De Tourschool van de Europese PGA Tour is een serie toernooien waardoor ruim duizend golfers aan het einde van seizoen 2014 proberen een tourkaart te bemachtigen voor de Europese Tour van 2015. De serie bestaat uit Stage 1, Stage 2 en de Final Stage. De tourkaart is alleen weggelegd voor de beste 25 spelers en ties na het einde van de Final Stage. Sommige spelers mogen op basis van eerdere prestaties Stage 1 of 2 overslaan. Thomas Pieters speelde in 2013 de hele serie en slaagde erin op deze manier zijn tourkaart te halen.

Tourschool 2014
Tour(s) Europese Tour
Vorige: 2013     Volgende: 2015
Portaal  Portaalicoon   Golf

Stage 1 bewerken

De eerste kwalificatieronde (First Stage of Stage 1) wordt in verschillende landen gespeeld. Ieder toernooi bestaat uit vier rondes van 18 holes. De cut is na ronde 3. De winnaar krijgt € 1800.
Er doen 709 spelers aan Stage 1 mee voor ongeveer 200 plaatsen in Stage 2. Het schema is als volgt:

Datum Groep Baan Spelers Naar Stage 2 Winnaar Uitslag
9-12 september
A1
GC Schloss Ebreichsdorf, Oostenrijk
84
26
  Nico Geyger
  Anders Schmidt Hansen
-12 Scores[dode link]
9-12 september
A2
Roxburghe GC, Kelso, Schotland
73
20
  Neil Fenwick -15 Scores
16-19 september
B1
Frilford Heath Golf Club, Engeland
73
28
  Daniel Gavins
  Greg Payne
-18
Scores
16-19 september
B2
Fleesensee G&CC, Duitsland
90
21
  Damien Perrier
  Filip Mruzek
-13 Scores
23-26 september
C1
Golf d'Hardelot, Frankrijk
95
23
  Martin Oveser -14 Scores
23-26 september
C2
Circolo Golf Bogogno, Italië
102
25
  Joon Kim -19 Scores
30 sept. - 3 okt.
D1
Frilford Heath Golf Club, Engeland
97
25
  Mark Laskey -11 scores
30 sept. - 3 okt.
D2
Ribagolfe, Portugal
95
23
  Alfredo García Heredia -11 scores
Totaal
709
191

Ongeveer 25% van de spelers van Stage 1 gaan door naar Stage 2, het precieze aantal wordt tijdens het toernooi bekendgemaakt. Spelers kunnen, als ze vroeg genoeg inschrijven, zelf kiezen op welke baan ze willen spelen. Ze mogen ook meer dan één keer de Stage 1 spelen.

Groep A

A1 en 2: geen Belgische of Nederlandse spelers.
In Oostenrijk werd ronde 4 afgelast wegens veel regen. De bunkers stonden vol water.
Op Roxburghe begon Lloyd Saltman met een ronde van 64, hetgeen het toernooirecord bleef, amateur Scott Borrowman (winnaar Scottish Champion of Champions, WAGR 402) eindigde op de 2de plaats achter landgenoot Fenwick. .

Groep B

B1: geen Belgische of Nederlandse spelers. Van de 29 spelers die zich voor Stage 2 kwalificeerden, hadden slechts 8 niet de Britse nationaliteit.
B2: Floris de Haas werd 4de en Fernand Osther werd 20ste. Guillaume Watremez kwalificeerde zich niet voor Stage 2.

Groep C

C1: Maarten Bosch, Robin Kind, Michael Kraaij (Am), Thomas Merkx, Rob van de Vin (Am), Darius van Driel (Am) en Robbie van West (Am) uit Nederland en Samuel Echikson (Am), Kevin Hesbois (Am) en Rens Megens uit België; geen van hen kwalificeerde zich voor Stage 2.
C2: Dylan Boshart miste de cut. De Aziatische Italiaan Joon Kim (1988) won met -10. Twee amateurs eindigden in de top-5.

Groep D

D1: geen Belgische of Nederlandse spelers; er waren 12 amateurs, 62 van de 97 spelers waren Engels, 3 waren Schots, 3 Welsh en 2 Iers. Drie spelers maakten een ronde van 65: Ryan Brown,Jay Taylor en Jeff Winther. Mark Laskey, die sinds 2005 ieder jaar de Tourschool speelde, won met -11, vier amateurs kwalificeerden zich ook voor Stage 2.
D2: Reinier Saxton; er waren 10 amateurs, 29 van de 95 spelers kwam uit Spanje. Alfredo García Heredia en Birgir Hafthorsson deelden na ronde 3 de leiding, Saxton stond toen op de 8ste plaats. Alleen Jordi García del Moral en Jonathan Fly maakten een ronde van 65. In de laatste ronde scoorde Saxton opnieuw 69 waardoor hij op de 5de plaats eindigde.

