Valentin Vaerwyck: verschil tussen versies

'''Valentin Vaerwyck''' ([[Gent]], 3 maart 1882 - [[Gent]], 27 november 1959), als zoon van architect Henricus Leopoldus Vaerwyck (1850-1919) en Celina Maria De Backer. Hij was gehuwd in 1914 met Irma Alexandre.

Hij wordt gezien als een van de belangrijkste architecten in Vlaanderen van de twintigste eeuw, en was nauw betrokken bij de opbouw van de [[Wereldtentoonstelling]] in Gent in 1913. Hij ontwierp onder andere het Provinciehuis van Oost-Vlaanderen te Gent, het Gerechtshof van [[Dendermonde]], de kerk op Sint-Pietersbuiten (1936-1937) te Gent en de kerk van de Oude Bareel te [[Sint-Amandsberg]]. Hij tekende het gemeentehuis van [[Zomergem]] in 1923 en [[Uitbergen]] maar ook prachtige villa's in het Gentse en in de mondaine Belgische badplaatsen van het interbellum. Hij kreeg ook opdrachten voor het tekenen van sociale woningen, en was betrokken bij tal van restauraties van kerken in vooral het Oostvlaamse: zoals in [[Oombergen]] en [[Hansbeke]]. Het [[Belfort van Gent]] en meer bepaald de restauratie van de toren was van zijn hand.

==Literatuur==

'''Valentin Vaerwyck''': "Van Oud-Vlaendren tot Nieuw Provinciehuis" door Anthony Demey.