Amsterdams Philharmonisch Orkest: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
wijzigen door de vorige gebruiker voor een klein gedeelte teruggedraaid: het is handig te weten waarmee het APhO fuseerde.
Regel 1:
Het '''Amsterdams Philharmonisch Orkest''' was een Nederlands [[symfonieorkest]]. Het orkest werd opgericht in [[1953]] door de [[pianist]] [[Jan Huckriede]] als Kunstmaand Orkest, het orkest van het Amsterdamse festival Kunstmaand. Vanaf de oprichting stond het orkest onder leiding van chefdirigent [[Anton Kersjes]]. Al spoedig trad het ook buiten de Kunstmaand op en kreeg het naam in Amsterdam en daarbuiten door school- en wijkconcerten. Aan het einde van de [[jaren vijftig]] en het begin van de [[jaren zestig]] werden Kersjes en het Kunstmaand Orkest zeer populair dankzij een reeks televisieoptredens bij de [[KRO]].
Belangrijk was ook de inzet van het Kunstmaand Orkest voor de PMC-concerten (Premie van de Maand Club) van Albert Heijn. Door een programmering met 'gouden meesterwerken' werd zo een nieuw publiek naar de concertzaal getrokken. Kersjes toonde zich bij die concerten ook een getalenteerd verteller over muziek.
In 1969 werd de naam veranderd in Amsterdams Philharmonisch Orkest (APhO). Kenmerkend voor het orkest was de openheid en mentaliteit van ‘doe maar gewoon, dan speel je goed genoeg’. Dat weerhield het orkest er niet van bijzondere projecten te presenteren. Kersjes was in Nederland de eerste dirigent die de muziek van [[Dmitri Sjostakovitsj]] veelvuldig op het programma zette.
In 1972 volgde een toernee door de toenmalige [[Sovjet Unie]]. Bijzonder, omdat de grenzen van dit land niet vaak open gingen voor concertreizen. Naast concerten in Moskou, was het AphO ook te beluisteren in [[Litouwen]] en [[Letland]]. In 1977 ging het orkest nogmaals naar de Sovjet Unie.
In de jaren zeventig was [[Kees Bakels]] enige tijd assistent-dirigent van het orkest.
 
Vanaf de oprichting stond het orkest onder leiding van chefdirigent [[Anton Kersjes]]. Al spoedig trad het ook buiten de Kunstmaand op en kreeg het naam in Amsterdam en daarbuiten door school- en wijkconcerten. Aan het einde van de [[jaren vijftig]] en het begin van de [[jaren zestig]] werden Kersjes en het Kunstmaand Orkest zeer populair dankzij een reeks televisieoptredens bij de [[KRO]]. Belangrijk was ook de inzet van het Kunstmaand Orkest voor de PMC-concerten (Premie van de Maand Club) van Albert Heijn. Door een programmering met 'gouden meesterwerken' werd zo een nieuw publiek naar de concertzaal getrokken. Kersjes toonde zich bij die concerten ook een getalenteerd verteller over muziek.
De stringente bezuinigingspolitiek van het kabinet [[Lubbers]] leidde ertoe dat het Amsterdams Philharmonisch orkest tot het in het nieuwe [[Nederlands Philharmonisch Orkest]].
 
In 1969 werd de naam veranderd in Amsterdams Philharmonisch Orkest (APhO). Kenmerkend voor het orkest was de openheid en mentaliteit van ‘doe maar gewoon, dan speel je goed genoeg’. Dat weerhield het orkest er niet van bijzondere projecten te presenteren. Kersjes was in Nederland de eerste dirigent die de muziek van [[Dmitri Sjostakovitsj]] veelvuldig op het programma zette. In 1972 volgde een toernee door de toenmalige [[Sovjet-Unie]]. Bijzonder, omdat de grenzen van dit land niet vaak open gingen voor concertreizen. Naast concerten in Moskou, was het AphO ook te beluisteren in [[Litouwen]] en [[Letland]]. In 1977 ging het orkest nogmaals naar de Sovjet-Unie. In de jaren zeventig was [[Kees Bakels]] enige tijd assistent-dirigent van het orkest.
 
De stringente bezuinigingspolitiek van het eerste kabinet [[Lubbers]] leidde ertoe dat het Amsterdams Philharmonisch orkest totin [[1985]] moest samengaan met het [[Utrechts Symfonie Orkest]] en het "oude" Nederlands Kamerorkest in het nieuwe [[Nederlands Philharmonisch Orkest]] met het "nieuwe" [[Nederlands Kamerorkest]] .
 
Van het orkest zijn weinig plaatopnamen gemaakt.