Symfonie nr. 4 (Beethoven)

symfonie van Ludwig van Beethoven

Ludwig van Beethovens symfonie nr. 4 in Bes majeur, opus nr. 60, werd gecomponeerd in 1806.

Symfonie nr. 4
Symfonie nr. 4
Componist Ludwig van Beethoven
Soort compositie Symfonie
Toonsoort Bes majeur
Opusnummer 60
Compositiedatum 1806
Première 22 december 1808, Wenen
Opgedragen aan Graaf Franz von Oppersdorff
Duur ca. 33 minuten
Oeuvre Oeuvre van Ludwig van Beethoven
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Achtergrond

bewerken

Het werk werd opgedragen aan Graaf Franz von Oppersdorff, een familielid van Beethovens beschermheer: Prins Lichnowsky. De graaf ontmoette Beethoven toen hij onderweg was naar Lichnowsky’s zomerhuis waar die op dat moment logeerde. Von Oppersdorff luisterde naar Beethovens symfonie nr. 2 in D majeur, en die stond hem zo aan dat hij Beethoven een aanzienlijk bedrag aan geld aanbood om voor hem een nieuwe symfonie te componeren. De opdracht luidt: "de Silesische edelman graaf Franz von Oppersdorf".[1]

Instrumentatie

bewerken

De symfonie is geschreven voor 1 fluit, 2 hobo’s, 2 klarinetten in bes, 2 fagotten, 2 hoorns in bes en in es, 2 trompetten in bes en in es, pauken en strijkers.

Adagio - Allegro vivace
Adagio
Allegro molto e vivace - Trio: allegro vivace - Un poco meno allegro
Allegro ma non troppo

De symfonie heeft vier delen:

  1. Adagio - Allegro vivace
  2. Adagio
  3. Allegro molto e vivace - Trio: allegro vivace - Un poco meno allegro
  4. Allegro ma non troppo

en duurt ongeveer 33 minuten.

Ontvangst

bewerken

Hoewel alle negen symfonieën van Beethoven regelmatig worden uitgevoerd, wordt de Vierde minder vaak gespeeld. Robert Schumann omschrijft de symfonie nr. 4 als een "slanke Griekse maagd tussen twee Noorse goden", refererend aan de Derde en de Vijfde symfonieën, beide met een fenomenale reputatie.

bewerken