Belgische en Nederlandse spelers bewerken

Naam Groep R1 R2 R3 R4 Totaal Door naar Stage 2
  Floris de Haas
B2
71 69 68 69 277 -11
ja
  Fernand Osther
B2
68 75 73 66 282 -6
ja
  Guillaume Watremez
B2
74 70 70 73 287 -1
nee
  Sven Maurits
B2
77 65 75 74 291 +3
nee
  David van den Dungen
B2
77 73 71 MC
nee
  Lawrence Moger
B2
76 77 82 MC
nee
  Samuel Echikson (Am)
C1
72 71 75 68 286 +2
nee
  Kevin Hesbois (Am)
C1
71 73 71 71 287 +3
nee
  Richard Kind
C1
69 76 72 72 289 +5
nee
  Michael Kraaij
C1
75 72 69 76 292 +8
nee
  Maarten Bosch
C1
77 77 72 MC
nee
  Thomas Merkx
C1
74 80 82 MC
nee
  Rens Megens
C1
71 76 75 MC
nee
  Rob van de Vin
C1
72 70 80 MC
nee
  Robbie van West (Am)
C1
80 70 72 MC
nee
  Darius van Driel
C1
72 76 73 MC
nee
  Dylan Boshart
C2
79 81 74 MC
nee
  Reinier Saxton
D2
71 71 69 69 280 -8
ja

Stage 2 bewerken

Stage 2 was van 7-10 november 2014. Er werd weer gebruikgemaakt van vier banen in Spanje: Las Colinas Golf & Country Club (4de keer), Lumine Golf Club (3de keer, Lakes Course), El Saler Campo de Golf (3de keer) en de Panoramica Golf, Sport and Resort waar ook in 1996-1998 gespeeld werd. Panoramica ligt in NO-Spanje en werd in 1995 geopend. De baan werd door Bernhard Langer ontworpen.

Baan Spelers Naar Finals Winnaar Score Uitslag
Las Colinas Golf & Country Club
74
18
  Chris Paisley
-17
Scores
El Saler Campo de Golf
73
17
  Garry Houston
-11
Scores
Lumine Golf Club
73
17
  Ricardo Gouveia
-18
Scores
Panoramica Golf
73
17
  Matthew Southgate
-22
Scores

In totaal kwalificeerden 69 spelers zich voor de Finals. De vier winnaars kregen ieder € 1800.
Op Panoramico werd een play-off gehouden door zes spelers voor drie plaatsen.
Vier amateurs kwalificeerden zich voor de Finals: Spanjaard Emilio Cuartero Blaco op Las Colinas, Engelsman Paul Howard op Lumine, Zuid-Afrikaan Zander Lombard en Italiaan Renato Paratore op Panoramico.

Algemeen bewerken

In totaal speelden 191 spelers die zich via Stage 1 kwalificeerden en 102 spelers die wegens eerdere prestaties rechtstreeks naar Stage 2 mochten.
Na ronde 1 gingen Jaakko Makitalo met -7 op Las Colinas, Jean-Pierre Verselin met -3 op El Saler, Nico Geyger en Julian Kunzenbacher met -5 op Lumine en Jean-Baptiste Gonnet met -8 op Panoramica aan de leiding. Makitalo eindigde in 2014 op de 96ste plaats van de Challenge Tour en probeert een betere categorie te bewerkstelligen, Verselin is nieuw in dit gezelschap en werd in Stage 1 op Bogogno 6de. De Chileen Geyger won Stage 1 op Ebreichsdorf maar had voordien nog nooit in Europa gespeeld. De net 22-jarige Duitser Kunzenbacher heeft nog geen Tour-ervaring. Gonnet speelde de laatste jaren wisselend op de Europese Tour en de Challenge Tour, maar had in 2014 geen enkele top-10 plaats en eindigde net buiten de top-100 van de Challenge Tour.

Ronde 2

De geroutineerde Sam Walker ging op Las Colinas na een ronde van 63 aan de leiding met -11.
Op El Saler stonden vijf spelers met -3 aan de leiding: James Ablett, Wallace Booth, Simon Griffith, Garry Houston en Chris Lloyd.
De beste score op Lumine was -7, Ricardo Gouveia kwam daarmee aan de leiding, Mathias Grönberg steeg neer de 6de plaats. Saxton en de Haas scoorden +3, Osther en Remkes speelden onder par. Gonnet bleef op Panoramica aan de leiding. De beste dagscore was -9 van Duncan Stewart, terwijl Johan Wahlqvist, Le Roux Ferreira en amateur Renato Paratore een ronde van -7 maakten.

