Straatschildering

De straatschildering is een vorm van beeldende kunst waarbij een afbeelding al dan niet (semi)permanent op straat wordt aangebracht. Deze kunstvorm wordt al eeuwen door kunstenaars vervaardigd en heeft zijn oorsprong in Italië. Ook heden ten dage vindt deze uiting van kunst nog steeds plaats.

Een straatartiest maakt Vermeers Het meisje met de parel bij het Centre Pompidou in Paris na.

GeschiedenisBewerken

Straatschilders, (ook wel krijtkunstenaars genoemd), worden in Italië I Madonnari genoemd (enkelvoud: madonnaro of madonnara) omdat ze beelden van de Madonna hebben nagebootst. In Duitsland worden zij Strassenmaler (straten: Straßen, schilder: Maler) genoemd. De Britse term voor een straatkunstenaar is een screever, afgeleid van de vorm van de in Copperplate-stijl geschreven letters, waarmee de kunstenaars de dagelijkse gang van zaken in beeld aan het volk uitbeeldden. Dit gebruik vond reeds plaats in de 18e eeuw. De Italiaanse Madonnari zijn terug te voeren tot de zestiende eeuw. Het waren rondtrekkende kunstenaars, van wie velen naar de steden waren getrokken om aan de enorme kathedralen te werken. Wanneer het werk voltooid was, moesten ze een andere manier vinden om de kost te verdienen en zo vaak de schilderijen van de kerk op het trottoir maakten. Op deze wijze konden zij de op de Bijbel geënte voorstellingen in beeld aan het volk doorgeven. Zich bewust van festivals en heilige dagen in elke provincie en stad, reisden ze om deel te nemen aan de festiviteiten om geld te verdienen van kijkers die muntstukken zouden werpen als ze het werk van de kunstenaar konden waarderen. Eeuwenlang waren veel Madonnari volkskunstenaars en reproduceerden ze eenvoudige afbeeldingen met ruwe materialen zoals tegels, steenkolen en krijt. Anderen, zoals El Greco, zouden later beroemd worden.

 
Driedimensionale straatschildering gemaakt door Leon Keer tijdens het 4e Sarasota Chalkfestival in Florida. Deze 3d straattekening is geïnspireerd door het Terracottaleger van Qin Shi Huang, de eerste keizer van China; Legopoppetjes werden gebruikt om als model te dienen.

Driedimensionale street artBewerken

In de jaren tachtig beoefende Kurt Wenner driedimensionale street art, ofwel eenpuntsperspectiefkunst, ook wel anamorfische kunst genoemd, een 500 jaar oude techniek die alleen in een juist perspectief wordt gezien vanuit een specifieke hoek.

Op Sarasota's Chalkfestival 2011 creëerden de Nederlandse kunstenaar Leon Keer en het team van Planet Streetpainting het driedimensionale straatschilderij van het Lego Terracottaleger. Het krijtschilderij werd geïnspireerd door het Terracottaleger van de Chinese keizer Qin Shi Huang 'ter ere van de komst van Ego Leonard en ter ondersteuning van zijn vrijlating uit zijn hechtenis'.

Madonnari-festival DelftBewerken

In Nederland maakte Leon Keer in 2016 op het Bastiaansplein in Delft Het Straatje van Vermeer, dat zijn navolging vond in het in 2019 voor het eerst georganiseerde Madonnari-festival in Delft. Het realiseren van dit festival was een reeds lang gekoesterde wens van Leon Keer, Nathalie van der Hak (Stichting DelftsPeil) en bedenker en organisator van het festival Henny Marée-Eshuis (Muziekburo Maree).
Op dit festival worden een grote driedimensionale en een tiental tweedimensionale werken op een bepaald thema gemaakt door verschillende artiesten. In 2019 was het thema: Moeder en kind, gebaseerd op werken van Pieter de Hoogh. Ze zijn door de hele binnenstad van Delft te vinden, waarbij men gebruik kan maken van een bepaalde route.

Zie ookBewerken