Lichaam van Christus: verschil tussen versies

De Hostiehostie wordt door de gelovigen na de consecratie in de Mismis genuttigd. Dit wordt ook wel gezien als "uitnodiging aan de tafel van de Heer". Door het nuttigen van de Hostiehostie, de [[communie]], viert de gelovige allereerst de eenheid met Christus en door Hem de verbondenheid met alle overige lidmaten der Kerk. Indien men een Mismis bijwoont, maar niet fysiek communiceert doordat men bijvoorbeeld in staat van [[doodzonde]] verkeert en niet gebiecht heeft wordt dit ''geestelijke communie'' genoemd. De geestelijke communie verschaft niet dezelfde genaden als de fysieke Communiecommunie, maar is - naar men gelooft - wel werkzaam indien het verlangen tot vereniging met Christus aanwezig is.

Een geconsacreerde Hostiehostie, het [[sacrament]] van de [[Eucharistieeucharistie]], wordt ook wel uitgesteld in een [[monstrans]]. Men gelooft dat de aanblik ervan een bijzondere werking heeft op de aanschouwer, omdat in de Hostiehostie Christus geheel aanwezig is. Het is niet ongebruikelijk dat men even de [[kerk (gebouw)|kerk]] binnengaat om de Hostiehostie, dat wil zeggen "[[Onze Lieve Heer]]" te zien. Overigens gebeurt dit ook wanneer de monstrans niet uitgesteld is : indien de [[godslamp]] naast het [[tabernakel (kerk)|tabernakel]] brandt geeft dat aan dat zich geconsacreerde Hostieshosties in het tabernakel bevinden.

De beide betekenissen van ''Lichaam van Christus'', namelijk werkelijk lichaam (''corpus verum'') en mystiek lichaam (''corpus mysticum'') zijn nauw met elkaar verweven. Waar tot de twaalfde eeuw de Eucharistieeucharistie als ''corpus mysticum'' werd opgevat (en de kerkgemeenschap als ''corpus verum''), krijgt de Eucharistieeucharistie in de twaalfde eeuw de benaming ''corpus verum'', de hoogste mystieke werkelijkheid. God geeft zich aan ons; wij worden ''corpus mysticum'' wanneer wij de Eucharistie vieren. We ontvangen het Lichaam van Christus (de Hostie) om met het mystieke Lichaam van Christus (Kerk) verenigd te worden en verbonden te blijven.