Hohenzollernplatz (metrostation Berlijn): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
locatiekaart |
k Robot-geholpen doorverwijzing: Adelaar |
||
Regel 11:
Station Hohenzollernplatz heeft een [[eilandperron]] en werd zoals alle stations op het Wilmersdorfse deel van de U3 ontworpen door [[Wilhelm Leitgebel]]. De stad spaarde ook hier kosten noch moeite om het station een luxueus uiterlijk te geven, dat het goedburgerlijke karakter van de omgeving moest weerspiegelen. In de wanden worden door [[pilaster]]s nissen geschapen en voor het dak koos men een [[cassetteplafond]]. Brede natuurstenen zuilen met gedecoreerde [[kapiteel|kapitelen]] op het perron maken het ensemble af. In de noordelijke wand van de perronhal, langs het spoor richting [[Krumme Lanke (metrostation)|Krumme Lanke]], is een granietblok aangebracht met het opschrift ''Grundstein 5. Oktober 1909'' ("Eerste steen 5 oktober 1909") - hier begon namelijk de bouw van de ''Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn''. In de wandnissen hingen aanvankelijk reclameborden, maar deze werden aan het eind van de jaren 1980 vervangen door afbeeldingen van bezittingen van de [[Hohenzollern]]dynastie, die Duitsland tot 1918 regeerde.
[[Afbeelding:U Hohenzollernplatz.jpg|thumb|left|220px|Toegangshal tussen perron en trap]]
Aan beide uiteinden gaat het perron over in kleine stationshallen, van waaruit trappen naar de midenberm van de Hohenzollerndamm leiden. Oorspronkelijk lagen deze met sierportalen omgeven uitgangen aan de rand van de straat, totdat deze in 1954 werd verbreed. De westelijke uitgang, bij de kruising met de [[Uhlandstraße (Charlottenburg-Wilmersdorf)|Uhlandstraße]], werd bij deze gelegenheid aangepast: de hoge met [[
Station Hohenzollernplatz is een beschermd [[monument (erfgoed)|monument]].<br clear="left" />
| |||