Boeing B-47: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Bot: automatisch tekst vervangen (- electronisch + elektronisch) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 24:
|Prijs=
}}
[[Image:B47E_in_flight.jpg|thumb|right|B-47 E in de vlucht]]▼
[[Image:B47_DF-ST-88-01015.jpg|thumb|right|Het laatste gerestaureerde exemplaar in 1986]]▼
De '''Boeing B-47''' ''Stratojet'' was een [[USAF]] bommenwerper voor de middellange afstand die werd ontworpen om met hoge subsone snelheid het luchtruim van de [[Sovjet Unie]] binnen te dringen.
Het toestel was gebouwd volgens een totaal nieuw na oorlogs concept dat ook veel heeft bijgedragen in de ontwikkeling van latere straal passagiersvliegtuigen. De Stratojet is nooit daadwerkelijk in gevechtsacties geweest en was de ruggengraat van het [[Strategic Air Command]] (SAC) in de jaren ’50 van de vorige eeuw.
De bemanning bestond uit een commandant, vlieger en radarnavigator. De commandant en vlieger zaten achter elkaar in een cockpit bovenop de romp; de radarnavigator zat voorin de neus. De B-47 Stratojet werd opgevolgd door de [[Convair B-58 Hustler]] en vervolgens weer door de [[General Dynamics F-111]]. Het SAC had B-47’s van diverse types operationeel in de periode van 1951-1965; er zijn totaal 2042 Boeing B-47’s afgeleverd.
==Geschiedenis==
{{wrapper}}
|-
|-
|[[Image:Boeing_B-47B_rocket-assisted_take_off_on_April_15%2C_1954_061024-F-1234S-011.jpg|thumb|RATO... veel rook]]
|}
De eerste '''XB-47''' (2 gebouwd) vloog als prototype in december 1947 maar werd pas in 1953 operationeel.
Regel 50 ⟶ 46:
De '''B-47 C en D''' waren experimentele toestellen die nooit in productie zijn gegaan.
De '''B-47 E''' (1341 gebouwd) werd vanaf januari 1953 de standaard SAC versie. Dit toestel had sterkere J47 motoren met methanol/water injectie voor extra stuwkracht tijdens de start en de mogelijkheid voor het gebruik van extra afwerpbare ''rocket assisted take off'' (RATO) raketten die aan de achterzijde om de romp heen konden worden gemonteerd.
In 1956 bezat de [[USAF]] 28 [[Wing]]s met B-47 bommenwerpers en 5 Wings met RB-47 verkenningstoestellen.
Regel 58 ⟶ 54:
De bemanningen trainden op ''minimum interval take offs'' (MITO), waarbij de toestellen binnen 15 seconden van elkaar opstegen om zo snel mogelijk in de lucht te zijn. Deze MITO oefeningen waren zeer gevaarlijk door de veroorzaakte turbulenties; bovendien veroorzaakten de water/methanol motorinjectie en RATO raketten een dikke zwarte rook die de achterop komende toestellen volkomen verblindde.
'''RB-47 E''' (240 gebouwd) was de in 1959 uitgebrachte verkenningsversie; deze kon alleen fotoflitsbommen afwerpen en was geschikt gemaakt voor fotografie cartografie.
'''RB-47H''' (32 gebouwd) was de versie voor het vergaren van allerlei Russische elektronische dataverwerking. Van dit type werd in 1960 boven de
'''ERB-47H''' (3 gebouwd) werd de ''electronic intellligence'' (ELINT) versie met 3 man extra bemanning. Van dit type werden in 1960 2 toestellen boven de [[
'''RB-47K''' (15 gebouwd) was de versie die werd gebruikt voor het verzamelen van weergegevens en radioactieve resten van Russische kernproeven.
Regel 81 ⟶ 76:
Vaak kwamen deze toestellen met meer geluk dan wijsheid weer terug. Tijdens minimaal 5 missies werd er op ze geschoten en tijdens 3 missies werd een RB-47 daadwerkelijk door de Russische luchtmacht neergeschoten.
==
*[http://www.b-47.com/ Website oud B-47 Stratojet personeel]
*[http://www.boeing.com/history/boeing/b47.html Boeing website B-47 history]
| |||