Wereldkampioenschap motorcross voor vrouwen

Motorsport
motorcoureur - motorfietsmerken
Wegrace
Wereldkampioenschap wegrace
wereldkampioenen wegrace
MotoGP · Moto2 · Moto3
Superbike
Wereldkampioenschap Supersport
Motorcross
WK mannen · WK vrouwen · WK zijspan
MX1 · MX2 · MX3 · Zijspan
Sportfederaties
FIM · KNMV

Het Wereldkampioenschap motorcross voor vrouwen (FIM Women's Motocross World Championship), kortweg WMX, is een kampioenschap dat georganiseerd wordt door de Fédération Internationale de Motocyclisme.

Kampioenschap bewerken

Van 2005-2007 werd de competitie onder de noemer wereldbeker verreden, vanaf 2008 als het wereldkampioenschap. Van 2005-2010 werden de races tegelijkertijd met een aantal wedstrijden in het wereldkampioenschap motorcross voor mannen in de MX1 en MX2 klassen verreden, van 2011-2013 tegelijkertijd met een aantal wedstrijden van de MX3-klasse. Vanaf 2014, na opheffing van de MX3-klasse, weer met een aantal van de MXGP (de voormalige MX1) en MX2.

Er kan worden deelgenomen op motoren in de MX2-klasse (tweetaktmotoren tot 125cc of viertaktmotoren tot 250cc). De manches in dit kampioenschap gaan over 20 minuten plus twee ronden (in plaats van de 30 minuten bij de mannen).

Top-3 eindklassement bewerken

Jaar Wereldkampioene 2e plaats 3e plaats
2005   Stephanie Laier
(KTM)
  Katherine Prumm
(Kawasaki)
  Livia Lancelot
(Yamaha)
2006   Katherine Prumm
(Kawasaki)
  Stephanie Laier
(KTM)
  Livia Lancelot
(Yamaha)
2007   Katherine Prumm
(Kawasaki)
  Livia Lancelot
(Kawasaki)
  Maria Franke
(Kawasaki)
2008   Livia Lancelot
(Kawasaki)
  Stephanie Laier
(KTM)
  Maria Franke
(Kawasaki)
2009   Stephanie Laier
(KTM)
  Larissa Papenmeier
(Suzuki)
  Natalie Kane
(KTM)
2010   Stephanie Laier
(KTM)
  Livia Lancelot
(KTM)
  Larissa Papenmeier
(Suzuki)
2011   Stephanie Laier
(KTM)
  Kiara Fontanesi
(Yamaha)
  Larissa Papenmeier
(KTM)
2012   Kiara Fontanesi
(Yamaha)
  Natalie Kane
(KTM)
  Britt van der Wekken
(Honda)
2013   Kiara Fontanesi
(Yamaha)
  Meghan Rutledge
(Kawasaki)
  Stephanie Laier
(Kawasaki)
2014   Kiara Fontanesi
(Yamaha)
  Meghan Rutledge
(Kawasaki)
  Livia Lancelot
(Kawasaki)
2015   Kiara Fontanesi
(Yamaha)
  Livia Lancelot
(Kawasaki)
  Nancy van de Ven
(Yamaha)
2016   Livia Lancelot
(Kawasaki)
  Nancy van de Ven
(Yamaha)
  Larissa Papenmeier
(Suzuki)
2017   Kiara Fontanesi
(Yamaha)
  Livia Lancelot
(Kawasaki)
  Courtney Duncan
(Yamaha)
2018   Kiara Fontanesi
(Yamaha)
  Nancy van de Ven
(Yamaha)
  Larissa Papenmeier
(Suzuki)
2019   Courtney Duncan
(Kawasaki)
  Nancy van de Ven
(Yamaha)
  Larissa Papenmeier
(Yamaha)
2020   Courtney Duncan
(Kawasaki)
  Nancy van de Ven
(Yamaha)
  Larissa Papenmeier
(Yamaha)
2021   Courtney Duncan
(Kawasaki)
  Nancy van de Ven
(Yamaha)
  Kiara Fontanesi
(GasGas)
2022   Nancy van de Ven
(Yamaha)
  Lynn Valk
(Yamaha)
  Larissa Papenmeier
(Yamaha)
2023   Courtney Duncan
(Kawasaki)
  Daniela Guillén
(GasGas)
  Lotte van Drunen
(Kawasaki)

