De BelgischeBelgisch-Amerikaanse econoom '''[[Robert Triffin]]''' (1911-1993) wees reeds in de jaren vijftig op de interne inconsistentie van hetde [[Overeenkomst van Bretton-WoodssysteemWoods]]. De hoeveelheid Amerikaanse dollars die in circulatie warenwas overschreed namelijk op een bepaald moment het goud dat hetze vertegenwoordigdevertegenwoordigden. Er was dus een conflict tussen de rol van de USA als voorziener van internationale reserves enerzijds en de verplichting om de dollar tegen een vaste prijs in goud om te zetten anderzijds. Men spreekt in dit verband van het '''Triffin-dilemma'''. De verhouding tussen de hoeveelheid omzetbare dollartegoeden en de beschikbare USA goudreserves zou alsmaar toenemen en daarbij de kritische grens overschrijden.
In het begin van de jaren zestig kon een ons (28.35 gram) goud in Londen worden omgewisseld tegen 40 dollar. Toch was op hetzelfde moment de prijs in de VS gelijk aan 35 dollar. Dit verschil duidt duidelijk aan dat de dollar overgewaardeerd was.
Regel 7:
Er was een oplossing voor het Triffin-dilemma voor de VS. Ze moesten het aantal dollars in circulatie verminderen door de handelstekorten te verminderen en de intrestvoeten te laten stijgen om zo terug dollars aan te trekken in eigen land. Deze beide tactieken zou de economie van de VS in een recessie slepen en dit vond president John F. Kennedy onduldbaar.
MedeVoornamelijk door de oorlog in Vietnam waren de Amerikaanse betalingsbalanstekorten bijzonder groot. Door: de groteAmerikaanse overheidskosten door de oorlogsuitgaveninflatie steeg de Amerikaanse inflatie en werd de concurrentiekracht van Amerika op de internationale markten was sterk aangetast. In augustus 1971 erkende president [[Richard Nixon]] dat het Bretton Woods systeem afgelopenafgedaan washad. Dit was het einde van de ''goudconvertibiliteit'' van de dollar.
