Vroonhof
Een vroonhof, vroenhof of vroonhoeve, ook aangeduid als hof of met de Latijnse benaming curtis, was in de middeleeuwen de hoeve van een landsheer, van waaruit de omringende landbouwgronden werden geëxploiteerd, gedeeltelijk met horige boeren volgens het systeem van het hofstelsel. De hoeve beschikt over de belangrijkste economische basisfuncties zoals een graanmolen, een fruitpers en een brouwerij. Het gebruik ervan moest betaald worden met een deel van de opbrengst voor de heer.
Vroonhof in Erpel
Vroon vindt zijn oorsprong in het Oergermaanse *fraujaz, dat 'heer' betekent.