Wikipedia

Hoje Eu Quero Voltar Sozinho

film uit 2014 van Daniel Ribeiro
(Doorverwezen vanaf The Way He Looks)

Hoje Eu Quero Voltar Sozinho (Nederlands: Vandaag wil ik alleen teruggaan) is een Braziliaanse film uit 2014. De film is internationaal bekend onder de Engelstalige titel: The Way He Looks. De film is een coming of age romantisch drama over een ontluikende homoliefde tussen twee middelbareschoolleerlingen en is geregisseerd en mede geproduceerd door de Braziliaanse regisseur Daniel Ribeiro. De film is gebaseerd op de korte film Eu não quero voltar sozinho (Ik wil niet alleen teruggaan) van dezelfde regisseur. De hoofdrollen worden vertolkt door de acteurs: Ghilherme Lobo, Fabio Audi en Tess Amorim die tevens dezelfde rollen vertolken als in de korte film.

Hoje Eu Quero Voltar Sozinho
Alternatieve titel(s) The Way He Looks
Regie Daniel Ribeiro
Producent Diana Almeida
Daniel Ribeiro
Renato Rondon
Scenario Daniel Ribeiro
Hoofdrollen Ghilherme Lobo
Fabio Audi
Tess Amorim
Cinematografie Pierre de Kerchove
Première 10 februari 2014 (Duitsland)
10 april 2014 (Brazilië)
16 oktober 2014 (België)
Genre Coming of age / Romantiek / Drama
Speelduur 96 minuten
Taal Portugees
Land Vlag van Brazilië Brazilië
Budget R$ 2,7 miljoen
(≈ € 400.000)
Opnamelocaties São Paulo, Brazilië
Opbrengst US$ 1,2 miljoen
Gewonnen prijzen 23
Overige nominaties 14
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

De film is in première gegaan op het 64e Internationaal filmfestival van Berlijn op 10 februari 2014. Pas op 10 april van datzelfde jaar ging de film in première in Brazilië. De film ontving lovende recensies van zowel critici als het publiek. De film heeft op het festival twee prijzen gewonnen, namelijk: de FIPRESCI en de Teddy Award.

De film was de Braziliaanse kandidaat voor de Oscar voor beste niet-Engelstalige film voor de 87ste Oscaruitreiking maar werd niet genomineerd.

Plot bewerken

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het verhaal draait om de blinde tiener Leonardo (Ghilherme Lobo) en zijn beste vriendin Giovana (Tess Amorim). Giovana loopt dagelijks na school met Leonardo naar zijn huis om hem thuis te brengen, ook al moet zij daarvoor omlopen. De twee zijn typische tieners praten over onderwerpen die hun bezighouden: liefde, intimiteit, seksualiteit en onafhankelijkheid. Thuis zijn Leonardo's ouders vaak nog erg bezorgd en stoeien met het geven van vrijheden, hun zoon is immers nog jong maar bovendien ook blind. Leonardo voelt zich hierdoor vooral onderdrukt. Op school wordt Leonardo vaak gepest door een tweetal klasgenoten. Vaak wordt er gelachen vanwege opmerkingen over zijn luidruchtige brailleschrijfmachine. Leo, zoals hij vaak wordt genoemd, krijgt les aan een reguliere school. Op een dag komt Gabriël, een nieuwe leerling, in Leonardo's klas, hij is net in São Paulo komen wonen en wordt geplaatst op de lege plek achter Leonardo. Hierdoor komen de twee jongens met elkaar in contact. Vrij snel ontwikkelen zij een innige band. Gabriel is populair bij de meisjes maar lijkt niet echt in te gaan op de avances van de meisjes. Hij brengt veel tijd door met Leonardo bij het uitvoeren van een schoolwerkstuk over de Spartanen. Het maken van werkstuk vinden ze ongelooflijk saai. Om even wat afleiding te hebben speelt Gabriel een nummer dat op zijn mp3-speler staat. There's too much love van Belle & Sebastian, heel andere muziek dan de klassieke muziek waar Leonardo normaal naar luistert. Het lied is een terugkerend nummer in de film. 's Nachts sluipt Leonardo het huis uit om samen met Gabriel naar een maansverduistering te gaan 'kijken'. Leonardo staat op de achter-as van Gabriels fiets en houdt zich goed vast aan diens schouders. Gabriel legt uit wat een maansverduistering is en aan de hand van drie grote kiezelstenen maakt hij inzichtelijk voor Leonardo wat de posities zijn van de maan, de aarde, en de zon tenopzichte van elkaar. Wanneer Gabriël Leonardo terug naar huis heeft bracht, vertelt hij hem dat hij zijn sweatshirt bij hem heeft vergeten en vraagt Leonardo deze de volgende dag deze mee te nemen naar school. De romantische gevoelens die Leonardo heeft ontwikkeld voor Gabriel worden pas echt duidelijk in een scene waarin Leonardo het sweatshirt in zijn kamer vindt. Hij ruikt aan het sweatshirt en geniet zichtbaar van Gabriels geur. Daarna trekt hij het sweatshirt aan, kruipt in zijn bed en begint zichzelf te masturberen. Na een feestje van klasgenote Karina, wanneer Leonardo zich gefrustreerd voelt omdat hij nog nooit met iemand heeft gekust, krijgt hij van Gabriel een snelle kus op de mond. Gabriel claimt echter later zich niks meer te herinneren van het hele feest, omdat hij te dronken zou zijn geweest. Leonardo besluit niks over de kus te zeggen. Later gaan alle leerlingen naar een biokamp en hebben aldaar op de laatste dag een feest. Gabriel had eveneens flink gedronken op dit feest maar sprak in vol detail over wat er allemaal was gebeurt op het feest. Leonardo merkte op dat Gabriel wel heel veel moet hebben gedronken op het feest van Karina als hij zich niets meer van het feest kon herinneren, terwijl hij in vol detail over het kampfeest sprak. Gabriel wist op dat moment dat Leonardo hem doorhad. Gabriel maakt duidelijk dat hij zich voelt aangetrokken tot Leonardo en stelt hem de vraag: "Leo, als je ooit een kus hebt gestolen van iemand, hoe zou je het dan teruggeven?". Waarna Leonardo Gabriel benaderd en hem teder begint te kussen. Hierna omarmen de jongens elkaar, zichtbaar genietend van elkaars nabijheid. De film eindigt met zowel Leonardo, Gabriel en Giovana die samen naar huis lopen, waarbij Leonardo en Gabriel samen hand in hand lopen.

Leeswaarschuwing: Eindigt hier.

Muziek bewerken

In de film wordt veel muziek gebruikt, waaronder een aantal klassieke composities. Hieronder volgt een lijst met alle muziekstukken die in de film worden gebruikt.

Externe links bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hoje_Eu_Quero_Voltar_Sozinho&oldid=67371943"