Swell
Swell was een Amerikaanse indieband die in 1989 gevormd werd in San Francisco door singer-songwriter David Freel (1958-2022) en drummer/grafisch artiest Sean Kirkpatrick. De band creëerde vanaf de eerste albums een eigen, herkenbaar ambientgeluid.
De muziek van Swell is voorzien van invloeden uit punk, psychedelica, folk en filmscores. Daardoor moeilijk te catalogeren en/of te vergelijken met anderen.
De band bracht tot dusver acht albums uit, naast twee compilatie-albums, een aantal singles, e.p.’s en mini-albums. Commercieel succes bleef uit. Swell toerde intensief tijdens de jaren 90.
Had een kleine maar stevige fanbase in Europa - vooral in Frankrijk. In België en Nederland was de band onder andere te zien op het Pukkelpop Festival (Hasselt), Rock Herk (Herk-De-Stad), Rockamadour (Dour), Cactus Festival (Brugge) en Lowlands.
In de loop van jaren werd Swell gaandeweg het eenmansproject van David Freel. Begin 2004 ging de band voor het eerst in 8 jaar weer op tour aan beide kanten van de oceaan.
Na afloop van deze tour verdween Swell in de anonimiteit. David Freel komt eind 2006 weer aan de oppervlakte met een Swell - MySpace account. Begin 2007 startten de opnames voor een nieuw album. Het album wordt, met uitzondering van de drumpartijen (Nick Lucero, ex-QOTSA), integraal door David Freel zelf opgenomen.
Op 12 december 2007 volgt de release onder de naam 'South of the rain and snow'. De uitgave, op Freels eigenste label 'PsychospecificMusic', werd vergezeld van het 'Lost Album'. Een 10 - track compilatie van ouder Swell werk uit de "L.A. - periode" (1995 - '96).
In 2008 toert Swell door de US en Europa. In België wordt halt gehouden in Brussel (AB), Nijvel (Factory), Brugge (Cactus) en in Heist-op-den-Berg waar de toer trouwens wordt afgesloten. Vier maanden na afloop van de tour volgt de release van 'March/2009' onder de naam 'Be My Weapon' op 'Psychospecificmusic'. Het eerste album van David Freel dat niet onder de naam Swell wordt uitgegeven.
Freel nam het album in de zomer van 2008 op met de hulp van drummer Ron Burns (ex-Smog) die deel uitmaakte van de live-bezetting van Swell in 2008. In mei 2009 wordt het album beschikbaar op de Europese markt via het Franse label Talitres.
Als 'Be My Weapon' wordt ook in het najaar van 2009 getoerd in Europa. David Freel en Rons Burns worden live bijgestaan door Owen Burns, broer van.
David Freel komt nog met zijn album Greasy in 2014, dat zou zijn laatste zijn. Hij trouwt met Jen en begint een vinylcutting onderneming. Hij overleed op 64-jarige leeftijd in Oregon.[1]
Discografie bewerken
- Swell / 1990 / Psycho-Specific / American / Badman (re-release in 2003 met extra tracks)
- Well? / 1991 / Psycho-Specific / American / Badman (re-release in 2003 met extra tracks)
- 41 / 1993 / American (lp-cd) / Beggars (lp-cd)
- EP / 1996 / Normal / Normal Records XXVI (cd, mini-album)
- Too many days without thinking / 1997 / Beggars (lp-cd)
- For all the beautiful people / 1998 / Beggars (lp-cd)
- Feed / 2000 / Beggars (cd, 7 track mini album)
- Everybody wants to know / 2001 / Beggars (lp-cd)
- Bastards & rarities / 2003 / Badman recording C°(cd, compilatie)
- Whenever you’re ready / 2003 / Beggars (cd) / Badman Recording C°(dlp)
- South of the rain and snow / 2007 / PsychospecificMusic - Talitres (cd)
- The lost album / 2007 / PsychospecificMusic - Talitres (cd, compilatie)
- 'March/2009' (Be My Weapon) / 2009 / PsychospecificMusic - Talitres/Munich (cd)
Externe link bewerken
| Bronnen, noten en/of referenties |