Wikipedia

Tim Henman

Brits tennisser

Timothy Henry (Tim) Henman (Oxford, 6 september 1974) is een voormalig Brits tennisser, die in 1993 toetrad tot de rijen der professionals.

Tim Henman
Tim Henman
Persoonlijke informatie
Bijnaam Tiny Tim, Timbledon
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Oxford, Verenigd Koninkrijk
Geboortedatum 6 september 1974
Woonplaats Londen, Verenigd Koninkrijk
Lengte 1,85 m
Gewicht 77 kg
Profdebuut 1993
Met pensioen 2007
Slaghand rechts (enkelhandige backhand)
Totaal prijzengeld 11.635.542 US dollar
Coach Paul Annacone
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 496–274
Titels 11
Hoogste positie 4e (8 juli 2002)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2000–2002)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2004)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1998, 1999, 2001, 2002)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2004)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 89–81
Titels 4
Hoogste positie 62e (21 februari 2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1996–1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1994)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1996)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Carrière bewerken

Hij was de hoop voor alle Britten om Wimbledon een keer te winnen, wat hem nooit is gelukt, velen denken dat Tiny Tim te veel onder druk stond van de pers en het publiek. Desondanks haalde Henman vier keer de kwartfinale en vier keer de halve finale op Wimbledon. Alle nederlagen die Henman leed in de halve finales van Wimbledon waren tegen de uiteindelijke winnaars van die editie van het toernooi.

Hoewel hij op Wimbledon 2004 de hoge verwachtingen opnieuw niet kon waarmaken, presteerde hij toch zeer goed op de andere grandslamtoernooien; op Roland Garros bereikte hij onverwacht de halve finale, gravel is namelijk niet de ondergrond die het beste bij zijn speltype – serve en volley – past en op het US Open bereikte hij eveneens de halve eindstrijd. Op Roland Garros 2004 verloor hij van Guillermo Coria en op het US Open 2004 verloor hij van de toenmalige nummer 1 Roger Federer met 6–3 en twee keer 6–4.

In september 2007 maakte hij bekend te stoppen met toptennis. Hij was te vaak geblesseerd en kon zich niet meer keer op keer motiveren na een blessure.

Om het nieuwe uitschuifbare dak op 17 mei 2009 in te huldigen, keerde hij nog één keer terug naar het gras van Wimbledon om een demonstratiewedstrijd te spelen aan de zijde van de Belgische Kim Clijsters in een dubbelspel tegen Andre Agassi en zijn vrouw Steffi Graf.

Palmares bewerken

Enkelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 12 januari 1997   ATP Sydney Hardcourt   Carlos Moyá 6-3, 6-1 Details
2. 14 september 1997   ATP Tasjkent (1) Hardcourt   Marc Rosset 7-6(2), 6-4 Details
3. 20 september 1998   ATP Tasjkent (2) Hardcourt   Jevgeni Kafelnikov 7-5, 6-4 Details
4. 11 oktober 1998   ATP Bazel (1) Hardcourt (i)   Andre Agassi 6-4, 6-3, 3-6, 6-4 Details
5. 15 oktober 2000   ATP Wenen Hardcourt (i)   Tommy Haas 6-4, 6-4, 6-4 Details
6. 26 november 2000   ATP Brighton Hardcourt (i)   Dominik Hrbatý 6-2, 6-2 Details
7. 18 februari 2001   ATP Kopenhagen Hardcourt (i)   Andreas Vinciguerra 6-3, 6-4 Details
8. 28 oktober 2001   ATP Bazel (2) Tapijt (i)   Roger Federer 6-3, 6-4, 6-2 Details
9. 6 januari 2002   ATP Adelaide Hardcourt   Mark Philippoussis 6-4, 6-7(6), 6-3 Details
10. 3 augustus 2003   ATP Washington Hardcourt   Fernando González 6-3, 6-4 Details
11. 2 november 2003   ATP Parijs Hardcourt (i)   Andrei Pavel 6-2, 7-6(6), 7-6(2) Details
Verloren finales
1. 5 januari 1997   ATP Doha Hardcourt   Jim Courier 5-7, 7-6(5), 2-6 Details
2. 23 februari 1997   ATP Antwerpen Hardcourt (i)   Marc Rosset 2-6, 5-7, 4-6 Details
3. 18 januari 1998   ATP Sydney Hardcourt   Karol Kučera 5-7, 4-6 Details
4. 2 augustus 1998   ATP Los Angeles Hardcourt   Andre Agassi 4-6, 4-6 Details
5. 10 januari 1999   ATP Doha Hardcourt   Rainer Schüttler 4-6, 7-5, 1-6 Details
6. 21 februari 1999   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Jevgeni Kafelnikov 2-6, 6-7(3) Details
7. 13 juni 1999   ATP Londen Gras   Pete Sampras 7-6(1), 4-6, 6-7(4) Details
8. 10 oktober 1999   ATP Bazel Tapijt (i)   Karol Kučera 4-6, 6-7(10), 6-4, 6-4, 6-7(2) Details
9. 20 februari 2000   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Cédric Pioline 7-6(3), 4-6, 6-7(4) Details
10. 12 maart 2000   ATP Scottsdale Hardcourt   Lleyton Hewitt 4-6, 6-7(2) Details
11. 13 augustus 2000   ATP Cincinnati Hardcourt   Thomas Enqvist 6-7(5), 4-6 Details
12. 17 juni 2001   ATP Londen Gras   Lleyton Hewitt 6-7(3), 6-7(3) Details
13. 24 februari 2002   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Nicolas Escudé 6-3, 6-7(7), 4-6 Details
14. 17 maart 2002   ATP Indian Wells Hardcourt   Lleyton Hewitt 1-6, 2-6 Details
15. 16 juni 2002   ATP Londen Gras   Lleyton Hewitt 6-4, 1-6, 4-6 Details
16. 21 maart 2004   ATP Indian Wells Hardcourt   Roger Federer 3-6, 3-6 Details
17. 8 oktober 2006   ATP Tokio Hardcourt   Roger Federer 3-6, 3-6 Details
Gewonnen finales challengers
1. 29 oktober 1995   Seoul Gravel   Vincenzo Santopadre 6-2, 4-6, 6-2
2. 19 november 1995   Réunion Hardcourt   Patrick Baur 1-6, 6-3, 7-6

Dubbelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales heren dubbel
1. 5 oktober 1997   ATP Bazel Tapijt (i)   Marc Rosset   Karsten Braash
  Jim Grabb 		7–6, 6-7, 7-6 Details
2. 28 februari 1999   ATP Londen Tapijt (i)   Greg Rusedski   Byron Black
  Wayne Ferreira 		6-3, 7-6(6) Details
3. 25 april 1999   ATP Monte Carlo (1) Gravel   Olivier Delaître   Jiří Novák
  David Rikl 		6-2, 6-3 Details
4. 25 april 2004   ATP Monte Carlo (2) Gravel   Nenad Zimonjić   Gastón Etlis
  Martín Rodríguez 		7-5, 6-2 Details
Verloren finales heren dubbel
1. 28 juli 1996   OS 1996 Hardcourt   Neil Broad   Todd Woodbridge
  Mark Woodforde 		4-6, 4-6, 2-6 Details
2. 20 februari 2000   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Jevgeni Kafelnikov   David Adams
  John-Laffnie de Jager 		7-5, 2-6, 3-6 Details
Gewonnen finales heren dubbel challengers
1. 23 juli 1995   Manchester Gras   Mark Petchey   Massimo Bertolini
  Diego Nargiso 		6-3, 6-4
2. 10 september 1995   Azoren Hardcourt   Christian Saceanu   Nuno Marques
  Chris Wilkinson 		6-2, 6-2
3. 29 oktober 1995   Seoul Gravel   Andrew Richardson   Filippo Messori
  Vincenzo Santopadre 		6-2, 6-1

Resultaten grote toernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

toernooi 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 w-v
grandslamtoernooien
Australian Open – – 2R 3R 1R 3R 4R 4R 4R – 3R 3R 1R – 18-10
Roland Garros – – 1R 1R 1R 3R 3R 3R 2R 3R HF 2R 2R 1R 16-12
Wimbledon 1R 2R KF KF HF HF 4R HF HF KF KF 2R 2R 2R 43-14
US Open – 2R 4R 2R 4R 1R 3R 3R 3R 1R HF 1R 2R 2R 21-13
winst-verlies 0-1 2-2 8-4 7-4 8-4 9-4 10-4 12-4 11-4 6-3 16-4 4-4 3-4 2-3 98-49
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals – – – G HF – – – – – G – – – 4-4
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – 1R KF 2R 3R F 2R F KF 2R 1R 20-10
Miami – – 2R 1R HF 3R KF 2R 4R 2R 2R KF 3R 1R 16-12
Monte Carlo – – – – 1R 2R 2R KF HF – KF 1R 1R 1R 11-9
Hamburg – – – – 2R KF 3R 1R 2R 3R 2R 3R – – 11-8
Rome – – – 2R 2R 3R 2R 2R 1R 1R 3R 3R 3R 1R 12-11
Montréal/Toronto – – 3R 1R HF 2R 1R 2R 3R 2R 2R 1R 2R – 10-11
Cincinnati – – 2R 1R 1R KF F HF 2R 1R 3R 2R 1R 1R 16-12
Stockholm/Stuttgart – – 1R 3R 3R 2R 3R KF l.c. 6-6
Madrid l.c. 2R 1R 3R 2R 3R – 4-5
Parijs – – 1R 2R 3R 3R 2R 2R 3R W 3R – – – 11-8
Olympische Spelen
Olympische Spelen n.v.t. n.v.t. 2R n.v.t. n.v.t. n.v.t. 1R n.v.t. n.v.t. n.v.t. 1R n.v.t. n.v.t. n.v.t. 1-3
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 2 2 0 2 2 1 2 0 0 0 0 11
Totaal winst-verlies 3-5 8-9 40-25 48-24 59-29 44-29 57-25 51-20 50-19 31-17 44-22 23-18 31-20 7-12 496-274
Eindejaarsranking 167 95 29 17 7 12 10 9 8 15 6 36 39 292

Mannendubbelspel bewerken

toernooi 1993 1994 1995 1996 1997 1998
  Australian Open – – – 1R 1R 1R
  Roland Garros – – – 3R – –
  Wimbledon 1R 2R 1R 1R – –
  US Open – – – 2R – –

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Tim Henman.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tim_Henman&oldid=62363638"