Ronde 3 en 4

Op El Saler gingen Sebastian Soderberg, Wallace Booth en Simon Griffith met -7 aan de leiding, maar Garry Houston maakte in ronde 4 een foutloze ronde en scoorde -7, net genoeg om te winnen.
Na ronde 3 stond Sam Walker met -16 aan de leiding, gevolgd door Chris Paisley en Nicolo Ravano, maar hij eindigde ronde 4 met Ravano op de 2de plaats achter Paisley.
Gonnet maakte nog twee rondes van 68 maar eindigde achter twee Engelse spelers, Matthew Southgate en Toby Tree.

Belgische en Nederlandse spelers bewerken

Drie van de zes Nederlandse spelers scoorden in ronde 1 onder par. Maarten Lafeber kwam met -6 op een gedeeld 4de plaats, Saxton met -2 op een gedeeld 11de plaats. Het was een goede start, maar in ronde 2 scoorde alleen nog maar Lafeber mooi onder par. In ronde 3 en 4 werd iets beter gescoord, toch wist alleen Tim Sluiter in de top-17 te eindigen en door te gaan naar de Finals.

Naam CTR R2D OWGR Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3 Ronde 4 Door naar de Finals
El Saler (par 72)
  Pierre Relecom
51
294
542
74
+2
T27
72
par
+2
T25
81
+9
WD
nee
  Tim Sluiter
48
242
468
75
+3
T36
69
-3
par
T11
70
-2
-2
T13
69
-3
-5
T8
ja
Lumine (par 71)
  Taco Remkes
116
=
1271
73
+2
T50
69
-2
par
T36
66
-5
-5
T14
70
-1
-6
T25
nee
  Reinier Saxton
=
=
1170
69
-2
T11
74
+3
+1
T44
68
-3
-2
T34
69
-2
-4
T34
nee
  Floris de Haas
=
=
1536
70
-1
T15
74
+3
+2
T55
69
-2
par
T46
69
-2
-2
T41
nee
  Fernand Osther
=
=
1536
72
+1
T36
70
-1
par
T36
70
-1
-1
T40
70
-1
-2
T41
nee
Panoramica (par 72)
  Maarten Lafeber
60
266
933
66
-6
T4
71
-1
-7
T19
73
+1
-6
T42
67
-5
-11
T24
nee

Final Stage bewerken

De Final Stage is van 15-20 november op de PGA Catalunya Resort. Er doen 165 spelers mee, de top-70 en ties kwalificeren zich voor de laatste twee rondes en de beste 25 spelers en ties krijgen een categorie 15 tourkaart voor 2015. De anderen spelen in 2015 op de Challenge Tour.

Spelers bewerken

Daan Huizing had een mooie start in 2014 met een 17de plaats bij het Zuid-Afrikaans Open. Dat was meteen zijn beste resultaat van het seizoen. Hij miste 7 cuts in de eerste 10 toernooien, maar daarna ging het weer beter. Hij speelde in totaal 28 toernooien.
Hugues Joannes speelde in 2014 alleen 19 toernooien op de Challenge Tour. Hij eindigde daar op de 35ste plaats, hetgeen hem recht geeft in 2015 opnieuw op de Challenge Tour te spelen. Hij speelt in de Finals om te proberen een tourkaart voor de Europese Tour te bemachtigen.
Tim Sluiter had een slechte start. Hij begon pas in maart te spelen en haalde 2 cuts in de eerste 10 toernooien. Daarna haalde twee top-10 plaatsen en miste hij maar 2 cuts.

Ronde 1

Christian Gloet (1990) speelde in het verleden wat toernooien op de ECCO Tour en probeert nu op de Challenge Tour te komen. Na ronde 1 stond hij met -6 aan de leiding terwijl Anirban Lahiri met -5 op de 2de plaats kwam. Hugues Joannes, Daan Huizing en Tim Sluiter begonnen slecht en bleven buiten de top-100 staan. De Stadium Course wordt gezien als de moeilijkste baan, de score bevestigt dat, slechts 13 spelers scoorden onder par op de Stadium Course, tegenover 45 op de Tour Course.

Ronde 2

Anirban Lahiri speelt sinds 2008 op de Aziatische Tour; hij behaalde 5 overwinningen en staat voor de aanvang van de Finals nummer 2 op de Aziatische Order of Merit en nummer 74 op de wereldranglijst. Hij kwam naar de Europese Tourschool want hij wil graag in Europa spelen. Hij speelt sinds 2010 op de Omega European Masters dat ook voor de Aziatische Tour meetelt, en dat is zijn enige Europese ervaring. Zijn ronde 2 werd ontsierd door zijn eerste bogey.
De beste ronde was van Pelle Edberg, die 62 (-8) scoorde op de Tour Course en de 2de plaats deelt met landgenoot Rikard Karlberg. Grootste steiger in de ranking was Tom Murray, die van T125 naar T35 klom.

