Kitty van Haperen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Rudolphous (overleg | bijdragen)
+atletiekbox +nav
Rudolphous (overleg | bijdragen)
k Jeannette
Regel 23:
Van Haperen werd in totaal zesmaal Nederlands kampioene speerwerpen, de eerste maal al op 20-jarige leeftijd in 1996, de laatste maal in 2004. Ook was ze met een afstand van 56,31 m in het bezit van het [[Nederlandse records (atletiek)|Nederlandse record]] speerwerpen dat ze gooide op 28 juli 1999. Dit laatste behoeft enige toelichting. In 1989 was immers door [[Ingrid Lammertsma]] al een afstand overbrugd van 61,98 m. Met ingang van 1999 werd echter wereldwijd een speer ingevoerd met een naar voren verlegd zwaartepunt. De oude modellen hadden in de loop der jaren steeds betere aërodynamische eigenschappen gekregen. Hierdoor vlogen ze verder en verder, maar was er ook steeds vaker onenigheid over de vraag, of de punt nu wel of niet als eerste de grond had geraakt. Als gevolg van die maatregel werd een nieuwe recordlijst ingevoerd en Kitty van Haperen maakte maximaal gebruik van de ontstane situatie: in één seizoen verbeterde zij zich met de nieuwe speer van 50,31 m tot 56,31 m.
 
Merkwaardig genoeg stokte daarna de progressie. Ook al maakte zij in 2002 de overstap naar de [[Duitsland|Duitse]] trainer Helge Zöllkau in [[Leverkusen]] en ook al trainde ze nog zo hard, nooit kwam zij meer in de buurt van haar eigen recordprestatie. Mede daardoor stelde Kitty van Haperen in 2004 vast, dat zij toe was aan iets nieuws. Op instigatie van trainer Zöllkau, en nadat zij was benaderd door [[JeanetteJeannette Pennings]] en Ilse Broeders (één van de twee Nederlandse vrouwenbobs), stapte zij daarna in de bobslee. In Nederland mag zo’n overstap misschien raar worden gevonden, maar in Duitsland is het heel gewoon. Kitty van Haperen vond het indertijd in elk geval een perfecte combinatie: “In de winter ben je sowieso veel met basistrainingen bezig. Mijn schema is bijna hetzelfde gebleven, alleen begin ik wat later met de specifieke trainingen. Eigenlijk stond het mij ook altijd tegen om negen maanden hard te trainen voor drie maanden wedstrijden.” Kitty van Haperen bleek echter nog niet helemaal klaar voor het echte werk. Bij haar eerste afdaling werd zij erg ziek en bij de volgende vergat ze te remmen. Ze besloot te stoppen en wierp zich naar eigen zeggen maar weer op als de kartrekker van het speerwerpen.
 
Pas na veel gesprekken durfde zij het in 2005 opnieuw aan met de bobslee. Een interessant besluit, want ook in het bobsleeën bleken er intussen enkele 'karren' te moeten worden getrokken: in het seizoen 2005/2006 kwalificeerde Nederland zich namelijk al snel met twee vrouwenbobs voor de [[Olympische Winterspelen 2006]] in [[Turijn (stad)|Turijn]].