Wapen van Enschede
Het wapen van Enschede is het wapen van de Overijsselse gemeente Enschede. Het oude wapen werd op 24 november 1819 bij Koninklijk Besluit toegekend. Na de samenvoeging met Lonneker op 25 augustus 1936 werd het wapen aangepast.
Blazoenering bewerken
De beschrijving van het wapen uit 1819 luidde als volgt:
Van zilver, beladen met drie dwarsbalken waaroverheen een St.Andries kruis, formerende tezamen een slaghek, en alles van rood. Het schild gedekt met een gouden kroon en ter wederzijde vastgehouden door een klimmende leeuw.
Het aangepaste wapen uit 1936 kreeg enkele wijzigingen; de beschrijving: de aanziende leeuwen werden opgenomen in de beschrijving, het andrieskruis werd vervangen door schuingekruist waardoor de uiteinden niet meer doorlopen en het het kruisje midden op het schild werd weggelaten:
In zilver een slaghek van keel, bestaande uit drie dwarsbalken, waaroverheen twee schuingekruiste balken. Het schild gedekt met een gouden kroon van vijf bladeren. Schildhouders : Twee aanziende leeuwen van natuurlijke kleur.
N.B.:
- De heraldische kleuren zijn zilver (wit), keel (rood) en goud (geel).
Oorsprong bewerken
Enschede verkreeg op 15 december 1325 stadsrechten van de Utrechtse bisschop Jan van Diest,[1] een van deze rechten was het voeren van een "stadtsigeli" (stadszegel). Het oudst bekende zegel van de stad vertoont de beeltenis van de parochieheilige, de heilige Jakobus de Meerdere. Dit zegel is tot aan de Vrede van Kleef (1666) in gebruik geweest, waarna het zegel werd in 1670 vervangen door een wapen met daarop een slaghek, dat identiek is aan het huidige wapen. De kleuren waren waarschijnlijk toen ook al keel op zilver. Het hek symboliseert de scheiding tussen Twente en Munster.[2][3]
Bronnen, noten en/of referenties
|