Sterigmatocystine

chemische verbinding

Sterigmatocystine is een giftige stof van het type dermatoxine, uit het schimmelgeslacht Aspergillus. Deze komt voor op beschimmelde kaaskorsten.

Sterigmatocystine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van sterigmatocystine
Algemeen
Molecuulformule C18H12O6
IUPAC-naam (3aR-cis),3a,12c-dihydro-8-hydroxy-6-methoxy-7H-furo[3',2':4,5]furo[2,3-c]xantheen-7-on
Andere namen sterigmatocystin
Molmassa 324,28428 g/mol
SMILES
COC1=C2C(=C3[C@@H]4C=CO[C@@H]4OC3=C1)OC5=C(C2=O)C(=CC=C5)O
InChI
=1/C18H12O6/c1-21-11-7-12-13(8-5-6-22-18(8)24-12)17-15(11)16(20)14-9(19)3-2-4-10(14)23-17/h2-8,18-19H,1H3/t8-,18+/m0/s1
CAS-nummer 10048-13-2
EG-nummer 233-158-6
PubChem 5280389
Wikidata Q2777979
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H301 - H351
EUH-zinnen geen
P-zinnen P281 - P301+P310
Carcinogeen mogelijk (IARC-klasse 2B)
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Toxicologie en veiligheid bewerken

De IARC-classificatie van sterigmatocystine is groep 2B, wat betekent dat deze mogelijk kankerverwekkend is voor de mens. Het risico in de praktijk is echter laag, omdat deze stof alleen op beschimmelde kaaskorsten voorkomt, en de kans van dagelijkse inname daardoor erg laag is. Een beschimmelde korst kan het best niet meer gecomsumeerd worden, maar na het wegsnijden van de korst kan de kaas nog wel opgegeten worden. De schimmel die sterigmatocystine produceert is een ander soort schimmel dan deze op de kaas zelf voorkomt, die zelf gewoon kan weggesneden worden vóór consumptie.

Zie ook bewerken

Externe link bewerken