Wereldkampioenschap softbal

(Doorverwezen vanaf WK Softbal)

Het Wereldkampioenschap softbal is een softbaltoernooi voor nationale landenteams, een voor mannen en een voor vrouwen, dat vanaf 2013 onder auspiciën van de World Baseball Softball Confederation (WBSC) wordt georganiseerd. Tot 2013 was de Internationale Softbal Federatie (ISF) de verantwoordelijke sportbond.

Wereldkampioenschap softbal mannen
Sport Softbal
Regio Wereldkampioenschap
Bond/organisator WBSC
Eerste editie 1966 in Mexico-Stad, Mexico
Regerend kampioen Argentinië (2019)
Recordkampioen Nieuw-Zeeland met 7 titels
Portaal      Sport

Het mannenkampioenschap vond zestien keer plaats. Het eerste toernooi was in 1966 in Mexico-Stad, Mexico. De volgende veertien vonden plaats in Canada (4x), de Filipijnen (2x), Nieuw-Zeeland (3x), de Verenigde Staten (4x) en Zuid-Afrika (1x). In 2019 was voor het eerst een Europees land gastheer voor dit kampioenschap, de zestiende editie vond plaats in de steden Praag en Havlíčkův Brod in Tsjechië.

Na de tweede editie in 1968 werd het een vierjaarlijks toernooi, met een jaar extra tussen 2004 en 2009. Vanaf 2013 is het een tweejaarlijks toernooi geworden.

In 1976 werden drie landen (Canada, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten) als wereldkampioen aangewezen omdat vanwege regen op de slotdag de plaatsingswedstrijden niet gespeeld konden worden. Recordkampioen is Nieuw-Zeeland met zeven titels, de Verenigde Staten met vijf en Canada met vier. De beide overige titels werd door Argentinië en Australië gewonnen.

In totaal namen er 44 leden van de WBSC (voorheen ISF) een of meerdere keren deel aan deze kampioenschappen. Het Nederlands softbalteam (of, volgens recente benaming, “Team Kingdom of the Netherlands”) eindigde bij hun zeven deelnames tweemaal op de dertiende plaats (1996 en 2019), de hoogst bereikte eindpositie. Het softbalteam van de Nederlandse Antillen werden bij hun enige deelname (1984) elfde.

Medaillewinnaars

bewerken
Jaar Gaststad, Land AD Wereldkampioen Uitslag
finale
2e plaats 3e plaats
1966 Mexico-Stad, Mexico 11   Verenigde Staten 6-0   Mexico   Nieuw-Zeeland
1968 Oklahoma City, Verenigde Staten 10   Verenigde Staten 4-0   Canada   Mexico
1972 Manilla, Filipijnen 10   Canada 1-0   Verenigde Staten   Nieuw-Zeeland
1976 Lower Hutt, Nieuw-Zeeland 7
  Canada,   Nieuw-Zeeland,   Verenigde Staten *
1980 Tacoma, Verenigde Staten 14   Verenigde Staten 3-0   Canada   Bahamas
1984 Midland, Verenigde Staten 16   Nieuw-Zeeland 3-1   Canada   Verenigde Staten
1988 Saskatoon, Canada 14   Verenigde Staten 4-0   Nieuw-Zeeland   Canada
1992 Manilla, Filipijnen 17   Canada 5-3   Nieuw-Zeeland   Verenigde Staten
1996 Midland, Verenigde Staten 22   Nieuw-Zeeland 4-0   Canada   Japan
2000 Oost-Londen, Zuid-Afrika 16   Nieuw-Zeeland 2-1   Japan   Verenigde Staten
2004 Christchurch, Nieuw-Zeeland 15   Nieuw-Zeeland 9-5   Canada   Australië
2009 Saskatoon, Canada 16   Australië 5-0   Nieuw-Zeeland   Canada
2013 Auckland, Nieuw-Zeeland 16   Nieuw-Zeeland 4-1   Venezuela   Australië
2015 Saskatoon, Canada 15   Canada 10-5   Nieuw-Zeeland   Venezuela [1]
2017 Whitehorse, Canada 16   Nieuw-Zeeland 6-4   Australië   Canada [2]
2019 Praag + Havlíčkův Brod, Tsjechië 16   Argentinië 3-2 (10)   Japan   Canada [3]
* Finaledag verregend, drie landen tot wereldkampioen verklaard.[1][2][3]

Statistiek

bewerken

Op de zestien kampioenschappen veroverden negen landen ten minste een keer een medaille.

