij was een grondbezitter en oudste zoon van Vincent Maximiliaan van Tuyll van Serooskerken, heer van Coelhorst (1744-1794) en Dorothea Henriette Marie Louise de Pagniet (1751-1834). Hij bleef ongehuwd.
Coelhorst bewerken
Van Tuyll erfde Coelhorst van zijn vader die haar in 1777 had aangekocht. Na zijn overlijden ging de heerlijkheid Coelhorst over op een zoon van zijn broer Carel Lodewijk (1784-1835), namelijk op de luitenant-ter-zee Henrij Maximiliaan (1827-1889) die haar op zijn beurt naliet aan een zoon van zijn broer Vincent Gildemeester (1812-1860), namelijk William Charles Reginald (1845-1903). Via diens kleindochter kwam zij na 1957 in het geslacht Beelaerts van Blokland die haar nog bezit.
Loopbaan bewerken
Hij was vanaf 1808 baljuw van Eemland. Tussen 1811 en 1813 was hij president van de rechtbank van eerste aanleg in Amersfoort en daarna tot 1815 in Utrecht. Vanaf 1814 was hij lid van provinciale staten, vanaf 1816 van gedeputeerde staten van Utrecht. Vanaf 1824 was hij 16 jaar Tweede Kamerlid voor de provincie Utrecht.
Werken bewerken
- De cessione bonorum Trajecti ad Rhenum [=Utrecht], Joh. Altheer, 1836. IV-47 p. (Dissertatie Rechtsgeleerdheid aan de Universiteit Utrecht)
Literatuur bewerken
- Madeleine van Strien-Chardonneau: Isabelle de Charrière (1740-1805) et l'éducation. L'intelligence n'a pas de sexe. In: L' educazione dell'uomo e della donna nella cultura illuministica. Ëd.: Lionello Sozzi. (Torino, Memorie della Accademia delle Scienze di Torino. Classe di Scienze Morali, Storiche e Filologiche, Serie V, volume 24, fasc. 3, 2000), p. 203-218.
- Madeleine van Strien-Chardonneau: Le statut du français, langue seconde selon Isabelle de Charrière. Langue de culture, langue utilitaire? In: Changements politiques et statut des langues. Histoire et épistémologie 1780-1945. Éd.: Marie-Christine Kok Escalle & Francine Melka. (Amsterdam, Rodopi, 2001), p. 41-52.
- Paul Pelckmans: Adieu Poes que je chéris, quoiqu'l me mette de mauvaise humeur... Isabelle de Charrière et Willem-René van Tuyll, profil d'un échec pédagogique. In: Belle de Zuylen / Isabelle de Charrière. Education, création, réception. Éd.: Suzan van Dijk, Valérie Cossy, Monique Moser-Verrey, Madeleine van Strien-Chardonneau. (Amsterdam, Rodopi, 2006), p. 69-84.
- Madeleine van Strien-Chardonneau: Willem-René van Tuyll van Serooskerken en viste à Colombier (mai 1799-mars 1800). Documents inédits, In: Cahiers Isabelle de Charrière/Belle de Zuylen Papers, 5 (2010) p 75-120.
Externe link bewerken
| Bronnen, noten en/of referenties
De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. Overname was tot 1 februari 2016 toegestaan met bronvermelding.
|