Maurits van Oranje-Nassau (1843-1850): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Edwinb (overleg | bijdragen)
typo
Regel 6:
'''Willem Frederik ''Maurits'' Alexander Hendrik Karel van Oranje-Nassau''', [[Prins der Nederlanden]], [[Prins van Oranje-Nassau]] ([[Den Haag]], [[15 september]] [[1843]] - [[Den Haag]], [[4 juni]] [[1850]]), was de tweede zoon van koning [[Willem III der Nederlanden|Willem III]] en koningin [[Sophie van Württemberg|Sophie]].
 
Prins Maurits ontwikkelde eind mei [[1850]] [[hersenvliesontsteking]]. Zijn ouders - hun relatie was op dat moment al verre van ideaal - kregen ruzie aan het ziekbed over de te raadplegen artsen. De koningin weigerde de lijfarts van de koning haar zoontje te laten behandelen. De koning ontzegde de door Sophie uitgekozen arts de toegang tot het ziekbed. HetDe prinsjeprins overleed op [[4 juni]] [[1850]]. Een verbitterde koningin schreef aan een van haar vriendinnen: '

:"Mijn kind is dood. Zelf heb ik de oogjes dichtgedrukt. Al wat me op deze aarde nog restte aan hoop en vreugde is voor altijd weg. Ik hoop dat ik gauw mag sterven.'"
 
Op [[10 juni]] [[1850]] werd prins Maurits bijgezet in de grafkelder van de Oranjes in de [[Nieuwe Kerk (Delft)|Nieuwe Kerk]] te [[Delft]].
 
[[Tomas Ross]] gaat er in zijn boek '[[Wij, Alexander]]' van uit dat niet de koningin maar de koning de behandeling weigerde. Geheime medische dossiers zouden in de tuin van het [[Paleis het Loo|Loo]] zijn verbrand...
 
Op [[10 juni]] [[1850]] werd prins Maurits bijgezet in de grafkelder van de Oranjes in de [[Nieuwe Kerk (Delft)|Nieuwe Kerk]] te [[Delft]].
 
[[Categorie:Huis Oranje-Nassau]]