Turkse thee (Turks: çay) is een vorm van zwarte thee die gezet wordt met behulp van een samowar of met een Çaydanlık, een dubbele theepot. De thee wordt in Turkije flink gezoet geserveerd in traditionele tulpvormige glazen.[1] In theehuizen wordt voor eenmaal betalen onbeperkt bijgeschonken.

Een glas Turkse thee

Met een samowar wordt een grote hoeveelheid theebladeren gekookt in een kleine hoeveelheid water, waarmee een sterk thee-extract wordt geproduceerd. Door het aan te lengen met warm water ontstaat drinkbare thee.

In de Çaydanlık wordt in het onderste gedeelte water aan de kook gehouden. In het bovenste gedeelte wordt de thee getrokken. Er kan bovenin telkens water bijgevoegd worden, zodat met een kleine hoeveelheid theebladeren veel thee gezet kan worden.

De thee wordt meestal sterk gezoet en uit een klein glas gedronken.

Een zak turkse thee, met de caydanlık op een moderne inductieplaat en een traditioneel theeglas.

De thee wordt in en om de provincie Rize verbouwd. De thee wordt fijner gemaakt dan bij de meeste soorten westerse thee. Bekende turkse theemerken zijn Filiz Cayi van Caykur en Mevlana.[2]

In 2005 bedroeg de totale theeproductie in Turkije 205.000 ton. Dit was 6,4% van de wereldproductie.[3]

Zie de categorie Tea of Turkey van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.