|
== Biografie ==
Pannekoeke maarten is een erg beroemt figuur in 5th hij word niet gepest alleen uitgelachen.
Pannekoek ging in 1891 aan de [[Rijksuniversiteit Leiden]] [[wiskunde]] en [[natuurkunde]] studeren. Hij had al vroeg interesse in astronomie en nog voor zijn studie deed hij waarnemingen naar de variabiliteit van [[Polaris]], de poolster. Als student publiceerde hij al zijn eerste artikel: ''On the Necessity of Further Researches on the Milky Way''. Enkele jaren na zijn studie kreeg hij een aanstelling als observator bij de [[Sterrewacht Leiden]], waar hij in 1902 [[Wetenschappelijke promotie|promoveerde]] op het [[proefschrift]] getiteld ''Untersuchungen & über den Lichtwechsel Algols''.
jammer genoeg weet hij nie hoe een pc werk en kan hij dit niet veranderen helaas is er een dikke bing die da dadelijk toch trug verandert
Aanvankelijk [[liberalisme|liberaal]], werd Pannekoek na het lezen van ''Equality'' van [[Edward Bellamy]] een overtuigd [[socialisme|socialist]] en begon hij zich te verdiepen in de theorieën van [[Karl Marx]]. Pannekoek werd een bekende publicist op het gebied van het [[socialisme]] en [[marxisme]] en publiceerde ook in Duitse bladen. Ontevreden met zijn baan in Leiden vertrok hij naar [[Berlijn]] waar hij docent werd op de school van de [[Sozialdemokratische Partei Deutschlands]] (SPD). Door zijn radicale opvattingen kreeg hij problemen met de overheid en de vakbonden. Een bekend werk van Pannekoek was zijn boek ''Lenin als Philosoph'', dat in 1938 verscheen en waarin hij reageerde op de felle kritiek die [[Vladimir Lenin|Lenin]] in 1920 op hem had in diens werk ''De linkse stroming - een kinderziekte van het communisme''. ''Lenin als Philosoph'' verscheen onder het pseudoniem J. Harper en werd in het Engels, het Frans en uiteindelijk ook in het Nederlands vertaald.
Als gevolg van de [[Eerste Wereldoorlog]] verhuisde Pannekoek weer naar Nederland en werd leraar natuurkunde en scheikunde in [[Helmond]], [[Hoorn (Noord-Holland)|Hoorn]] en [[Bussum]]. In 1918 werd hij door [[Willem de Sitter]] aangezocht voor de [[Sterrewacht Leiden]], maar dat stuitte op verzet van minister [[Charles Ruijs de Beerenbrouck|Ruijs de Beerenbrouck]], vanwege Pannekoeks linkse sympathieën. Door toedoen van de (linkse) [[gemeenteraad]] van [[gemeente Amsterdam|Amsterdam]] kreeg hij een aanstelling als [[lector]] aan de [[Universiteit van Amsterdam]]. In 1925 werd hij [[buitengewoon hoogleraar]] en in 1932 [[hoogleraar|gewoon hoogleraar]].
Pannekoek hield zich eerst bezig met de verdeling van de sterren en de structuur van de [[Melkweg (sterrenstelsel)|Melkweg]] en later met de [[evolutie]] van sterren. Pannekoek paste kwantummechanica en andere natuurkunde toe in de sterrekunde en werd hiermee de grondlegger van de [[astrofysica]] in Nederland. Hij reisde veelvuldig naar het buitenland voor het doen van waarnemingen aan zonsverduisteringen en bracht in 1926 op [[Java (eiland)|Java]] de zuidelijke sterrenhemel in kaart.
Hij werd in 1925 gekozen tot lid van de [[Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]], (KNAW). Pannekoek was ook internationaal vermaard en kreeg in 1936 een [[eredoctoraat]] van [[Harvard-universiteit|Harvard]]. Het door hem opgerichte [[sterrenkundig instituut van de Universiteit van Amsterdam]] is naar hem vernoemd.
Hij bleef na de [[Tweede Wereldoorlog]] publiceren, onder het [[pseudoniem]] [[P. Aartsz]], over het [[radencommunisme]], maar dat vond weinig weerklank. Zijn populaire geschiedenis van de sterrenkunde, onder de titel ''De Groei van ons Wereldbeeld'' werd daarentegen een groot succes.
Anton Pannekoek was gehuwd met J.M.N. Noordewier en was zodoende de zwager van [[Michiel Noordewier]] en diens echtgenote [[Aaltje Noordewier-Reddingius]]. De zoon van Anton Pannekoek, [[Antonie Johannes Pannekoek]] (1905-2000), was een internationaal vermaard geoloog.
Het [[Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis]] te Amsterdam beheert Pannekoeks archief, waarvan een deel aan het eind van de [[Tweede Wereldoorlog]] in 1944 te Arnhem verloren ging.
== Bibliografie ==
| 