Ronde 3

De spelers werden opnieuw ingedeeld, de beste spelen ronde 3 op de Tour Course, de anderen op de Stadium Course. Björn Åkesson, Pelle Edberg en Tom Murray had met 63 (-7) de beste score. Edberg verdrong Lahiri daarmee van de eerste plaats, Åkesson en Murray stegen naar de 7de plaats.

Ronde 4

John Hahn eindigde zijn rookiejaar als nummer 120 op de Race To Dubai en moest dus terug naar de Tourschool. Voor ronde 4 maakte een bijzondere score: 58 oftewel -12. Niet alleen een toernooirecord maar ook de eerste speler die onder de 60 scoorde tijdens een toernooi van de Europese Tour. In de Verenigde Staten werd vier keer een ronde van 59 genoteerd[1]. Helaas telt Hahn's record niet, omdat de bal 'geplaatst' mocht worden.
Renato Paratore speelde Stage 2 in -16, werd daarna professional en speelde deze Finals al vier rondes onder par voor een 2de plaats, gedeeld met Lahiri.
De Spaanse amateur Emilio Cuartero Blanco staat nummer 23 op de wereldranglijst. Hij stond na deze 4de ronde T13.
Hugues Joannes moest in zijn laatste zes holes minstens 1 onder par spelen om zich voor de volgende ronde te kwalificeren, maar eindigde met een bogey. De twee Nederlanders vielen ruim buiten de top-70.

Ronde 5

Er bleven 78 spelers in de race. Paratore maakte een ronde van -5 en ging aan de leiding, gevolgd door Mikko Korhonen, die afgelopen jaren wisselend op de Europese Tour en de Challenge Tour speelde. John Hahn had voor ronde 5 twintig slagen meer nodig dan voor ronde 4.

Ronde 6

De strijd om de eerste plaats ging alleen tussen Korhonen en Paratore. Na zestien holes stond Korhonen op -19 en Paratore op -18, maar deze werd ingehaald door Ricardo González, de oudste deelnemer, die met twee birdies eindigde. Amateur Emilio Cuartero Blanco werd 58ste.

Naam CTR R2D OWGR Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3 Ronde 4 Ronde 5 Ronde 6
  Mikko Korhonen
=
128
393
72
par
T
65
-5
-5
T11
65
-5
-10
T4
71
-1
-11
T4
68
-4
-15
2
67
-5
-20
1
  Ricardo González
=
132
381
66
-4
T29
70
-2
-6
T4
67
-5
-11
3
72
par
-11
T4
70
-2
-13
T3
67
-5
-18
2
  Renato Paratore
=
=
1545
67
-3
T37
70
-2
-5
T11
66
-4
-9
T7
69
-3
-12
T2
67
-5
-17
1
73
+1
-16
3
  Matt Ford
91
=
787
74
+2
T86
64
-6
-4
T
65
-5
-9
T7
68
-4
-13
1
72
par
-13
T3
70
-2
-15
4
  Anirban Lahiri
=
=
74
65
-5
2
68
-4
-9
1
66
-4
-13
2
73
+1
-12
T2
75
+3
-9
T11
72
par
-9
T16
  Pelle Edberg
44
=
489
73
+1
T77
62
-8
-7
T2
63
-7
-14
1
75
+3
-11
T4
76
+4
-7
T19
71
-1
-8
T18
  John Hahn
=
120
529
67
-3
T37
79
+7
+4
T112
72
par
+4
T104
58
-12
-8
T12
78
+6
-2
T49
72
par
-2
T51
  Christian Gloet
=
=
1547
64
-6
1
74
+2
-4
T17
66
-4
-8
T13
72
par
-8
T12
75
+3
-5
T29
77
+5
par
T62
  Hugues Joannes
35
=
497
75
+3
T116
70
par
+3
T102
72
par
+3
T92
67
-3
par
MC
  Daan Huizing
=
137
282
76
+4
T124
69
-1
+3
T102
73
+1
+4
T105
68
-2
+2
MC
  Tim Sluiter
50
236
463
74
+2
T101
74
+4
+6
T135
74
+2
+8
T131
69
-1
+7
MC
Stadium Course, par 72 Tour Course, par 70
Rechtstreeks geplaatst (87)
via Las Colinas
via El Saler

T Tourkaart gehaald

via Lumine
via Panoramico

De 17-jarige Renato Paratore stond nummer 5 op de wereldranglijst voor amateurs toen hij na Stage 2 professional werd. Hij is de jongste speler in de Finals [1]. Zander Lombard is na Stage 2 ook professional geworden.

Externe links bewerken