Excellentie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
-cat + aanpassing |
k disambiguatie |
||
Regel 1:
De titel '''excellentie''' , die letterlijk "uwe voortreffelijkheid" betekent, wordt sinds de 16e eeuw gebruikt. In deze tijd ontstond een groot aantal formele aanspreektitels zoals "Weledele Heer", "Seer Fijnsinnige Heer" en ook excellentie. De titel werd in eerste instantie door vorsten zoals de [[stadhouder]]s, die (nog) niet voor het hoger geschatte "Hoogheid" in aanmerking kwamen, gebruikt. Ook [[graaf (titel)|graven]], [[ambassadeur]]s en later de ministers werden in de loop der jaren excellenties.
Tot in de jaren '70 werden ambassadeurs, (oud-)[[minister]]s, [[Minister van Staat|Ministers van Staat]], [[Staatssecretaris (België)|staatssecretaris]]sen, [[Grootofficier|Grootofficieren van het Koninklijk Huis]], luitenants-generaal, [[viceadmiraal]]s en [[bisschop]]pen nog met "excellentie" aangesproken waarbij puristen aan mannelijke ministers vroegen of "de excellentie haar mening had herzien" omdat excellentie als woord vrouwelijk is.
In het laatste kwart van de 20e eeuw werd het "excellentie" in Nederland vooral beperkt tot de aanhef of adressering van brieven. Met het vierde kabinet Balkenende en [[Staatssecretaris (Nederland)|staatssecretaris]] [[Cees van der Knaap|Van der Knaap]] lijkt de oude [[titulatuur]] een voorzichtige "comeback" te maken.
In Engeland is de titel een voorrecht van ambassadeurs. De ministers zijn geen excellenties. In Amerika wordt de titel weinig gebruikt; de Amerikaanse president is formeel "The Right Honorable".
| |||