Victor Bodson
Victor Bodson (Luxemburg, 24 maart 1902 - Bad Mondorf, 29 juni 1984) was een politicus van Luxemburgse afkomst. Hij werd door het Hooggerechtshof van Israël onderscheiden met de eretitel Rechtvaardige onder de Volkeren vanwege zijn hulp aan Joden gedurende de Holocaust.[1]
Victor Bodson | ||||
---|---|---|---|---|
Victor Bodson (rechts) en Lamine Guèye in 1967
| ||||
Geboren | 24 maart 1902 Luxemburg | |||
Overleden | 29 juni 1984 Bad Mondorf | |||
Politieke partij | Lëtzebuerger Sozialistesch Aarbechterpartei | |||
Beroep | Politicus | |||
Europees commissaris namens Luxemburg belast met Vervoer | ||||
Aangetreden | 2 juli 1967 | |||
Einde termijn | 1 juli 1970 | |||
President | Jean Rey | |||
Voorganger | Lambert Schaus | |||
Opvolger | Albert Borschette | |||
Lid van de Kamer van Afgevaardigden (tevens voorzitter 1964-67) | ||||
Aangetreden | 21 juli 1964 | |||
Einde termijn | 1 juli 1967 | |||
Aangetreden | 1948 | |||
Einde termijn | 1951 | |||
Aangetreden | 1934 | |||
Einde termijn | 1940 | |||
Lid van de Raad van State | ||||
Aangetreden | september 1961 | |||
Einde termijn | 20 juli 1964 | |||
Minister van Justitie, Openbare Werken en Verkeer | ||||
Aangetreden | 3 juli 1951 | |||
Einde termijn | 2 maart 1959 | |||
Monarch | Charlotte | |||
Premier | Pierre Dupong Joseph Bech Pierre Frieden | |||
Voorganger | Eugène Schaus (Justitie) Robert Schaffner (Openbare Werken en Verkeer) | |||
Opvolger | Robert Schaffner (Openbare Werken) Pierre Grégoire (Vervoer) | |||
Aangetreden | 6 april 1940 | |||
Einde termijn | 1 maart 1947 | |||
Monarch | Charlotte | |||
Premier | Pierre Dupong | |||
Voorganger | René Blum | |||
Opvolger | Eugène Schaus (Justitie) Robert Schaffner (Openbare Werken en Transport) | |||
|
Biografie
bewerkenBodson studeerde Rechten en was werkzaam als advocaat bij de rechtbank van de stad Luxemburg. Naast zijn werk was hij een groot liefhebber van motorrijden en zwemmen. In 1926 werd hij landskampioen motorrijden in Luxemburg. Tevens was Bodson voor een periode president van de boksfederatie. In 1930 sloot hij zich aan bij de LSAP en vier jaar later werd hij gekozen voor de Kamer van Afgevaardigden. Eind jaren dertig was Bodson een voorstander van Luxemburgers die aan de republikeinse zijde gingen vechten van de Spaanse Burgeroorlog (1936-39).
Tussen 1940 en 1947 was Bodson minister van Justitie, Openbare Werken en Transport. De eerste vijf jaar bracht hij door in ballingschap in Londen en Montreal[2] vanwege de Duitse bezetting. Na de bevrijding behield Bodson zijn portefeuilles, maar was tevens verantwoordelijk voor zuivering. Na zijn ontslag als minister was hij opnieuw lid van de Kamer van Afgevaardigden. Tussen 1951 en 1959 was hij opnieuw Minister van Justitie, Openbare Werken en Transport.
In juli 1967 werd Bodson benoemd tot de Luxemburgse afgevaardigde bij de Europese Commissie. Hij kreeg de portefeuille Vervoer. In 1970 werd hij als Europees commissaris opgevolgd door Albert Borschette.
Hij overleed op 82-jarige leeftijd en werd begraven op de Cimetière Notre-Dame in Limpertsberg. In 1993 is nabij Hesperange de Victor Bodsonbrug geopend, die naar hem genoemd is.
Bronnen, noten en referenties
bewerken- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Victor Bodson op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Victor Bodson, Yad Vashem (en)
- ↑ (fr) Bernier Arcand, Philippe (2010). L’exil québécois du gouvernement du Luxembourg. Histoire Québec 15