Ochrana: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Anders: en:Okhranka |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
Deze heette eigenljk "Ochrannoje Otdelenije", de "Beschermingsafdeling", die onder het Ministerie van Binnenlandse Zaken ressorteerde. De Ochrana werd in 1866 opgericht, na een eerste aanslag op het leven van tsaar [[Alexander II van Rusland]].
De opkomst van links-revolutionaire bewegingen, die vaak [[terrorisme]] als gangbare tactiek toepasten, leidde tot een verharding van het overheidsoptreden. In de laatste decennia van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw werden tienduizenden (al dan niet bij terreursamenzweringen betrokken) dissidenten ofwel geëxecuteerd, ofwel naar werkkampen in Siberië gezonden ("katorga"). De Ochrana had zijn hoofdkwartier aan de Fontanka in [[
De Ochrana werkte veel met infiltranten en [[agent provocateur|agents provocateurs]]. Vaak keerde dit zich tegen de overheid, want sommige "dubbelagenten" droegen de zaak van de revolutie een warmer hart toe dan die van hun opdrachtgever. Berucht zijn de gevallen van Jevno Azef, een vooraanstaand leider van de [[Socialisten-Revolutionairen]] en Dmitri Bogrov, de moordenaar van premier [[Stolypin]]. Ook vader [[Gapon]], de organisator van de arbeidersdemonstratie in Sint-Petersburg die op de tragedie van [[Bloederige Zondag (1905)|Bloedige Zondag]] 1905 zou uitlopen, was een (dubbel)agent van de Ochrana.
De Ochrana wakkerde vanaf het eind van de 19e eeuw ook het [[antisemitisme]] aan, om de ontevredenheid van de bevolking op de [[joden]] af te leiden. Sergej Nilus, de auteur van het beruchte pamflet " De [[Protocollen van de Wijzen van Zion]]", was een agent van de Ochrana.
| |||