Medaillespiegels bewerken

Medaillespiegel coureurs
Nr Coureur   Goud   Zilver   Brons Totaal
1   Kiara Fontanesi 6 1 1 8
2   Stephanie Laier 4 2 1 7
3   Courtney Duncan 4 - 1 5
4   Livia Lancelot 2 4 3 9
5   Katherine Prumm 2 1 - 3
6   Nancy van de Ven 1 5 1 7
7   Meghan Rutledge - 2 - 2
8   Larissa Papenmeier - 1 7 8
9   Natalie Kane - 1 1 2
10   Lynn Valk - 1 - 1
  Daniela Guillén - 1 - 1
12   Maria Franke - - 2 2
13   Britt van der Wekken - - 1 1
  Lotte van Drunen - - 1 1
Medaillespiegel constructeurs
Nr Constructeur   Goud   Zilver   Brons Totaal
1   Kawasaki 8 6 5 19
2   Yamaha 7 7 7 21
3   KTM 4 4 2 10
4   Suzuki - 1 3 4
5   GasGas - 1 1 2
6   Honda - - 1 1

Belgische en Nederlandse resultaten bewerken

Eindpodium bewerken

In 2012 behaalde Britt van der Wekken als eerste Nederlandse vrouw met de derde plaats het podium in het eindklassement.[1] Nancy van de Ven volgde haar hierin in 2015 op, ook met een derde plaats op het eindpodium. In 2016 en van 2018-2021 voegde ze hier vijf tweedeplaatsen aan toe. In 2022 werd Van de Ven de eerste Nederlandse wereldkampioene, op plaats twee eindigde dat jaar haar landgenote Lynn Valk. In 2023 werd Lotte van Drunen de vierde Nederlandse die met haar derde plaats in de rangschikking het eindpodium beklom.

GP-podium bewerken

In 2011 haalde Britt van der Wekken als eerste Nederlandse vrouw met de derde plaats het podium in een WK-wedstrijd,[2] in 2012 evenaarde ze deze prestatie tweemaal. In 2015 eindigde Nancy van de Ven een keer als tweede en derde, Amandine Verstappen eindigde dit jaar als eerste Belgische vrouw het podium in een WK-wedstrijd met de derde plaats. In 2016 eindigde Van de Ven in zes van de zeven wedstrijden op het podium waaronder de eerste GP-zeges behaald door een Nederlandse vrouw (de GP van Europa, in Valkenswaard verreden en de GP van Frankrijk), een tweede plaats en drie derde plaatsen. In 2017 werd Verstappen eenmaal tweede, won Van de Ven de GP van Nederland en werd eenmaal tweede en derde. Nicky van Wordragen (2e plaats) en Shana van der Vlist (3e plaats) eindigden eenmaal op een GP-podium. In 2018 eindigde Van de Ven in vier van de zes wedstrijden op het podium waaronder de zege in de GP van Lombardije, twee tweede plaatsen en een derde plaats. In 2019 werd Verstappen de eerste Belgische die een grand prix won (de GP van Nederland).[3] Van de Ven eindigde alle vijf de wedstrijden op het podium met twee tweede en drie derde plaatsen. In 2020 werd Van de Ven drie keer tweede en een keer derde. In 2021 won Shana van der Vlist als tweede Nederlandse een GP (de GP van Vlaanderen) en eindigde ook een keer als tweede. Lynn Valk werd een keer derde en Van de Ven behaalde een tweede en twee derde plaatsen. In 2022 won Van de Ven de GP van Lombardije en werd twee keer tweede. Valk won als derde Nederlandse een GP (de GP van Portugal) en eindigde een keer als tweede. Van der Vlist won de GP van Sardinië. In het seizoen 2023 behaalde Lotte van Drunen als vierde Nederlandse een grand prix overwinning (de GP van Nederland) en twee tweede plaatsen. Valk werd twee keer tweede en een keer derde.