Land       Totaal
  Nieuw-Zeeland 7 4 2 13
  Verenigde Staten 5 1 3 9
  Canada 4 5 4 13
  Australië 1 1 2 4
  Argentinië 1 0 0 1
  Japan 0 2 1 3
  Mexico 0 1 1 2
  Venezuela 0 1 1 2
  Bahamas 0 0 1 1

Vrouwen

bewerken
Wereldkampioenschap softbal vrouwen
Sport Softbal
Regio Wereldkampioenschap
Bond/organisator WBSC
Eerste editie 1965 in Melbourne, Australië
Regerend kampioen Verenigde Staten (2018)
Recordkampioen Verenigde Staten met 11 titels
Portaal      Sport

Het vrouwenkampioenschap vond zestien keer plaats. Het is, na het olympisch softbaltoernooi (met toernooien in 1996, 2000, 2004, 2008 en 2020), het belangrijkste toernooi voor vrouwenlandenteams in softbal.

Het eerste toernooi vond plaats in 1965 in Melbourne, Australië. Voor de volgende toernooien waren negen landen gastheer. In Canada vonden vier kampioenschappen plaats, in Japan drie en in de Verenigde Staten twee. Respectievelijk El Salvador, Taiwan, Nieuw-Zeeland, China, Venezuela en Nederland waren eenmaal organisator. Na de tweede editie in 1970 werd het een vierjaarlijks toernooi. Vanaf 2010 is er overgeschakeld naar een tweejaarlijkse cyclus.

Aan de eerste editie namen vijf landen deel. Op het speelschema van 2016 stond een record aantal van 31 landen vermeld, drie meer dan in 1994.

Het Nederlands softbalteam (of, volgens recente benaming, “Team Kingdom of the Netherlands”) eindigde bij hun twaalf deelnames eenmaal als vierde (2016), een keer als vijfde (1974) en tweemaal als zesde (2012 en 2014) als hoogste eindklasseringen.

Medaillewinnaars

bewerken
Jaar Gaststad, Land AD Wereldkampioen Uitslag
finale
2e plaats 3e plaats
1965 Melbourne, Australië 5   Australië 1-0   Verenigde Staten   Japan
1970 Osaka, Japan 10   Japan 1-0   Verenigde Staten   Filipijnen
1974 Stratford, Verenigde Staten   Verenigde Staten 3-0   Japan   Australië
1978 San Salvador, El Salvador   Verenigde Staten 4-0   Canada   Nieuw-Zeeland
1982 Taipei, Taiwan   Nieuw-Zeeland 2-0   Taiwan   Australië
1986 Auckland, Nieuw-Zeeland 12   Verenigde Staten 2-0   China   Nieuw-Zeeland
1990 Normal, Verenigde Staten 20   Verenigde Staten *   Nieuw-Zeeland   China
1994 St. John's, Canada 28   Verenigde Staten 6-0   China   Taiwan
1998 Fujinomiya, Japan 17   Verenigde Staten 1-0   Australië   Japan
2002 Saskatoon, Canada 16   Verenigde Staten 1-0   Japan   Taiwan
2006 Peking, China 16   Verenigde Staten 3-0   Japan   Australië
2010 Caracas, Venezuela 16   Verenigde Staten 7-0 (5)   Japan   Canada
2012 Whitehorse, Canada 16   Japan 2-1 (10)   Verenigde Staten   Australië
2014 Haarlem, Nederland 16   Japan 4-1   Verenigde Staten   Australië
2016 Surrey, Canada 31   Verenigde Staten 7-3   Japan   Canada [4]
2018 Chiba, Japan 16   Verenigde Staten 7-6 (10)   Japan   Canada [5]
* 1990: Vanwege regen werd de grote finale niet gespeeld. De Verenigde Staten werd als wereldkampioen aangewezen op basis van hun eerste plaats in de groepsfase (door middel van een halve competitie gespeeld).

Statistiek

bewerken

Op de zestien kampioenschappen veroverden acht landen ten minste een keer een medaille.

Land       Totaal
  Verenigde Staten 11 4 0 15
  Japan 3 6 2 11
  Australië 1 1 5 7
  Nieuw-Zeeland 1 1 2 4
  China 0 2 1 3
  Canada 0 1 3 4
  Taiwan 0 1 2 3
  Filipijnen 0 0 1 1