De reukbaan[2] of tractus olfactorius[3] is een zenuwvezelbaan die loopt vanuit de reukkolf[4] (een hersenstructuur boven de zeefplaat van het zeefbeen en onder de frontale kwab van de grote hersenen[5]) richting een driehoekig gebied, de reukdriehoek (trigonum olfactorium). Voor de reukdriehoek (na 3 à 4 cm) splitst de reukbaan zich in twee vezelbundels, de stria olfactoria medialis en de stria olfactoria lateralis.[6] Door haar loop bedekt de reukbaan de sulcus olfactorius, een hersengroeve in de frontale kwab.[7] De vezels van de reukbaan zijn de uitlopers van de mijter- en pluimcellen van de reukkolf.[8]
| Reukbaan
|
| Tractus olfactorius
|
|
Schema van de reukhersenen (de reukbaan (Olfactory tract) is links te zien.) |
| Synoniemen
|
| Nederlands
|
reukstreng[1]
|
|
|
De term reukbaan wordt ook gebruikt om het geheel van de reukzenuw, reukkolf en tractus olfactorius aan te duiden.[4]
Bronvermelding
- ↑ Boon, T. den, & Hendrickx, R. (2015). Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal (15e herziene editie). Utrecht: Van Dale.
- ↑ Jochems, A.A.F., & Joosten, F.W.M.G. (2003). Coëlho Zakwoordenboek der geneeskunde (27e druk). Doetinchem: Elsevier Gezondheidszorg.
- ↑ Federative Committee on Anatomical Terminology (FCAT) (1998). Terminologia Anatomica. Stuttgart: Thieme
- ↑ a b Everdingen, J.J.E., & Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof
Geneeskundig woordenboek (12e uitgave). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
- ↑ Hildebrandt, H. (Red.) (1998). Pschyrembel Klinisches Wörterbuch (258e uitgave). Berlijn/New York: Walter de Gruyter.
- ↑ Schiebler, T.H., Schmidt, W. & Zilles, K. (Red.) (1995). Anatomie. Zytologie, Histologie, Entwicklungsgeschichte, makroskopische und mikroskopische Anatomie des Menschen. Berlijn/Heidelberg/New York: Springer.
- ↑ Chiavaras, M.M., & Petrides, M. (2000). Orbitofrontal sulci of the human and macaque monkey brain. Journal of Comparative Neurology, 422, 35-54.
- ↑ Bouman L.N., Bernards J.A., & Boddeke H.W.G.M. (2008). Opvang van informatie: de sensoriek. In L.N. Bouman, J.A. Bernards, & H.W.G.M. Boddeke (Reds.) Medische fysiologie (2e druk, pp. 183-240). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
|
