Bert Eriksson: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 14:
De vele incidenten tijdens acties en betogingen en het feit dat de VMO op een militaire manier georganiseerd werd leidde in 1981 tot een proces wegens het vormen van een "privémilitie".
Op [[4 mei]] [[1981]], werd de VMO veroordeeld als privé-militie en besloot de toenmalige VMO-leiding om de organisatie te ontbinden. Ondanks enkele verdere gerechtelijke stappen van de organisatie werd het [[vonnis]] toch uitgevoerd en bracht Eriksson een [[jaar]] in de [[gevangeniscel|cel]] door.
Bert Eriksson had tijdens een optreden van [[Skrewdriver]] in België een ontmoeting met [[Ian Stuart Donaldson]]. Ian Stuart vermeldde dit tijdens een interview. Ook tijdens zijn laatste levensjaren gaf Bert Eriksson nog een toespraak op een bijeenkomst van [[Blood & Honour]] ter gelegenheid van de herdenking van de geboortedag van [[Adolf Hitler]] (20 april).
Hij overleed uiteindelijk in Westdorpe, een dorpje in Zeeuws-Vlaanderen - [[Nederland]], op 2 oktober 2005 op [[74]]-jarige leeftijd aan een longaandoening. Op zijn uitvaart waren tal van extreem-rechtse [[Vlaams-nationalist]]en en [[Groot-Nederland]]ers aanwezig. [[Luc Vermeulen]], de actieleider van [[Voorpost]] (ook bezoldigd werkzaam bij het Vlaams Belang) was alleszins aanwezig. Dit werd zelfs getoond tijdens een reportage van [[RTBF]].
Bert Eriksson was steeds een omstreden figuur in de Vlaamse beweging en in het rechts-radikale kamp, toch werd de man op de handen gedragen door honderden radikale Vlaamsnationalisten.
Vriend en vijand moeten echter toegeven:
Eriksson vocht steeds met open visier. Hij bleef trouw aan zijn Vlaamse én nationaal socialistische idealen tot aan zijn dood en hij verloochende zijn verleden voor niets of niemand.
[[Categorie:Vlaams persoon|Eriksson, Bert]]
| |||